Kendime Soramadığım Sorular / Questions I Cannot Ask to Myself (Tr-Eng)

Merhaba! Bugün çok yoruldum. Hem mental olarak hem de fiziksel olarak ve beynim ciddi anlamda çalışmayı bırakmış durumda.

Aslında bunun asıl sebeplerinden biri uzun süredir kendi içimde ve ailemle bir savaş süregeliyor olması. Kendimle olan savaşlarımda galip gelemediğimi az çok anlayabilecek insanların varlığı beni biraz mutlu ediyor çünkü aynı zamanda bu harika insanlar mükemmel desteklerini hem yazılı hem de sözlü olarak dile getiriyorlar.

Hele ki dün yakın bir arkadaştan çok dost olduğunu benim düşündüğüm fakat büyük ihtimalle beni o kadar da arkadaş olarak görmeyen birinin bir davranışı beni ayrı bir mutlu etti ve ben günün geri kalanında bu olayı hatırlayıp "Tam bir melek!" diyerek dolaştım.

Aslında sizin ile aklımda paylaşmak istediğim meşhur Mimar Sinan'ın bir köprüsü vardı fakat dediğim gibi beynim çalışmayı bırakmış durumda ve ben sizinle biraz dertleşmek, sizin de fikirlerini duymak isterim. Tabii aralara da bugün çıktığım yürüyüşten birkaç fotoğraf eklemek isterim.

Psikolojik olarak yorulduğunuzda kendinizi fiziksel olarak da bitkin hissediyor musunuz? Hissedersiniz de kendinizi hareket etmek için zorluyor musunuz? Ya da kendinize hazırladığınız veya şanslıysanız da rica edebildiğiniz bir kahveyi alıp köşenize mi çekiliyorsunuz?

Daha da güzeli dönem dönem kendinize köşenize çekilme izni veriyor musunuz? Sürekli kaçma taraftarı mısınız yoksa yüzleşir misiniz? Peki her zaman yüzleşmeye gücünüz olur mu? Olmadığında bu gücü bulmaya çalışır mısınız? Yoksa o olayı pas mı geçersiniz?

Belki kendime soramadığım soruları size soruyorumdur. Aslında belki değil de, ben gerçekten kendime soramadığım soruları size soruyorum.

Peki kendinizi bu durumlarda kısıtlanmış, kapana kısılmış hissediyor musunuz? Kapana kısıldığınızı hissettiğinizde saldırganlaşır mısınız? Yoksa kendi kabuğunuza daha çok çekilir misiniz?

Tamam, kendimi karadeliğime daha da sürüklemek istemediğimden daha fazla soru sormayacağım ve kahvemle birlikte başka dünyalara dalacağım. Bu dünyalar belki bu güzel platformda olur belki yakasından tutabildiğim birkaç hikâyenin. Hiç emin değilim. Ama bütün bunlardan önce, beni bu soruların kaynağıyla ilgili başka görevler bekliyor. Bir süreliğine en azından.

Umarım bu sorular sizi, varsa, kendi karadeliğinize itmeden biraz da olsa kendi durumunuzu kontrol amaçlı düşünmeye itmiştir. Ben düşünebildim mi yoksa sizinle sohbet etmeye çalışırken sadece soru sormakla mı kaldım emin değilim fakat umarım bu gün içinde, ne kadar kaldıysa artık, bir işe yarar ve yaşadığım en büyük aydınlanmayı yaşarım 🤣

Buraya kadar ciddi anlamda krizime katlandığınız için teşekkür ederim. Hayatta iyi zamanlarımız olduğu gibi kötü zamanlarımız da oluyor ve umarım bu kötü zamanları üzerinizde çamur kalmadan atlatabilirsiniz.

Ve son olarak kendinize dikkat edin, sağlıklı kalın ve lütfen unutmayın ki;

Bu dünyada sizden başka bir tane daha yok.

Hello!!! I am very tired today, both mentally and physically, and my brain has seriously stopped working.

Actually, one of the main reasons for this is that there has been a war going on within myself and with my family for a long time. The presence of people who can more or less understand that I am not victorious in my battles with myself makes me a little happy because, at the same time, these wonderful people express their excellent support both in written and verbal form.

Especially yesterday, the act of a person who I thought was a friend rather than a good buddy but who probably doesn't see me as a friend at all made me very happy, and I walked around for the rest of the day remembering this act and saying "He's an angel!".

In fact, I had a bridge of the famous Mimar Sinan in my mind that I wanted to share with you, but as I said, my brain has stopped working, and I would like to have a little chat with you and hear your ideas. Of course, I would like to add a few photos from the walk I took today.

Do you feel physically exhausted when you are psychologically tired? Do you feel it, but do you force yourself to move? Or do you take a coffee that you have prepared for yourself, or, if you are lucky, you can request and retreat to your corner?

Even better, do you allow yourself to retreat to your corner from time to time? Are you always in favour of running away, or do you face it? Do you always have the strength to face it? When you don't, do you try to find that strength or do you pass that event?

Maybe I am asking you the questions I cannot ask myself. Actually, maybe not. I'm asking you the questions I really can't ask myself.

Do you feel restricted or trapped in these situations? Do you become aggressive when you feel trapped? Or do you retreat more into your own shell?

Okay, since I don't want to drag myself further into my black hole, I won't ask any more questions, and I will dive into other worlds with my coffee. Maybe these worlds will be on this beautiful platform; maybe there are a few stories I can hold by the collar. I am not sure at all. But before all this, other tasks await me regarding the source of these questions. At least for a while.

I hope these questions have pushed you to think a little bit about your own situation, if any, for controlling your own situation without pushing you into your own black hole. I am not sure if I was able to think or if I was just asking questions while trying to chat with you, but I hope that this day, however much is left, will be useful and I will have the biggest enlightenment I have ever had 🤣

Thank you for putting up with my crysis so far. We have bad times as well as good times in life, and I hope you can get through these bad times without any mud on you.

And finally, take good care, stay healthy and please don't forget that;

You are the only one of you.