ခစားလွည့္ပါ
အပိုင္း ၈မွ ၁၃
"ေဖ့"
"ေဝ့"
ကားေပၚမွဆင္းလာသည့္ သက္နိင္ကို ေႂကြသဲပန္က ႐ုိလာစကိတ္စီးရင္း အေနာက္မွ ဖက္ကာ ေခၚလိုက္သည္။
"ဘာလိုခ်င္လို႔ လာခြၽဲေနတာလဲ"
"ဘာမွ မလိုခ်င္ဘူး ေဖက ေမ့ကိုရြဲ႔လာတာလား"
သူမက ႐ုိလာစကိတ္စီးထားသျဖင့္ သက္နိင္ႏွင့္အရပ္တူေနကာ အေနာက္ကေန ခါးလည္းဖက္ထား၍ နားနားကပ္ကာေျပာေနသည့္အတြက္ မသိလ်င္ သမီးရီးစားလိုလို၊ဘာလိုလိုျဖစ္ေနသည္။
"ဟိတ္ ေဖဘာမွ မရြဲ႔ဘူး သဲေရာ ဘယ္မွာလဲ "
"ဝရန္တာမွာ႐ွိတယ္ မရြဲ႔ရင္ ဟိုလူကဘာလို႔ပါလာတာလဲ"
"အဲ့ဒါလား သမီးအေမကိုစြဲၿပီး ပါလာတာ"
"ဘာ ဘာေျပာတယ္"
"ဟာ ေျဖးေျဖး တြန္းပါ ေႂကြသဲရာ ေဖက ငယ္ေတာ့တာမဟုတ္ဘူး"
သက္နိင္စကားေၾကာင့္ သူမ ဖခင္ျဖစ္သူကို ေအာ္ၿပီး အသာေလး တြန္းလိုက္ေပမည့္ မထင္မွတ္ထားေသာ သက္နိင္အဖို႔ ဟတ္ထိုးမလဲတာ ကံေကာင္းပင္။
"ေဖေျပာတာ ေမ့ကိုသူက ဝူး "
"ေဟ့ မဟုတ္ဘူး ေျပာတာေလာသြားတာ"
သက္နိင္က အခ်ိန္မွီ သမီးပါးစပ္ကို လွမ္းပိတ္လိုက္ေတာ့သည္။
"ဒီ သားအဖေတြ ဘာျဖစ္ေနတာလဲ လူျမင္မေကာင္းဘူး"
"သက္ ကိုယ္႐ွင္းျပ အဲ့ ကိုယ္ေျပာျပမယ္"
အိမ္ထဲမွ ထြက္လာေသာ သဲသူပန္စကားေၾကာင့္ သက္နိင္လည္း အေယာင္ေယာင္အမွားမွားျဖစ္သြားေတာ့သည္။
"သဲ ႏိုဝဲလ္က သဲရဲ႕ထမင္း၊ဟင္းစားခ်င္လို႔တဲ့"
"ေဩာ္ ဟုတ္လား အဲ့ဒါဆို ႏွင္းသူနဲ႔ေထြးေလး ခ်က္တာေတြပဲေလ သဲတစ္ခါမွ မခ်က္ဖူးဘူး "
"ဟင္ ဟုတ္လား ႏိုဝဲလ္ ငါ့မိန္းမလက္ရာမဟုတ္ဘူးတဲ့ အဲ့ဒါေၾကာင့္ ႏွင္းသူတို႔ဆီမွာပဲ သြားေတာင္းစားေတာ့"
ဝမ္းသာအားရေျပာၿပီး ထြက္သြားေသာ သက္နိင္ႏွင့္ သူ႔ကိုမ်က္ေစာင္းထိုး၍ထြက္သြားေသာေႂကြသဲပန္ကိုၾကည့္ၿပီး သူေၾကာင္သြားသည္။
"ခက္ပါတယ္ ဧည့္သည္ကိုထားၿပီး အိမ္႐ွင္ေတြ ဘယ္ေရာက္ေနလဲ"
ႏွင္းသူပန္က ကားေမာင္းလာရင္း ႏိုဝဲလ္အေ႐ွ႕တြင္ရပ္ၿပီး ေျပာလိုက္သည္။
