တစ္ခါတစ္ေလေတာ့ ၿပံဳးဖို႔အတြက္ အေၾကာင္းျပစရာမရွိပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ဘ၀မွာ ဘယ္လိုျဖစ္ျဖစ္ ၿပံဳးေနမွာပါပဲ။ ဟုတ္ပါတယ္ခင္ဗ်။ ကၽြန္ေတာ္က အၿမဲၿပံဳးရႊင္ေနတဲ့လူစားမ်ဳိးပါ။
အခန္းထဲကို၀င္တဲ့အခါ ကၽြန္ေတာ္ၿပံဳးျပပါတယ္။
အျခားသူေတြကို ေတြ႕တဲ့အခါ ကၽြန္ေတာ္ၿပံဳးျပပါတယ္။
ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္လည္း ၿပံဳးပါတယ္။
ေနမင္းႀကီးကို ျမင္ရင္လည္း ကၽြန္ေတာ္ၿပံဳးျပပါတယ္။
အမႈကိစၥေတြ ခက္ခဲအခါမွာလည္း ကၽြန္ေတာ္ၿပံဳးပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ ရူးေနၿပီလား။ အဆိုးျမင္၀ါဒီတစ္ဦးကေတာ့ ဟုတ္တယ္ လို႔ ေျပာပါလိမ့္မယ္။
ဒါေပမယ့္ ၿပံဳးျခင္းဆိုတာဟာ စိတ္သေဘာထား တစ္ရပ္ပါပဲ။ လူအမ်ားစုကေတာ့ ဒါကို တစ္ခုခုရဲ႕ အက်ဳိးသက္ေရာက္မႈလို႔ ထင္ေနၾကတယ္။
“ကၽြန္ေတာ္အတြက္ေတာ့ ၿပံဳးဖို႔ဆိုၿပီး အေၾကာင္းျပခ်က္ မရွိပါဘူး။”
အင္း… သင့္မွာ ၿပံဳးရႊင္စြာေနဖို႔ အေၾကာင္းျပခ်က္လိုအပ္တယ္ ထင္ေနရင္ေတာ့ သင္ဟာ လံုး၀ တလြဲႀကီး ထင္ထားတာပါပဲ။
သင္ထင္ထားသလိုမ်ဳိး ရယ္ေမာဖို႔အတြက္ကို တစ္ခုခုျပဳလုပ္ဖို႔ တစ္ခုခု၀ယ္ဖို႔ လိုအပ္တာမ်ဳိး မဟုတ္ပါဘူး။
ကၽြန္ေတာ္ၿပံဳးတဲ့အခါမွာ ကၽြန္ေတာ္ဟာ အသက္ရွင္သန္ဖို႔အတြက္ ေပ်ာ္ရႊင္ေနတယ္လို႔ ေတြးပါတယ္။ ဘ၀ဆိုတာ ေကာင္းတယ္လို႔ေတာင္ မထင္မိပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ ေကာလိပ္တက္တုန္းကဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္ဟာ အေၾကြးထဲမွာ နစ္တယ္။ ပိုက္ဆံတျပားမွာ မရွာႏိုင္ဘူး။ ၿပီးေတာ့ ညစ္ပတ္ေပေရေနတဲ့ တိုက္ခန္းေလးထဲမွာ ေနရတယ္။ ဒါေပမယ့္လည္း ကၽြန္ေတာ္ဂရုမစိုက္ပါဘူး။ ဘ၀က လြယ္လြယ္ကူကူမဟုတ္ခဲ့ေပမယ့္လည္း အသက္ရွင္ေနထိုင္ဖို႔ေတာ့ ေကာင္းမြန္ေနပါေသးတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ၿမိဳ႕ထဲမွာ လွည့္ပတ္ေလွ်ာက္ၾကည့္တဲ့အခါ မရႊင္လန္းတဲ့ မ်က္ႏွာေတြ ျမင္ရမယ္။
ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္ေနရာေရာက္ေနတယ္ဆိုတက အေရးမႀကီးပါဘူး။ အမ္စတာဒမ္၊ လန္ဒန္၊ နယူးေယာ့ခ္၊ မီလန္၊ ဘာစီလိုနာ… ဘယ္ေရာက္ေရာက္ပါ။
လူေတြ ကၽြန္ေတာ့္ကို ၾကည့္တဲ့အခါမွာ ကၽြန္ေတာ္ၿပံဳးျပလိုက္ပါတယ္။ တစ္ခါတစ္ေလဆို Hi ဆိုၿပီးႏႈတ္ဆက္လိုက္တယ္။ တစ္ျခားလူေတြကေတာ့ ဒီေကာင္က ငါ့ကိုသတ္မလို႔ (ရူးေၾကာင္ေၾကာင္ျဖစ္ေနတာ) လားလို႔ ထင္ရင္ထင္မယ္။
တစ္ခ်ဳိ႕ေန႔ေတြမွာဆို ကၽြန္ေတာ္ နည္းနည္းေတာ့ ပင္ပန္းပါတယ္။ အိပ္ေရးမ၀ခဲ့တာေၾကာင့္လည္း ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္မွာေပါ့။ အားကစားရံုမွာ ေလ့က်င့္ခန္း အလြန္အကၽြံလုပ္ခဲ့မိတာမ်ဳိးလည္း ျဖစ္ႏိုင္တာပဲ။ ရံုးမွာ အလုပ္ေတြ အရမ္းပိေနခဲ့တာမ်ဳိးလည္း ျဖစ္ႏိုင္တယ္။
ဒါေပမယ့္ စိတ္ထဲမွာေတာ့ ၿပံဳးေနမိပါေသးတယ္။
