*** အေတြး အပိုင္းအစမ်ား ***
ရင့္သီးေနသာ
သစၥာေတာ္အေပၚသို႔
သည္းသည္းမည္းမည္း
သြန္းျဖိဳးလိုက္ေသာမိုးသည္
အျငိဳးအေတး ၾကီးလို႔ပင္ ျဖစ္မည္ ။
သိုဝွက္ထားေသာ္လည္း
စူးလက္ေနေသာ ေရာင္ျပန္ကိုကား
တားဆီးမရနိုင္ ။
အရံႈးသမားဘြဲ႔ရသူ၏မ်က္ရည္ကိုသာ
ျမင္ေနသူသည္
သစၥာၾကီးမားသူတစ္ေယာက္၏ ဝိဉာဥ္ကို
ေသြဖည္ရေပလိမ့္မည္ ။
နီေသာေသြးသည္
နက္ေသာဒဏ္ရာကို ကိုယ္စားျပဳပါလ်ွင္
အျဖဴေရာင္ျဖင့္ျပီးေသာ
မ်က္ရည္စက္တို႔ကိုမူ
အဘယ္သို႔ စာရင္းထည့္ပါမည္နည္း ။
တစ္ၾကိမ္တစ္ခါ မွားလိုက္မိသူသည္
တစ္သက္စာအရံႈးသမား
တစ္ဘဝစာ လူညံ႔ဟု စာရင္းသြင္းလိုက္ၾကျခင္းမွာ တရားပါ၏ေလာ ။
အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္
အျမဲညံ႔သည္ဟူ၍မရွိ ။
တစ္ခဏ မွားယြင္းမႈအေပၚ
ေကာက္ခ်က္ခ်က္ခ်ျပီး
တစ္ဘဝစာဖိသတ္ကာ
လူညံ႔ဟု ေခၚေဝၚသမုတ္ပစ္လိုက္ၾကျခင္းကို
က်ြန္ုပ္ ျပင္းထန္စြာ ရႈတ္ခ်၏။
ဤသို႔ဆိုပါလ်ွင္
လူေတာ္ဆိုသူမ်ားသည္
အျမဲတမ္း မမွားမယြင္း ေတာ္ေနၾကပါသေလာ ။
လူကို လူဟု ျမင္နိုင္ရန္ကာ
လူသည္ လူစိတ္ရွိဖို႔လိုမည္ ။
အေတြ႔အၾကံဳနွင့္ အေတြးအၾကံသည္
မည္သူေနရာမွန္ၾကပါသနည္း ။
ေျဖရန္ခက္ခဲေသာ္
မည္သို႔ အသံုးဝင္ၾကပါသနည္း ဟုဆိုလ်ွင္
ေမးခြန္းတစ္ခုနွင့္
အေျဖနွစ္ခုကို ရပါလိမ့္မည္ ။
အိပ္သည့္အခါ မက္သည့္အိမ္မက္သည္
အနာဂတ္အတြက္မက္သည့္ အိမ္မက္မဟုတ္
ထို႔ေၾကာင့္ ကိုယ့္ပိုင္အိမ္မက္ကို
မည္သို႔ တံဆိပ္ကပ္ထားၾကပါသနည္း ။
ကိုယ္တိုင္ျဖတ္ေလ်ွာက္ရမည့္ေနရာတိုင္းတြင္
လမ္းရွိသည္ ။
လမ္းသည္ မိမိေျခေထာက္ေပၚတြင္သာရွိသည္ ဟု ဆိုပါလ်ွင္ မွားသည္ဟု ထင္ျမင္မိပါ၏ေလာ ။