"အစ္ကိုက မမေနာက္လိုက္သြားတယ္ ေႂကြသဲက အိမ္ထဲဝင္သြားတယ္"
"ဟင္ ဒါဆို လာေလ"
"မလာေတာ့ဘူး ကြၽန္ေတာ္ ျပန္ေတာ့မယ္"
"ျပန္လို႔မရေသးဘူး ထမင္းစားမယ္ဆို ခူးထားေပးတယ္ လာစားေတာ့"
ေႂကြသဲပန္ကအိမ္အျပင္ထြက္လာၿပီး ေျပာလိုက္သျဖင့္ သူႏွင့္ႏွင္းသူပန္ အံ့ဩသြားသည္။
"တီတီႏွင္းေရာ ဗိုက္ဆာတယ္ မဟုတ္လား တစ္ခါတည္းဝင္စား"
"ေအး ေအး ဟုတ္တယ္ အခုမွ ဗိုက္ဆာမွန္းသိေတာ့တယ္ လာကိုႏိုဝဲလ္ သြားစားရေအာင္"
အစ္မျဖစ္သုႏွင့္ခဲအို စစ္ေအးျဖစ္ေနၿပီဆိုတာ သူမ ရိပ္မိလိုက္သည့္အတြက္ ႏိုဝဲလ္ကို ေခၚၿပီး ထမင္းစားခန္းသို႔ထြက္လာခဲ့ေတာ့သည္။
"စားေလ"
ငါးေၾကာ္ကို ႏွပ္ထားသည့္ဟင္းပန္ကန္ႏွင့္ ခ်ဥ္ေပါင္းႏွင့္မ်ွစ္ခ်ဥ္ဟင္း၊င႐ုပ္သီးပြေလွာ္ေတြကို ေတြ႔ၿပီး သူ သက္ျပင္းခ်လိုက္မိသည္။
"မႀကိဳက္လို႔လား ဟင္"
ႏွင္းသူပန္က ဇြန္းႏွင့္ခက္ရင္းကို မကိုင္ပဲ စားပြဲေပၚမွ စားစရာေတြကို ၾကည့္ေနသည့္ ႏိုဝဲလ္ကို ေမးလိုက္သည္။
"ႀကိဳက္ ႀကိဳက္ပါတယ္"
"ေရာ့ "
ေႂကြသဲပန္က သူမပန္ကန္ကို သူ႔ကိုေပးလိုက္ၿပီး သူ႔ပန္ကန္ကိုသူမ ယူလိုက္သည္။ သူေ႐ွ႕ေရာက္ေနသည့္ ပန္ကန္ထဲတြင္ အ႐ုိးႏႊင္ၿပီးသားငါးႏွင့္ ၾကက္သြန္းအႏွစ္ေတြကို ေတြ႔လိုက္ရသည္။
"သူက မႀကိဳက္တာ ဟုတ္ဘူး အ႐ုိးပါလို႔ တီတီႏွင္းရဲ႕ ဟုတ္တယ္မဟုတ္လား"
ေႂကြသဲပန္က ႏွင္းသူပန္ကိုေျပာရင္း သူ႔ကိုေမးလိုက္သျဖင့္ သူကျပဳံးၿပီး
"ဟုတ္တယ္ ဟုတ္တယ္ အ႐ုိးေၾကာက္တာေတာ့အမွန္ပဲ"
သူ ဇြန္းႏွင့္ ခက္ရင္းကိုေကာက္ကိုင္ၿပီး စားေနသည္။
"ထပ္လိုခ်င္ရင္ေျပာေနာ္ ႏႊင္ထားတာေတြ ႐ွိတယ္"
သူမက ပန္ကန္ျပားတစ္ခုထဲ ငါးႏႊင္ထားတာေတြ ထည့္၍ ေျပာလိုက္သည္။
"အရမ္းေကာင္းတယ္ ႏွင္းသူပန္ ခ်က္တာလား"
"မဟုတ္ဘူး ေထြးေလးခ်က္တာ ခ်ဥ္ဟင္းေတာ့ ကြၽန္မခ်က္တာ "
"ေႂကြက အ႐ုိးႏႊင္ေပးတယ္ေနာ္"
"ေက်းဇူးပါ စားလို႔အရမ္းေကာင္းတယ္ ထမင္း ထပ္ယူလို႔ရမလား"
