My Sky. My Photos. My Memories.
Photography has always allowed me to capture the fleeting beauty of the world around me.
Sometimes it's a tree, sometimes a quiet street — and sometimes, like during this January holiday in the mountains with my husband and children, it's the sky itself that calls out to be captured.
Those few days away from the everyday rush felt like a deep breath for my soul.
Every evening, the sky above us would transform into a one-of-a-kind spectacle — soft golds, dreamy purples, fiery pinks that seemed almost unreal.
I couldn’t resist — I had to grab my camera and save every shade, every feeling, every moment.
We would stop in the middle of our snowy walks, our boots sinking into the frozen ground, our heads tilted back, mesmerized.
The children laughed and raced up the hill, while I quietly captured these skies — so fleeting, yet eternal in my memories.
For me, photography is not about chasing perfection.
It’s about presence. The ability to see magic where others might simply rush by.
My sky. My photos. My memories.
Moje niebo. Moje fotografie. Moje wspomnienia.
Fotografia od zawsze pozwala mi zatrzymać ulotne piękno świata wokół mnie.
Czasem to drzewo, czasem cicha uliczka — a czasem, jak podczas styczniowego urlopu w górach z mężem i dziećmi, to niebo samo woła, żeby je uchwycić.
Te kilka dni z dala od codziennego pośpiechu były dla mnie jak głęboki oddech.
Każdego wieczoru niebo nad nami zmieniało się w niepowtarzalny spektakl — delikatne złota, marzycielskie fiolety, ogniste róże, które wydawały się niemal nierealne.
Nie mogłam się powstrzymać — musiałam sięgnąć po aparat i zachować każdy odcień, każde uczucie, każdą chwilę.
Zatrzymywaliśmy się w środku śnieżnych spacerów, nasze buty zapadały się w zamarzniętej ziemi, głowy wędrowały wysoko w górę.
Dzieci śmiały się i ścigały pod górkę, a ja po cichu zatrzymywałam te nieba — tak ulotne, a jednocześnie wieczne w moich wspomnieniach.
Fotografia dla mnie to nie pogoń za doskonałością.
To obecność. Umiejętność zobaczenia magii tam, gdzie inni pędzą dalej.
Moje niebo. Moje fotografie. Moje wspomnienia.
