Ahmad Zahir - کجایی دلبر من
گر ای آسمان خواهم که یکروز
از این زندان خاموش پند بگیرم
به چشمِ کودک گریان چه گویم
ز من بگذر که من مرغ اسیرم
کجایی دلبر من ؟ز دستت بی قرارم
میمیرم ز عشقت جانا کجایی تو ؟
در انتظارت ماندم جانا کجایی؟
ترا میخواهم و دانم که هرگز
به کام دل در آغوشت نگیرم
تویی آن آسمان صاف و روشن
من این کنج قفس مرغ اسیرم