"ရတာေပါ့ ေထြးေလးေရ လိုက္ပြဲယူလာခဲ့"
ႏွင္းသူပန္က မီးဖိုဘက္ ၾကည့္ၿပီး ေျပာလိုက္သည္။
"ေခၚမေနနဲ႔ ေထြးေလး႐ွိဘူး ဒီ ထမင္းပြဲ ေႂကြကိုယ္တိုင္ ျပင္ထားရတာ"
"ဘုရားေရ တစ္ကယ္ႀကီးလား"
ႏွင္းသူပန္က ရင္ဘတ္ကို ဖိၿပီးေမးလိုက္သည္။ ဘယ္တုန္းကမွ ထမင္းပြဲမျပင္ဖူးေသာတူမက အခုက်ထမင္းပြဲ ျပင္ေပးသည့္အတြက္ အံ့အားသင့္မိေနေတာ့သည္။
.............။.................
"ဘယ္လိုလဲ ခရီးသြားလုပ္ငန္းကို စရေတာ့မွာလား"
"စမယ္ ျမန္မာျပည္မွာ မသိေသးတဲ့ေနရာေတြမွာ ေရေတြအရမ္းလွတာပဲလို႔ ေျပာတယ္ အဲ့ဒါ အရင္ဆံုးသြားၿပီးမွ စီစဥ္ရမွာေပါ့"
"မင္းအစ္ကိုကေရာ ဘယ္လိုသေဘာရလဲ"
"ဘယ္အစ္ကို ေျပာတာလဲ"
"မင္းကလဲ ကိုသက္နိင္ကို ေျပာတာ"
ကိုသက္နိင္ဟု ေျပာလိုက္သျဖင့္ သူ႔မ်က္ႏွာ႐ႈံ့မဲ့သြားသည္။ ဟိုတစ္ခါအိမ္သြားတုန္းက ေႂကြသဲပန္တို႔ပဲ သူ႔ကိညဧည့္ခံခဲ့ၿပီးသူက မိန္းမႏွင့္ၾကက္ေပ်ာက္၊ငွက္ေပ်ာက္ ေပ်ာက္သြားသည္မွာ ဒီႏွစ္အထိပင္။
"ဘာအသံမွ မၾကားဘူး မင္းတို႔ေရာ ဘာအသံၾကားလို႔လဲ"
"ၾကားတယ္ အဲ့ဒါ မင္းအတြက္မေကာင္းဘူး"
ၿဖိဳးလြင္စကားေၾကာင့္ သူမ်က္ခံုးပင့္သြားမိသည္။
"ဘာသတင္းလဲ"
"ကိုသက္နိင္က မင္းအစ္မႀကီးကို တစ္ဖက္သတ္ ႀကိဳက္ခဲ့တာတဲ့"
"ဟင္ ဘယ္ကၾကားတာလဲ"
သူ႔အေမးေၾကာင့္ ၿဖိဳးလြင္ႏွင့္ တူးနိင္ကတစ္ေယာက္မ်က္ႏွာ တစ္ေယာက္ၾကည့္လိုက္သည္။
"ဒီလိုကြ ငါ့မိန္းမအစ္မနဲ႔ ကိုသက္နိင္မိန္းမကသူငယ္ခ်င္းေလ သူ႔ေယာက်္ားတစ္ဖက္သတ္ခ်စ္ရတဲ့မိန္းမနဲ႔ ျပန္ေတြ႔ရလို႔ သူစိတ္ညစ္တယ္၊ သူ႔ေယာက်္ားကိုစိတ္မခ်ဘူးဆိုၿပီး ေျပာတာ ငါ့မိန္းမျပန္ေျပာျပလို႔သိတာ"
"ဘာမွမဆိုင္ပါဘူး ငါ့မႀကီးက သူ႔ကိုေမာင္ေလးလိုပဲ သေဘာထားတာ"
"ဟုတ္တယ္ ဘာမွမဆိုင္ဘူး ေတြ႔ဦးမယ္ ဒီမိန္းမနဲ႔"
"ဟင္ အစ္ကို"
"ကိုသက္နိင္"
သူတို႔ေနာက္မွ သက္နိင္စကားေၾကာင့္ ႏိုဝဲလ္အျမန္ သက္နိင္ကို ဆြဲထားလိုက္သည္။
