We slowly reach to the shore.

Since the last time I had a moment to scrape a few words to you, a lot has happened here.

But we managed to grasp the most important thing. School for Alex taken care of. The final choice fell on a private integration school a few kilometers away from us, in fact already at the stage of arranging trial days we were already decided on it.

This school offers a whole package of activities that Alex needs, the classes are intimate, because they have 10 people, in each of them there is a teacher and a support teacher, so it seems like a dream school. A great job in encouraging people to choose this institution is done by a funpage on facebook, there are published different days from school and what the kids do. However, we made the final decision after our son had spent 2 days of trial at school, where she found herself perfectly.

At the end of the second day, Alex, saying goodbye to the lady who was waving goodbye to him, waved back shouting I love you , it was the best proof for us, the choice was right.

The next morning there was a scandal at home and crying because Alex wanted to go to school and not to kindergarten .

The next days passed us preparing for the end of kindergarten, which took place last Tuesday.

The performance of the kids was very successful, the ladies and children put a lot of work and heart into the preparation of the whole ceremony. Alex remembered the choreographies very well, so as befits a real mom, I was very proud of him. For me, the last month was very demanding and to be honest I dream of holidays, so I was looking forward to a few days of vacation, from which I warmly greet you.

I will secretly tell you that in the last classes at the university I did truancy and spent the whole Saturday and Sunday in my garden doing absolutely nothing. Last week I felt very tired, but all in all it is not surprising, because behind me a few very intense weeks and constantly chasing my own tail. On the other hand, if it were not for the constant scheduling turmoil and employees falling out of the schedule, my mood would probably be slightly different.

Behind me the first cycle of training in Lodz and already 2 weeks again a trip and another dose of knowledge. #### I went to the first training with some uncertainty, with a lot of curiosity and positive emotions and I must tell you that I was not disappointed at all. The training was really wonderful, interestingly organized, the first day focused on introducing us to the secrets of the work of various departments of our company, the second day was a typical workshop, from which each of us could get a lot, if only she showed a bit of good will and an open mind.

Outside of work there was also a lot of pleasure, together with a friend from the room, who is also from Wroclaw, we went for a small tour of Lodz and dinner in the city. We had the opportunity to admire the beauty of Lodz Manufaktura and traverse the beautiful Piotrkowska Street and its nooks and crannies several times.

Finally tired, we found a small table for ourselves in an Italian pizzeria with a great atmosphere, to stop in this place encouraged at the sight of a beautiful pizza and even more important was its smell, probably a lot of locals were also of the same opinion, because there was a lot of traffic there. I was tempted by seasonal pizza with asparagus and spilled egg yolk, it was really delicious and I still remember this unique taste. For this small beer, beautiful weather and nice company, then just an uber trip to the hotel, a quick bath and sleeping.

Those 3 days passed quickly and I took as much as I could remember. My husband picked me up from the station in Wrocław and together we walked back home, where a surprise was waiting for me. It turned out that my husband and children repaired and tweaked my bike, which in winter was slightly devastated by vandals, and already had minor shortcomings. I will tell you that the surprise was successful, I was very pleased, I know how much work they put into it, it counts the most, but the effect is also really great visually.

Behind me also 2 exams, one passed on 4 the other on 5, a few control papers and a few before me, I had to write the last exam and still with 3 projects to complete, to which somehow I can not gather, and time is getting shorter, but the upcoming week is quite loose so I will have a moment to grasp it all. In fact, I only have one reunion left in June and one Saturday in July and I will have finished my first year of studies, I do not know when it flew down.

Kids finish school with good results, all grades are already issued, and before them the next cub and scout trips, just after the end of the school year and exactly the day after it Oskar and Sara go to summer camps you mountains, the little ones will stay with us on the plot and will enjoy various attractions here on the spot. We plan to build a new playground, because the old one needs to be dismantled.

This year we have already managed to make several changes in our garden, we replaced the old trampoline with a new and larger one, the previous one went into a well-deserved retirement, and the egg elements will be used to build new elements in the garden. Last weekend, a small attraction was introduced on our terrace and a new option for children to leave it , they can now slide down the slide instead of going down the stairs.

Well, not that everything revolves only around children and their pleasures, yesterday we went hunting for my dream hanging chair, which was installed by my spouse in the evening, so that in the morning I could enjoy the taste of coffee and birds singing in the garden.

I will secretly write to you that I am just sitting in it writing this post for you and enjoying time outdoors in the company of my children. Soon I will take a break from lazing around and jump out for 4 hours to work in our board, because I probably accumulated a lot of arrears to grasp. There are a lot of things that I would like to tell you, because a lot is happening here, but in my head there is chaos at the moment, which is difficult for me to control.

