သူမအေရွ႔တြင္လူသတ္သြားေသာလူတစ္ေယာက္ပါေနေတာ့သည္ သူမလည္း အေနာက္မွတိတ္တဆိတ္လုိက္သြားေလသည္ ထိုလူႏွစ္ေယာက္အနက္ေရာင္အိတ္တစ္လုံးကုိတစ္ေယာက္ကကုိင္၍ တစ္ေယာက္ကေတာ့ လူအေျခအေနကုိျကည့္ေနသည္
ပ်ိ ဳမဒီလဲနံရံတစ္ခုအေနာက္ကုိ အျမန္ဝင္ပုန္းလုိက္သည္ ထိုလူႏွစ္ေယာက္ခုံေအာက္သုိ့အိတ္အနက္ကုိထည့္သြားျပီးထားခ့ဲေလသည္
စိ္တ္ခ်ရတ့ဲအေနအထားေရာက္မွ ထုိလူေတြထြက္သြားေလသည္ ပ်ိဳ ဳမဒီ လဲ ထိုေနရာသုိ့အျမန္သြား၍ထိုအိတ္အနက္ျကီးကုိ ဆြဲထုတ္လာခ့ဲသည္
"ဟင္"
မင္းေကာင္းကင္ ပ်ိ ဳမဒီခုံေအာက္ထဲသုိ့အတင္းတိုးဝင္ေနျပီး လက္ထဲမွာ အိတ္တစ္လုံးကုိင္ထားတာကုိ ေတြ႔သြားသည္
"ပ်ိ ဳ လက္ထဲကအိတ္က ဘာေတြပါလိမ့္"
ပ်ိ ဳ မဒီလဲ ထိုအ္ိတ္နက္ထဲတြင္ ဘာထည့္ထားလဲ အလြန္အမင္းသိခ်င္ေနသည္
ထို့ေျကာင့္ထိုေနရာႏွင့္ခပ္လွမ္းလွမ္း အခန္းတစ္ခုထဲသုိ့ ဝင္သြားလုိက္သည္
ထိုစဥ္
"က်ီြ"
တံခါးဖြင့္သံတစ္ခုေျကာင့္အလန့္တျကားလွည့္ျကည့္မိေလသည္
"ဟင္ "
"ကုိေကာင္း ဘယ္သူမ်ားလဲလုိ့လန့္သြားတာပဲ"
"ပ်ိ ဳ လက္ထဲကဘာေတြလဲ"
"ပ်ိ ဳ လဲေသခ်ာေတာ့မသိဘူး ဟိုလူေတြကုိမသကၤာလုိ့ သြားယူလာခ့ဲတာ"
"ဟုတ္လား "
"ပ်ိ ဳ "
"ေျပာေလ"
"အခုလုိမိန္းကေလးပုံစံဝတ္ထားေတာ့လဲ အရမ္းလွတာပဲသိလား"
"ဟမ္"
ပ်ိ ဳ မဒီ မင္းေကာင္းကင္ရဲ႕ အဆက္စပ္မရွိတ့ဲစကားေျကာင့္ ေျကာင္ျပၤီးျကည့္ေနမိေတာ့သည္
မင္းေကာင္းကင္ကေတာ့ တစ္ခါမွမျမင္ဖူးခ့ဲတ့ဲ ပ်ိ ဳ႕ရဲ့ပုံသ႑ာန္ေလးကုိျကည့္ျပီး ရင္ထဲမွာခ်စ့္မတ္ႏိုးေနမိေတာ့သည္
သည္လုိမိန္းကေလးဆန္ေတာ့လဲ အရမ္းကုိလွေနသူပါပဲလား
ပ်ိ ဳမဒီ သူမကုိစုိက္ျကည့္ေနေသာမင္းေကာင္းကင္ ကုိရွက္ရွက္ႏွင့္ မ်က္ႏွာေလးလႊဲသြားမိသည္
ထိုအခါမွ ေငးေနမိေသာမင္းေကာင္းကင္သတိရကာ
"အာ ပ်ိ ဳ"
သူအျကည့္ကုိလႊဲရင္းေတာင္းပန္လုိက္မိသည္
"'ရပါတယ္ ကုိေကာင္း"
"ဟုိေလ ဒီအိတ္ကုိဖြင့္ျကည့္ရေအာင္"
"ဟုတ္"
ေနတံခြန္တစ္ေယာက္ ပ်ိ ဳမဒီကုိလုိက္ရွာေနမိသည္
"သူဆူလုိက္၍မ်ားစိတ္ဆိုးျပီးထြက္သြားျပီလား"
ရင္ထဲမွေနမထိထိုင္မသာ ပ်ိ ဳမဒီစိတ္ဆိုးျပၤီးထြက္သြားရင္ သူအျပစ္ပဲျဖစ္သည္
သူပ်ိ ဳမဒီကုိ တစ္ခါမွစိတ္ခ်မ္းသာမႈမေပးခ့ဲဖူးေပ
ေပ်ာ္ရႊင္မႈဆိုတာသူမဘဝမွာသူု့ေျကာင့္န့ဲပ်က္သုန္းခ့ဲရသည္
အခုခ်ိန္ကစျပီးပ်ိ ဳ႕ရဲ ႔ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြကုိသူဖန္တီးေပးမည္