"မႀကီးမွ မသိတာ ထားလိုက္ပါ အစ္ကို"
"ထားလိုက္တာ ၾကာၿပီ အခုသူ႔ေၾကာင့္ပဲ အားလံုးနီးပါး သိေနၿပီ အဲ့ဒီ့မိန္းမနဲ႔ ႐ွင္းမွျဖစ္မယ္"
"မ႐ွင္းပါနဲ႔ အစ္ကို ၿပီးရင္လည္း ၿပီးသြားမွာပါ "
"မၿပီးဘူး ကြာ ငါ့မွာေတာ့သူ႔ကို ခ်စ္လိုက္ရတာ"
သက္နိင္ကေျပာၿပီး သူတို႔စားပြဲေပၚမွ ဘီယာကို ယူေသာက္လိုက္သည္။
"အစ္ကို ဒါေတြေသာက္လို႔မရဘူး နဲနဲေသာက္တာနဲ႔ မူးေနတာ "
ႏိုဝဲလ္က သက္နိင္လက္ထဲမွ ဘီယာခြက္ကို လုကာေျပာလိုက္သည္။
"ေကာင္းၿပီေလ ဒီဘီယာကို ငါမေသာက္ရရင္ အဲ့ဒီ့မိန္းမနဲ႔သြား႐ွင္းမယ္"
"ဟာ အစ္ကို အဲ့လိုလည္း သြား႐ွင္းလို႔မရဘူးေလ"
"ကိုသက္နိင္ ေရာ့ ေသာက္ခ်င္လား တစ္ခြက္ပဲေသာက္ရမယ္"
ၿဖိဳးလြင္က မ်က္စိတစ္ဖက္မွိတ္ျပလိုက္ၿပီး သက္နိင္ကို ဘီယာခြက္ လွမ္းေပးလိုက္သည္ႏွင့္ သက္နိင္ကတစ္ခါတည္း ေမာ့ေသာက္လိုက္သည္။
"ေနာက္ တစ္ခြက္ ေနာက္တစ္ခြက္"
ဒုန္း ဒုန္း ဒုန္း
မ်က္ႏွာကိုစားပြဲတြင္ အပ္၍ စားပြဲကို တဒုန္းဒုန္းထုေနေသာ သက္နိင္ကိုၾကည့္ၿပီး ၿဖိဳးလြင္တို႔ပါ အံ့ဩေနၾကသည္။
"အစ္ကိုက အူ႐ုိင္း ဘီယာနဲနဲဝင္တာနဲ႔မရဘူး"
"အခု ဘယ္လိုလုပ္မလဲ သူ႔မိန္းမကိုအသိေပးမလား "
" အသိေပးလို႔မရဘူး အခုအခ်ိန္မွာ သူ႔မိန္းမေတာင္ သိမွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး"
"ေနာက္ထပ္ ထပ္ေပး ေသာက္ခ်င္ေသးတယ္ "
ဒုန္း ဒုန္း ဒုန္း
စားပြဲကို တဒုန္းဒုန္းထုေနသျဖင့္ ႏိုဝဲလ္ႏွင့္ သူငယ္ခ်င္းမ်ား ေဘးကဝိုင္းေတြကို ၾကည့္ၿပီး အားနာသြားရသည္။
"အစ္ကိုတို႔ သူ႔ကို ရေအာင္ထိန္းေပးပါလား ေဘးလူေတြ ေဒါသထြက္ရင္ ဒုကၡေရာက္ေတာ့မယ္"
စားပြဲထိုး စကားေၾကာင့္ သူတို႔ေတြ သက္နိင္ကိုဆြဲထူလိုက္ၾကသည္။
တီတူ တီတူ
"ဖုန္း ဖုန္း လာေနတယ္"
"ဘယ္သူ႔ ဖုန္းလဲ ငါ့ဖုန္းေတာ့ မဟုတ္ဘူး"
"ငါ့ ဖုန္းလည္း မဟုတ္ဘူး "
