Hayatımdaki en değerli varlığı askere gönderdim. Arkadaşlarımız dediki siz zaten uzaktan ilişki yürütüyorsunuz bir şey olmaz sizi çok fazla etkilemez. Ama kaçırdıkları bir şey vardı bu uzaktan ilişki yürütmek gibi bir şey değil. O sanki İzmir'de işindeymiş de ben burada İstanbul'da okulumdaymışım gibi değil.
İlk Sabah uyandığımda midem de bir krampla uyandım nedendir bilmiyorum belki usta birliğini Şırnak'ta yapacağı için belki askerde olduğunu bilmenin verdiği hisle ilgili bilmiyorum hangisi ama bu zamana kadar hiç böyle hissetmemiştim. Gideceğini biliyordum üç ay öncesinden ama hiçbir şey hissetmiyordum ta ki gideceği sabah geldi onu otobüse bindirdik gönderdik o zaman da hiçbir şey yoktu gece uyudum sabah uyandım uyandığımda midem de bir kramp vardı. İşte o krampla birlikte anladım insanların özellikle annelerin çocuklarını askere götürdüklerinde ne hissettiklerini bu çok farklı bir histi.
Aslında bir itirafta bulunmam gerekirse son zamanlarda içimden hep acaba onu seviyor muyum yani aşık mıyım diye sorguluyordum aşk bu mu veya aşk bu değilse aşk nasıl bir his diye hep kendi kendime soruyordum ama anladım ki aşk o sabah uyandığımda midemdeki kramp hisseymiş.
Onu şimdiden çok özledim ama zaman çabuk geçer mi bilmiyorum sayılı gün çabuk geçer derler ama ben bu söze küçüklüğümden beri çok anlam veremiyorum bana göre sayılı gün daha Zor geçen bir olay. Bekliyorum sadece bekliyorum dua ediyorum bol bol dua ediyorum. Çok keyfim yok canım hiçbirşey yapmak istemiyor ne yemek yemek ne yürümek ne işi yapmak ne ders çalışmak ne kitap okumak hiçbir şey istemiyor canım ben ki 24 saatin en az on saatini yabancı dizi izleyerek geçiren bir insanım şuan canım onu bile yapmak istemiyor.
Alışırsın diyorlar inşallah o şekilde olur arada sırada telefonla konuşuyoruz onunla sesini duymak bana çok iyi hissettiriyor çünkü öbür türlü aklım hep onda. Şu anda diyebileceğim tek bir şey var inşallah sağ salim gelir. O geldiğinde her şey çok daha farklı olacak Çünkü ona olan sevgimi ve aşkımı ne kadar kuvvetli olduğunu öğrendim çünkü onun benim için hayatımdaki yerini öğrendim. Şuan tek dileğim içimdeki bu aşk ve tutkuyla onu döndüğünde karşılayabilmem Ve bu hissettiklerimi ona da tattıra bilmem.
Şafak 164.