အဓိကေတာ့ အကုသိုလ္ဆိုတာ ဘယ္ဟာကိုဘဲလုပ္လုပ္ အျပစ္ျဖစ္တာဘဲ သို႔ေသာ္ ကၽြန္ေတာ္ သတိမထားျပီးလြယ္လြယ္လုပ္ေလ့ရွိၾကတဲ့ အကုသိုလ္တစ္ခုေပါ့ဗ်ာ၊ ေျပာရမယ္ဆိုရင္ဗ်ာ၊ မုသားမေျပာဖူးတဲ့သူဆိုတာရွားရွားပါ သို႔ေသာ္ ဒီမုသားေျပာတာက တကယ္ကို အျပစ္ၾကီးပါတယ္၊ မုသာဝါဒ ကို ျမတ္စြာဘုရားက ဘယ္ေလာက္အထိ ေရွာင္ၾကည္ေစခ်င္သလဲဆိုိရင္…
တစ္ခုေသာ သစၥာတရား တရားကို လြန္ျပီးေေတာ့ လိမ္ညာၾကတဲ့ ပုဂၢဳိလ္ေတြ မလုပ္ႏိုင္တဲ့ အကုသိုလ္ဆိုတာ မရွိဘုူးတဲ့။ လိမ္ရဲတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ မလုပ္ရဲတဲ့ အကုသိုလ္ဆိုတာ မရွိဘူးလို႔ ဆိုလိုတာပါ။ ေနာက္ျပီး ဝိတိဏၰပရေလာကသ- တမလြန္ေလာကကို ေခါင္းထဲကို မထည့္တဲ့ ေနာက္ဘဝကို ဘယ္လိုမွကို မစဥ္းတဲ့ ပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးမွာလည္းပဲ မလုပ္ႏိုင္တဲ့ အကုသိုလ္ဆိုတာ မရွိဘူးတဲ့။
ႏွစ္မ်ိဳးေျပာတယ္ေနာ္။ လိမ္ညာတဲ့ စကားကိုေျပာဆိုၾကတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြ၊ တမလြန္ေလာက ေခါင္းထဲမထည့္ၾကတဲ့ ပုဂၢဳိလ္ေတြ၊ မလုပ္ႏိုင္တဲ့ အကုသိုလ္ဆိုတာ မရွိဘူးတဲ့။ မုသာဝါဒရဲ႔ ၾကီးမားတဲ့ အျပစ္အနာအဆာကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ သတိထားမယ္ဆိုလို႔ရွိရင္ သစၥာတရားရဲ႔ စြမ္းရည္သတၱိကလညး္ တစ္ဖက္က ေပၚလြင္ ထင္ရွားလာစရာ အေၾကာင္းရွိတယ္၊ သစၥာဟာ ေကာင္းမြန္သေလာက္ မုသားဟာ ဆိုဝါးလွတယ္ဆုိတာကို ေျပာခ်င္တာပါ။
MSC 037
writer Konyi