"ဟင္ ကိုသက္နိင္ဆီက သူ႔အိတ္ထဲက အသံ"
တူးနိင္ကေျပာၿပီး သက္နိင္ ေဘာင္းဘီအိတ္ထဲကဖုန္းကို ထုတ္ယူလိုက္သည္။
"ဟယ္လို ဟင္ ေႂကြ ေႂကြသဲတဲ့"
တူးနိင္က ႏိုဝဲလ့္လက္ထဲ ဖုန္းထည့္လိုက္သည္။
"ဟယ္လို ေႂကြသဲလား ဟို အစ္ကိုက......."
"ထပ္ေပး ေသာက္ခ်င္တယ္ ထပ္ေပး"
ႏိုဝဲလ္က ေႂကြသဲပန္ေမးေနသည္ကို အေျဖခက္ေနစဥ္ သက္နိင္ေအာ္လိုက္သံေၾကာင့္ သူမ်က္လံုးျပဴ းသြားရသည္။
"ဟို အဲ့ဒါ ကိုသက္နိင္ပဲ ဟိုေလ မမေတာ့ မသိေစနဲ႔ ဒီေနရာကို.........အခုလာမလား"
သူက လိပ္စာကို ေျပာၿပီး ဖုန္းခ်လိုက္သည့္အခ်ိန္ ၿဖိဳးလြင္တို႔က သူ႔ကို မ်က္လံုးျပဴ းၿပီး ၾကည့္ေနသည့္အတြက္ တစ္မ်ိဳးျဖစ္သြားသည္။
"ဘာ ၾကည့္တာလဲ"
"အခ်ိန္ကိုၾကည့္"
"ဆယ္နာရီ ႐ွိေနၿပီေလ"
"ေနရာလည္း ၾကည့္ဦးေလ"
"ဘီယာဆိုင္ ဟင္ ေႂကြသဲကမိန္းကေလးဆိုေတာ့ ဟာ အစ္ကို႔ကို ျမန္ျမန္ထူလိုက္ေတာ့"
အခုမွ ႏိုဝဲလ္ပိုၿပီး မ်က္လံုးျပဴ းသြားသည္။ မိန္းကေလးကို ကေယာင္ေျခာက္ျခာႏွင့္ သြားေခၚလိုက္မိသည့္အတြက္ပင္။
"အစ္ကို လာေလ "
ႏိုဝဲလ္က သက္နိင္ ခ်ိဳင္းႏွစ္ဖက္ကိုမ၍ ထူလိုက္သလို၊ ၿဖိဳးလြင္က တစ္ဖက္ကေန ဝင္ကူးတြဲေပးလိုက္သည္။ ၿပီးမွ ကားပါကင္တြင္ ႐ွိေသာကားေပၚ သက္နိင္ကို တြန္းတင္လိုက္သည္။
တီ တူ တီ တူ
ဖုန္း ေခၚေနသျဖင့္သူထူလိုက္သည္။
"ဟင္ ဒီနားေရာက္ေနၿပီ ဟုတ္လား ကားပါကင္ထဲမွာ႐ွိတယ္"
သူေျပာၿပီးမၾကာခင္ ေခါင္းစြပ္ကို ေစာင္းၿပီး ေႂကြသဲပန္ေရာက္လာသည္။
"ခင္မ်ားတို႔ ေဖေဖ့ကို ဘီယာဝိုင္းတိုက္လိုက္တာမဟုတ္လား"
"ဟာ ဘယ္ကလာ မမကအစ္ကိုနဲ႔မႀကီးအေၾကာင္း ဒီေကာင့္အစ္မကိုေျပာတာသိၿပီး စိတ္ဆိုးလို႔ ေသာက္လိုက္တာ"
"ဟင္ ဟုတ္လား အဲ့ဒါဆို ခဏေလး"
သူမကေျပာၿပီး ခပ္လွမ္းလွမ္းတြင္ ဖုန္းေျပာေနသည္။ သက္နိင္ကေတာ့ ေနာက္ခန္းတြင္ေခြေခြေလး ၿငိမ္ေနေတာ့သည္။
....................။...............