Writing about Alex's school I forgot to write to you that fortunately, that we embraced the private school, because the son in the city recruitment did not get to the integration department and to the district school so he would just die there. Fortunately, we could afford such a decision, but it is a pity that children who need special care at school cannot count on too much help in my city and their needs are not taken into account by anyone up there.

We can afford to provide our son with the opportunity to educate in a private school, but there are many parents for whom it will be out of reach and their children will only suffer from getting into mass classes I leave you with this sad reflection and until the next text

---

POLSKI:

Od ostatniego razu, gdy miałam chwilę na naskrobanie do was kilku słów sporo się u nas działo.

Ale to co najważniejsze udało nam się ogarnąć. Szkoła dla Alexa załatwiona. Ostateczny wybór padł na oddaloną od nas o kilka kilometrów prywatną szkołę integracyjną, właściwie już na etapie umawiania się na dni próbne byliśmy już na nią zdecydowani.

Szkoła ta oferuje, cały pakiet zajęć, które są potrzebne Alexowi, klasy są kameralne, bo liczą 10 osób, w każdej z nich znajduje się nauczyciel i nauczyciel wspomagający więc wydaje się to szkoła marzeń. Wspaniałą robotę w zachęceniu do wyboru tej placówki robi funpage na facebooku, są tam publikowane różne dni ze szkoły i to co robią dzieciaki. Ostateczną decyzję podjęliśmy jednak po odbyciu przez synka 2 dni próbnych w szkole, w której świetnie się odnalazła.

Na koniec drugiego dnia Alex żegnając się z panią, która machała do niego na pożegnanie odmachał jej krzycząc kocham Panią 😊 był to dla nas najlepszy dowód na to, wybór był słuszny.

Kolejnego poranka w domu była afera i płacz, bo Alex chciał iść do szkoły a nie do przedszkola 😉.

Kolejne dni minęły nam na przygotowaniach do końca przedszkola, które miało miejsce w ostatni wtorek.

Występ dzieciaków był bardzo udany, Panie i dzieci włożyli sporo pracy i serca w przygotowanie całej uroczystości. Alex bardzo fajnie zapamiętał choreografie do przedstawiania więc jak na prawdziwą mamę przystało byłam z niego bardzo dumna. Dla mnie ostatni miesiąc był bardzo wymagający i szczerze mówiąc marzę wakacjach, dlatego z utęsknieniem czekałam na kilka dni urlopu, z którego właśnie gorąco was pozdrawiam.

W tajemnicy zdradzę wam, że na ostatnich zajęciach na uczelni zrobiłam sobie wagary i całą sobotę i niedzielę spędziłam w swoim ogrodzie na totalnym nic nierobieniu. W ostatnim tygodniu czułam się bardzo zmęczona, no ale w sumie nie ma się co dziwić, bo za mną kilka bardzo intensywnych tygodni i ciągłego gonienia własnego ogona. Z drugiej strony, gdyby nie ciągłe zawirowania grafikowe i wypadanie pracowników z grafiku pewnie moje samopoczucie byłoby nieco odmienne.

Za mną pierwszy cykl szkoleń w Łodzi a już a 2 tygodnie znowu wyjazd i kolejna dawka wiedzy. #### Na pierwsze szkolenie jechałam pewna niepewności, z dużą dozą zaciekawienia i pozytywnych emocji i muszę wam powiedzieć, że nie zawiodłam się ani trochę. Szkolenie było naprawdę cudowne, ciekawie zorganizowane, pierwszy dzień skupiał się na wprowadzeniu nas w tajniki pracy różnych działów naszej firmy, drugi dzień to już typowe warsztaty, z których każda z nas mogła sporo wynieść, jeśli tylko wykazała się odrobiną dobrej woli i otwartą głową.

Poza pracą było też sporo przyjemności, razem z koleżanką z pokoju, która też jest z Wrocławia wybrałyśmy się na małe zwiedzanie Łodzi i kolację na mieści. Miałyśmy okazję zachwycić się pięknem Łódzkiej Manufaktury i przemierzyć kilkakrotnie piękną ulicę Piotrkowską i jej zakamarki.

