Thanks to kirimatsu
Şenay’ın fotoğrafçılık bilgisi Pınar’dan oldukça farklıydı. Sürekli fotoğrafçılıkla alakalı dergiler okuduğundan birçok tekniği biliyordu. Ayrıca bu alandaki literatüre de oldukça hakimdi. Konuştuğunda normal bir insan bu ne diyor diyecek kadar da teknik bir insandı.
Hatta bir gün Pınar ile olan konuşmasında Pınar hiçbir şey anlamamış, Şenay buna oldukça şaşırmıştı. Pınar’ın fotoğraf alanındaki bilgisi tutkusundan ibaretti. Hani sanatçının kendi içinden geldiği gibi çalışması misali. Özgürce eğlenerek fotoğraf çekiyordu.
Pınar, Şenay ve Suzi’nin kulübe katıldığı gün arkadaşları ile eve dönerken oldukça durgundu. Pınar’ın yanındaki üç arkadaş mezuniyet sonrasında ne yapacakları hakkında konuşurken Pınar onlardan oldukça uzaklaşmıştı.
Pınar ne zaman bir karar almaya kalkışsa böyle sessizleşirdi. Bunu arkadaşları da biliyordu. Kızlar, hemen Pınar’ın yanına gittiler ve niçin sessizleştiğini sordular. Pınar, geleceği hakkında düşündüğünü söyledi.
Pınar’ı çok sorguya çekmenin iyi olmayacağını düşünen arkadaşları çok da ısrarcı olmadılar. Pınar, sessiz ve içine kapanık bir kızdı. Kasabada pastacı olan babaannesi ile birlikte yaşıyordu. Hep beraber Pınar’ın evine doğru yola çıktılar.
Eve vardıklarında babaannesi onları her biri birbirinden leziz tatlılarla karşıladı. Kızların tatlıları yerken ki halleri o kadar sevimliydi ki, Pınar onlara fark ettirmeden o anıda albümlerde ölümsüzleştirdi.
Ortam bu kadar keyifliyken kızlardan biri Pınar’a tekrardan gelecek hakkındaki planlarını sordu. Pınar rahatlamış ve kararını vermiş bir şekilde sakinliğini koruyarak cevap verdi. Başlangıçta fotoğrafçılıkla alakalı bir kariyer yapmayı istediğini söyledi. Sonrasında ise seyahat etmekle de ilgilendiğini belirtti.
Cevabın fotoğraf kısmı arkadaşlarını çok şaşırtmamıştı ancak seyahat kısmı ile bir ilişki kuramamışlardı. İçlerinden biri dayanamadı sordu. “Seyahat ne alaka”
Pınar bu iki fikrin aklında nasıl şekillendiğini onlara anlattı. Pınar bir önceki sene yaptığı fotoğraf sergisinde ziyaretçilerin fikirlerini almayı ihmal etmemişti. Onlarda fotoğrafları gördüğünde oraları ziyaret etme düşüncesini uyandırdığını fark edince bu fikir onda canlandı.
Ancak fotoğraf ve seyahati nasıl bir işte birleştireceği konusunda çok da fikir sahibi değildi. Öylesi bir iş var mıydı? Fotoğrafçılık, Pınar için sadece bir kariyer düşüncesi değil çocukluğundan tomurcuklanmış bir rüyaydı. Lise yıllarında yaptığı çalışmaları ise bu rüyaya giden ilk adımlardan başka bir şey değildi. Pınar da bunun farkındaydı.
Kasabada yakında yerel bir festival başlayacaktı. Yerel olsa da dışardan birçok insanın katılacağı eğlenceli bir festivaldi. Her sene düzenlenmesine rağmen Pınar, festivalin bu sene diğerlerinden daha farklı olacağını düşünüyordu.
Bu düşüncesi bu sene son senesi olmasının verdiği bir ruh halinden dolayı mıydı, bilmiyordu. Ancak fotoğraf çeken insanlar için bulunmaz bir fırsat olduğu düşüncesi onu mutlu ediyordu.
Ayrıca bu sene festivale Pınar'ın kasabaya gelmeden önce tanıştığı arkadaşları da gelecekti: Elif ve Meral
To be continued...