"အား ကြၽတ္ ကြၽတ္"
သက္နိင္က အိပ္ယာထထိုင္လိုက္ၿပီး ေဘးဘီကို ၾကည့္လိုက္သည့္အခါ သူ႔အခန္းထဲ ျပန္ေရာက္ေနမွန္းသိလိုက္ရသည္။
"ကိုသက္ ႏိုးလာၿပီလား ေကာ္ဖီခါးခါးေလး ေဖ်ာ္ထားတယ္ ေသာက္လိုက္ပါလား"
သူကသဲသူပန္ စကားကို မၾကားခ်င္ဟန္ေဆာင္ကာ ေရခ်ိဳးခန္းသို႔ဝင္သြားသည္။
"ကိုသက္ စိတ္ဆိုးေနတာလား"
သူက သဲသူပန္ ဘာေျပာေျပာ ဂ႐ုမစိုက္ပဲ အဝတ္လဲေနသျဖင့္ သဲသူပန္က စိတ္ညစ္စြာ ကုတင္တြင္ ထိုင္ေနရာမွ ထမရပ္
"မူးလိုက္တာ"
သူမ မိုက္ကနဲေနသြားသည္။
"ဟင္ သဲ သဲဘာျဖစ္တာလဲ"
သက္နိင္က စိုးရိမ္တႀကီး သူမေဘးနားေရာက္လာကာ ေမးလိုက္သည္။
"ေခါင္းက ရိပ္ကနဲ မူးသြားလို႔ "
"ေသြးတိုးေနတာလား ေသြးတိုးစာ အျမဲစားေနတာလား"
စိုးရိမ္တႀကီး ေမးေနသည့္ သက္နိင္ကို ၾကည့္ၿပီး သဲသူပန္ ျပဳံးလိုက္မိသည္။
"ဟာ ဘာျပဳံးတာလဲ အငန္းေတြမစားပါနဲ႔ဆို စားျပန္ၿပီထင္တယ္"
"ကိုသက္ပဲ စိတ္ေကာက္ေနတာ သဲကိုစိတ္ဆိုးတာ. ေျပၿပီလား"
"ေျပရေတာ့မွာေပါ့ ဒီကေကာင္က မိန္းမတစ္ခုခုျဖစ္မွာ စိုးတာ "
"သိတယ္ ကိုသက္ကို ဝမ္းသာစရာေျပာမလို႔ ကိုသက္ကစိတ္ဆိုးေနတာကို "
"ေျပာကြာ ကိုယ္အရမ္းသိခ်င္လွၿပီ"
သူမကဘာမွမေျပာေတာ့ပဲ ဗိုက္ကို ပြတ္ျပလိုက္သျဖင့္ သက္နိင္ အံ့ျသသြားေတာ့သည္။
ဆက္ရန္
ေက်းဇူးတင္လ်က္ ႏိုဒါရီ UK
- 05.18