Ostatecznie umęczone, znalazłyśmy dla siebie mały stolik we włoskiej pizzerii z świetnym klimatem, do zatrzymania się w tym miejscu zachęcił na widok pięknej pizzy a jeszcze ważniejszy był jej zapach, podobnego zdania było też chyba sporo miejscowych, bo panował tam spory ruch. Ja skusiłam się na pizzę sezonową ze szparagami i rozlanym żółtkiem jaj, była naprawdę przepyszna i do tej pory pamiętam ten wyjątkowy smak. Do tego małe piwko, piękna pogoda i miłe towarzystwo, potem już tylko podróż uberem do hotelu, szybka kąpiel i spanie.

Te 3 dni minęły mi w szybko i zabrałam z nich dla siebie tyle ile tylko mogłam zapamiętać. Z dworca we Wrocławiu odebrał mnie mąż i razem wróciliśmy spacerkiem do domu, gdzie czekała na mnie niespodzianka. Okazało się, że mój mąż wraz z dziećmi naprawili i podrasowali mój rower, który zimą został lekko zdewastowany przez wandali, a już wcześniej miał drobne mankamenty. Powiem wam, że niespodzianka się udała, było mi bardzo miło, wiem jak dużo pracy w to włożyli to liczy się najbardziej, ale efekt też jest naprawdę wspaniały wizualnie.

Za mną też 2 egzaminy jeden zaliczony na 4 drugi na 5, kilka prac kontrolnych i kilka przede mną, został mi do napisania ostatni egzamin i jeszcze z 3 projekty do ukończenia, do których jakoś nie mogę się zebrać, a czasu coraz mniej, ale zbliżający się tydzień jest w miarę luźny więc będę mieć chwilę na ogarnięcie tego wszystkiego. W zasadzie został mi tylko jedne zjazd w czerwcu i jedna sobota w lipcu i będę mieć za sobą skończony pierwszy rok studiów, sama nie wiem, kiedy to zleciało.

Dzieciaki kończą szkołę z dobrymi wynikami, wszystkie oceny są już wystawione, a przed nimi kolejne wyjazdy zuchowe i harcerskie, tuż po zakończeniu roku szkolnego a dokładnie dzień po nim Oskar z Sarą wyjeżdżają na kolonie wy góry, maluchy zostaną z nami na działce i będą korzystać z różnych atrakcji tu na miejscu. W planie mamy budowę nowego placu zabaw, bo stary wymaga już demontażu.

W tym roku udało się już wprowadzić kilka zmian w naszym ogrodzie, wymieniliśmy starą trampolinę na nową i większą, poprzednia poszła na zasłużoną emeryturę, a jaj elementy zostaną wykorzystane do budowy nowych elementów w ogrodzie. W ostatni weekend na naszym tarasie została wprowadzona mała atrakcja i nowa opcja opuszczenia go przez maluchy 😊 mogą one teraz zamiast schodzić schodami zjeżdżać z niego po ślizgawce.

No ale, żeby nie było, że wszystko kręci się tylko wokół dzieci i ich przyjemności, wczoraj odbyliśmy wyprawę na polowanie mojego wymarzonego fotela wiszącego, który już wieczorem został zainstalowany przez mojego małżonka, tak bym z rana mogła cieszyć się w nim smakiem kawy i śpiewem ptaków w ogrodzie.

W tajemnicy napiszę wam, że właśnie sobie w nim siedzę pisząc dla was ten post i delektuję się czasem na świeżym powietrzu w towarzystwie moich dzieci. Już niedługo zrobię sobie chwilę przerwy od leniuchowania i wyskoczę na 4 godzinki popracować w naszym zarządzie, bo pewnie nazbierało mi się sporo zaległości do ogarnięcia. Jest sporo rzeczy, które chciałabym wam jeszcze opowiedzieć, bo sporo się u nas dzieje, ale w mojej głowie obecnie panuje chaos, nad którym ciężko mi zapanować.

Pisząc o szkole Alexa zapomniałam wam napisać, że całe szczęście, że szkołę ogarnęliśmy prywatną, bo syn w miejskiej rekrutacji nie dostał się do oddziału integracyjnego a do szkoły rejonowej więc by mi po prostu tam zginął. Na szczęcie mogliśmy sobie pozwolić na taką decyzję, szkoda tylko że dzieci, które potrzebują specjalnej opieki w szkole nie mogą liczyć na zbyt wielką pomoc w moim mieście i ich potrzeby nie są brane pod uwagę przez nikogo tam na górze.

Nas stać na to, aby zapewnić synowi możliwość edukacji w szkole prywatnej, ale jest wielu rodziców, dla których będzie to poza zasięgiem a ich dzieci tylko ucierpią na trafieniu do klas masowych ☹ zostawiam was z tą smutną refleksją i do następnego tekstu 😊