Hello everyone, it's been about a month since I came back from my hometown. Even though @bilginselcuk and I try to visit nature in İzmir, I miss the clean air of my village. Today's post will be about the forest walks I did before I left the village.
Herkese merhaba arkadaşlar memleketimden döneli yaklaşık bir ay kadar oldu. Her ne kadar İzmir'de @bilginselcuk ile doğayı gezip rahatlamaya çalışsak da köyümün temiz havasını özlüyorum. Bugünkü paylaşımım köyden ayrılmadan önceki yaptığım orman yürüyüşlerim ile alakalı olacak.
In fact, the reason why I am writing this article may be that I saw my village in my dream last night. However, because I got up early in the morning and went to the exam, I could only find the opportunity to write my article. Speaking of the exam, I will share the exam we took today in the coming days.
Aslında bu yazıyı yazmamın sebebi dün gece rüyamda köyümü görmem olmuş olabilir. Ancak sabah erken kalkıp sınava gittiğim için yazımı yazmaya ancak fırsat bulabildim. Sınav demişken ilerleyen günlerde bugün ki girdiğimiz sınav ile de bir paylaşım yapacağım.
When I left my village for the last time, I missed the air, the water, the sun and even the little chicks. Of course, I miss my family the most, I often video chat with them and find out what is going on in the village. Meanwhile, my chicks have grown a lot, even their colors have changed and they have started to give different feathers. I'm thinking of making a post about my growing chicks.
Köyümün havasını suyunu güneşini hatta en son bıraktığımda minicik olan civcivleri mi özledim. Tabii ki en çok ailemi özledim, onlarla sık sık görüntülü konuşup köyde olan biteni öğreniyorum. Bu arada civcivlerim epey büyümüş, hatta renkleri bile değişmiş değişik tüyler çıkarmaya başlamışlar. Civcivlerimin büyümüş halleri ile ilgili de bir paylaşım yapmayı düşünüyorum.
Before I left my hometown, I went for a walk both in our fields and in the forest to get some fresh air. It actually rained a lot that morning, but when the sun came up in the afternoon, I thought it was time to take a walk and got ready. I took my stick and walked softly through the autumn leaves. Although a slight wind was blowing, the sunrise warmed the place and the ground sufficiently. It felt so good to walk around here with my memories.
Memleketinden ayrılmadan önce temiz havaya iyice doymak için birkaç kere daha hem tarlalarımızın olduğu yere hem de ormana doğru yürüyüş yaptım. Hatta bir gün sabah epey yağmur yağmıştı ama öğleden sonra güneş açınca yürüyüş yapmanın tam sırası diye düşündüm ve hazırlandım. Elime sopamı alıp sonbaharın döktüğü yaprakların içinde usul usul yürümüştüm. Bir yandan hafif rüzgar esse de güneşin doğuşu toprağı ve yeryüzünü yeteri kadar ısıtmıştı. Aklından geçen anılarımla buralarda yürümek çok iyi gelmişti.
When I was little, we had two horses and a carriage that my grandfather usually drove. My brothers and I loved to get in the car and drive to the fields with my grandparents. Even though we didn't do anything, it was very enjoyable to travel with a horse carriage. We used to lie down and pluck leaves from the trees as we passed by the tree. My grandma warned us not to hit the branches of the tree, but we would do it anyway because it seemed like a game to us when we were kids. When you read this article, my brother @catslovers will remember those days too. These memories came to mind as I wandered around here.
Küçükken iki tane atımız ve genelde dedemin kullandığı bir at arabamız vardı. Kardeşlerimle birlikte at arabasına binip dedem ve babaannemle tarlalara gitmeyi çok severdik. Hiçbir şey yapmasakta sadece at arabası ile yolculuk yapmak bile çok keyif verirdi. Ağacını yollardan geçerken elimizi uzatıp ağaçların yapraklarını koparırdık. Babaannem ağacın dalları yüzünüze çarpar yapmayın diye bizi çok uyarırdı, ama çocukluk işte bize oyun gibi geldiği için yine de yapardık. Bu yazımı okuyunca kız kardeşim @catslovers da o günleri hazırlayacaktır. Buralarda yürüyüş yaparken hep bu anılarımızı aklıma gelmişti.
No matter how peaceful and happy I walk in the forests of my village, when I think of the good old days, I get a little sad. When I saw that it was starting to get a little cloudy, I decided to go home to not get cold. On the way back, I ran into our neighbor who had dogs with him. When I saw the dogs, although I was a little scared, I realized that they were quite harmless. The dogs were already puppies and their mother was quite old so she looked very sluggish. He even laughed at me when I told our neighbor that the dog looked very old and very weak. His appearance said so. But I think it's old. 🐕🐶🐾🐕
Köyümün ormanlarında yürürken her ne kadar huzur ve mutluluk depolasan da eski güzel günler aklıma gelince biraz hüzünleniyorum. Havanın biraz bulutlanmaya başladığını görünce üşümemek için eve dönmeye karar verdim. Dönüş yolunda komşumuz da karşılaştık, onun da yanında köpekleri vardı. Köpekleri görünce biraz korksam da oldukça zararsız olduklarını fark ettim. Zaten köpekler yavruymuş anneleri de oldukça yaşlı olduğundan çok halsiz gözüküyordu. Hatta ben komşumuza bebek çok yaşlanmış çokta halsiz gözüküyor dediğimde bana güldü. Onun görünüşü öyle dedi, ancak ben hâlâ yaşlanmış olduğunu düşünüyorum. 🐕🐶🐾🐕🦺
When I got home, I wanted to sit on the stone stairs in front of our door and rest for a while. Just then, a ladybug landed on my hand. I wanted to take this photo of it, but it flew away when it moved. However, I managed to photograph the moment it flew. You can see it if you look carefully at the top right corner of the last photo.🪰
Eve döndüğümde kapımızın önündeki taş merdivenlerine oturup biraz dinlenmek istedim. Tam bu sırada bir tane uğur böceği elime kondu. Bu onun fotoğrafını almak istemiştim, ancak ben hareket edince uçmuştu. Yine de uçarken ki anını fotoğraflamayı başarmıştım. Son fotoğrafın sağ üst taraflarına doğru dikkatle bakarsanız görebilirsiniz.
🪰