ပ်ိ ဳစိတ္ခ်မ္းသာေအာင္သူထားမည္ဟုဆုံးျဖတ္လုိက္သည္
ပ်္ိ ဳမဒီန့ဲ မင္းေကာင္းကင္ အိတ္ကုိဖြင့္ျကည့္လုိက္ျကသည္
"ဟင္"
ငိုရင္းေျပာေနတဲ႔ သားကိုႀကည့္ျပီး
ခ်မ္းသီရိညိဳ ဘာမွနားမလည္ေသးတဲ႔
သားေလးကို အျပစ္မတင္ခ်င္ေပ။
တကယ္ေတာ့ ဘယ္သူမွ ဘာအျပစ္မွ
မရွိပါ။ကံဇာတ္ဆရာရဲ႕အလိုက်
ကျပေနႀကရတာပဲ။
ခ်မ္းသီရိညိဳ သားေလးကိုျပန္ေပြ႔ခ်ီ၍
ေခါင္းေလးကိုပြတ္သပ္ေခ်ာ့ရင္း……
''မငိုနဲ႔ေတာ့သား သားေလးေပ်ာ္ရင္း
ေမေမလဲေပ်ာ္ပါတယ္ ဒါေပမယ့္
သားရဲ႕ဦးဦးကိုေတာ့ ဒီအိမ္ကို လာခံလို႔မရဘူးသားရဲ႕
ဘာေႀကာင့္လဲလို႔မေမးနဲ႔ေနာ္
တေန႔ သားနားလည္လာမွာပါ……''
သူမရင္ခြင္ထဲတြင္ ငိုရွိဳက္ကာ ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္တဲ႔သားကို
ႀကည့္ျပီး ခ်မ္းသီရိညိဳ သားပါးျပင္ေလးကို နုညံ႔စြာ ဖြဖြေလးဖိနမ္းလိုက္သည္။
တကယ္ေတာ့ သားက ေမေမအသက္ပါကြယ္။
သားမ်က္ရည္ကို ျမင္ရရင္း ေမေမေသြးေတြကိုျမင္ရသလိုပဲ
ရင္နာတယ္။သားကို ေမေမအရမ္းခ်စ္တယ္။
ခ်မ္းသီရိညိဳ သားျဖစ္သူကို တင္းက်ပ္စြာ
သိုင္းဖက္ရင္း မ်က္ဝန္းတစ္စုံကို
မွိတ္ပစ္လိုက္ရာ ဦးဇြဲမာန္ျပည့္ မ်က္နွာကို ျမင္ေယာင္လိုက္ရသျဖင့္
အလန္႔တႀကား မ်က္ဝန္းတစ္စုံကို
ဖြင့္လိုက္ရသည္။ဘာေႀကာင့္
ဒီလူကို ျမင္ေယာင္မိပါလိမ့္။
စာမူေလးေတြအရမ္းကို အခ်ိန္ေတြျကာျပီမွထြက္လာရတဲ႕အတြက္ စာေရးသူအိမ္ကေလး(ျမိတ္)မွ ပရိတ္သတ္ျကီးအေပၚ အထူးပင္ေမတၱာရပ္ခံေတာင္းပန္အပ္ ပါသည္။ အေျကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေျကာင့္ စာေရးသူရဲ႕စာမူေလးေတြျကန္႕ျကာေနခဲ႔ရပါသည္။ စာဖတ္ပရိတ္သတ္ေတြအေနနဲ႔ စာေရးသူအေပၚကို အားေပးမူ႕မပ်တ္ပ်ယ္ဘူးဆိုတာကို စာေရးသူအိမ္ကေလးျမိတ္က ရင္ထဲက သိရွိေနပါေျကာင္း စာဖတ္သူေတြ ကိုေက်းဇူးတံု႕ျပန္ေသာ…အားျဖင့္ စာေရးသူအိမ္ကေလး(ျမိတ္)ရဲ႕ ေမတၱာေဖာ္က်ဴးေသာ…"သံေယာဇဥ္လြန္းတင္သည့္ျကိဳး"
စာမူေလးနွင့္ ေက်းဇူးဆပ္လိုက္ပါသည္
သူ႕သားငယ္ကိုစိတ္မခ်နိုင္ရွာေပ…။ ဒီလိုနဲ႕ ႏြားသတ္သမားေတြလည္း ႏြားမျကီးကို မဖမ္းေတာ့ ႏြားေပါက္ငယ္ေလးကိုသာ ျကိုးျဖင့္ဖမ္းေခၚလာရာ…ႏြားမျကီးမွာလည္း ျကိုးမခ်ည္ထားေပမဲ႔ သားေဇာေျကာင့္သားေလးကိုေခၚေဆာင္ရာကို သူ႕အလိုလိုလိုက္ပါလာပါေတာ့တယ္…သူ႕သားကိုေတာ့ဒီလိုလူေတြနဲ႕စိတ္မခ်နိုင္ရွာပဲသူမ ကိုယ္တိုင္ပဲ သားေလးအေနာက္ကေနထပ္ျကပ္မကြာလိုက္ပါလာေတာ့တယ္။