အိပ္ရာႏိုးလာတဲ့အခါ ကၽြန္ေတာ္ၿပံဳးပါတယ္။
ဘ၀က ဆိုးရြားေနတဲ့အခါလည္း ကၽြန္ေတာ္ၿပံဳးပါတယ္။
သီခ်င္းနားေထာင္တဲ့အခါမွာလည္း ကၽြန္ေတာ္ၿပံဳးပါတယ္။
သူစိမ္းတစ္ေယာက္ေယာက္ကို ေတြ႕လိုက္တဲ့အခါမွာလည္း ကၽြန္ေတာ္ၿပံဳးပါတယ္။
ဇာတ္လမ္းေကာင္း တစ္ပုဒ္ကို ၾကားမိတဲ့အခါမွာ ကၽြန္ေတာ္ၿပံဳးပါတယ္။
မိုးရြာတာကို ေတြ႕ရင္ ကၽြန္ေတာ္ၿပံဳးပါတယ္။
အေျပးေလ့က်င့္တဲ့ဖိနပ္စီးေနတုန္းလည္း ကၽြန္ေတာ္ၿပံဳးပါတယ္။
စက္ဘီးစီးေနတုန္းမွာလည္း ကြၽန္ေတာ္ျပံဳးပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ စိတ္ဓာတ္က်ေနခ်ိန္မွာေတာင္မွ ဘယ္ေတာ့မွ စိတ္ညိႈးႏြမ္းမေနပါဘူး။ ဘယ္ေတာ့မွ ၀မ္းနည္းမေနပါဘူး။
ကၽြန္ေတာ္ဟာ အၿမဲတမ္း ဒီလိုလူစားမ်ဳိး မဟုတ္ပါဘူး။
ၿပံဳးတယ္ဆိုတာဟာ ကၽြမ္းက်င္မႈတစ္ရပါပဲ။ ေပ်ာ္ရႊင္စြာေနျခင္းကလည္းပဲ ကၽြမ္းက်င္မႈ တစ္ရပ္ပါ။
သင္ေန႔တုိင္း ေလ့က်င့္ၾကည့္ပါ။ ဘယ္လိုလဲ။ လမ္းေလးနည္းနည္းေလွ်ာက္လိုက္ ၿပံဳးၾကည့္လိုက္။ “ငါဟာ ၿပံဳးရႊင္ျခင္းကို ေရြးခ်ယ္တယ္” လို႔ ကိုယ့္ဘာသာ ေျပာၾကည့္။
- သင့္သူေဌးက သင့္ကို ေအာ္ေငါက္ေနသလား။ ၿပံဳးလိုက္ပါ။
- ေငြေၾကး ဆံုးရံႈးသြားသလား။ ၿပံဳးလိုက္ပါ။
- သင့္ေကာင္မေလး ၀မ္းနည္းေနသလား ဒါမွမဟုတ္ စိတ္ဆိုးေနသလား။ ၿပံဳးလိုက္ပါ။
- သင့္ရဲ႕သားက သင့္ကို စိတ္ရႈပ္ေအာင္လုပ္ေနသလား။ ၿပံဳးလိုက္ပါ။
- သင့္လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္က သင့္ကို အသံုးခ်ေနတာလား။ ၿပံဳးလိုက္ပါ။
ဒါေတြက အေသးအမႊားေလးေတြပါ။ ဒီအေရးမပါတဲ့ အေသးအဖြဲေလးေတြရဲ႕ အျပင္ဘက္ဘ၀မွာ တကယ့္နာက်င္စရာေတြ ရွိပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္စိတ္ဆိုးတဲ့အခါ၊ စိတ္မေကာင္းျဖစ္တဲ့အခါ၊ စိတ္မၾကည္တဲ့အခါ ကၽြန္ေတာ္ဟာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ၀မ္းနည္းတယ္လို႔ ခံစားဖို႔ ေလးမိနစ္ေလာက္ အခ်ိန္ေပးလိုက္ပါ။
“အိုး… သနားစရာေကာင္ေလးပါလားကြာ”
ၿပီးေတာ့ ခု ျပန္ၿပံဳးလိုက္ပါ။
သင္ဟာ ခံစားခ်က္ႏွစ္ခုကို တၿပိဳင္နက္တည္းမွာ လုပ္လို႔မရပါဘူး။ ဒါဟာ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။ သင့္ရဲ႕ဦးေႏွာက္က ဒီလိုမ်ဳိး မစြမ္းေဆာင္ႏိုင္ပါဘူး။
ကၽြန္ေတာ္ ခ်စ္ခင္ရတဲ့ တစ္ေယာက္ေယာက္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနတဲ့အခါမွာ ကၽြန္ေတာ္က ထူးဆန္းတာေတြ လုပ္ျပၿပီး သူတို႔ေတြ ၿပံဳးရႊင္လာရပါတယ္။ သင္ဟာ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပဲ စိတ္မေကာင္းျဖစ္တာေရာ ေပ်ာ္ရႊင္တာေရာ မျဖစ္ႏို္င္ပါဘူး။
ဒါက မဟာဗ်ဴဟာေျမာက္တဲ့ အကြက္ပါပဲ။
ဟာသေတြ၊ ရယ္စရာေတြ၊ ေပ်ာ္ရႊင္စရာေတြနဲ႔ ၿပံဳးျခင္း တို႔ဟာ ဘ၀ေကာင္းတစ္ခုမွာ ေနထိုင္ျခင္းရဲ႕ လွ်ဳိ႕၀ွက္ခ်က္ပါ။
တကယ္အေကာင္းဆံုးပဲ မဟုတ္လား။
လံုး၀ကို ေသာက္ရမ္း လြတ္လပ္ပါတယ္။
Crd by @eaindray
Photo by google image