TR
My Unfinished Writings
Hello
Last week, we went to the workplace's iftar dinner. Our workplace informed us of the iftar invitation message 2-3 days in advance and announced that it would be on Friday......
A piece of writing that I'm stuck on is lying idle in the drafts, waiting to be completed. In this article, I was thinking of talking about the iftar dinner provided by the workplace, but I wanted to explain it, unfortunately, the situation is obvious. At least I'll post the photos I took so they'll be a memory. 😄
Let's see what other articles I have left unfinished, here's another one..
Hello friends
I feel like I took a long break from writing. I've been trying to write something for days but I can't. Today is Saturday, my work day is over. I started writing to you while I was in the service.
I hope everyone is well and healthy. I received frequent earthquake notifications in the Aegean and Marmara regions during the day. This worried me a little. Insha'Allah, an earthquake disaster like last year will never happen again.
Right now, I'm feeling sick from jumping around in the shuttle bus, I need to take a break, I feel like I'm going to vomit......
I tried to write this article in the service at the end of work, unfortunately the service was so fast and jerky that I had to leave my article in the middle, friend, it can't be written that fast... Anyway, this article somehow remained in the drafts, so instead of deleting it, I thought I should do something like this. .
Here's another unfinished one
Hello
I hope everyone is well and finds beauty. Sometimes something happens, something is asked, and we say, "I forget what I ate yesterday, should I remember that?" Forgetting here is sometimes a blessing and sometimes a burden.
We want to quickly forget the bad events we experienced, or we forget things that are not important to us. We never want to forget the good and beautiful events we experienced, we always want to remember them. These thoughts are something that everyone has and are quite normal, right? In fact, sometimes we close ourselves off to bad things that frighten us, frighten us, worry us, ignore them and run away from those thoughts. We are afraid, which is quite normal. People are afraid of what they don't know, the unknown, their environment or themselves.
In order not to be afraid, people look for a reason or support. For some, it is their family, for some it is a piece of branch, for some it is just themselves, and the most beautiful and lasting thing is to embrace Allah, the owner of everything. As a result, people feel the need to trust something in life.
Forgetting, fearing and trusting....
Here is an article that I left unfinished after deep thoughts. I did not want these articles to be left unfinished and I wanted them to be completed like this
Also, since today is April 1st PowerUpDay, I have strengthened my account with 10 hives.
Goodbye, see you in my unfinished articles.
TR
Yarım Kalan Yazılarım.
Merhabalar
Geçen hafta işyerinin iftar yemeğine gittik.İşyerimiz iftar davet mesajını 2 3 gün öncesinden haber edip cuma günü olacağını bildirmişti. ....
Tıkanıp kaldığım bir yazım taslaklarda atıl bir şekilde öylece tamamlanmayı bekliyor. Bu yazımda da iş yerinin verdiği iftar yemeğinden bahsetmeyi düşünüyordum onu anlatmak istiyordum maalesef işte durum ortada. Bari çektiğim fotoğrafları koyayım da hatıra kalsın. 😄
Bakalım başka hangi yazılarım yarım kalmış işte bir tane daha..
Merhabalar arkadaşlar
Kendimi yazmaya uzun bir ara vermiş gibi hissediyorum. Günlerdir birşeyler yazmaya çalışıyorum ancak yazamıyorum. Bugün günlerden cumartesi şuan mesaim bitti. Sizlere servisteyken yazmaya başladım.
Herkesin iyi ve sağlıklı olmasını ümit ediyorum. Gün içerisinde ege ve Marmara bölgelerinde sıklıkla deprem bildirimi aldım. Bu beni biraz endişelendirdi. Geçen seneki gibi bir deprem felaketi inşaAllah bir daha hiçbir zaman yaşanmaz.
Şuan serviste zıplayarak seyahat etmekten içim dışıma çıkacak, ara vermem gerekiyor, kusacak gibi oldum......
Bu yazımı mesai bitiminde serviste yazmaya çalışmıştım maalesef servis o kadar hızlı ve sarsıntılıydı ki yazımı yarıda bırakmak zorunda kaldım arkadaş bu kadar da hızlı sürülmez ki ya... Neyse bu yazın da böylece hatun bir şekilde taslaklarda kalmış sileceğime böyle bir şey yapayım diye düşündüm.
İşte yarım kalan birtane daha
Merhabalar
Herkesin iyi olmasını ve güzelliklere kavuşmasını ümit ediyorum. Bazen bir şeyler olur, bir şeyler sorulur ve deriz ya " Ben dün ne yediğimi unutuyorum, onu mu hatırlayayım." İşte buradaki unutmak bize bazen nimet, bazen ise zahmet oluyor.
Yaşadığımız kötü olayları çabucak unutmak isteriz veya bizim için önemli olmayan şeyleri unuturuz. Yaşadığımız iyi ve güzel olayları hiç unutmak istemeyiz, hep hatırlamak isteriz. İşte bu düşünceler herkeste olan şeyler ve gayet normal olan şeylerdir değil mi? Hatta bazen kötü ve bizi ürküten, korkutan, kaygılandıran şeylere kendimizi kapatır, duymamazlıktan gelir o düşüncelerden uzaklaşıp kaçarız, korkarız ki bu durum gayet normal, insan bilmediğinden, bilinmezlikten, çevresinden veya kendinden korkar.
İnsan korkmamak için, bir sebep veya destek arar. Bu bazısı için ailesi olur, bazısı için bir dal parçası olur, bazısı için sadece kendisi olur, en güzeli ve baki olanı ise herşeyin sahibi olan Hz.Allah sarılmak olur. Netice olarak insan hayatta birşeylere güvenme ihtiyacı hisseder.
Unutmak, korkmak ve güvenmek.....
Burada derin düşüncelere dalıp yarım bıraktığım bir yazım karşınızda, bu yazılarımın yarım kalmasına gönlüm razı olmadı ve bende böyle tamamlanmış olsunlar istedim
Ayrıca bugün 1 Nisan PowerUpDay olması sebebiyle hesabımı 10 hive ile güçlendirmiş oldum.
Yarım kalmayan yazılarımda görüşmek üzere hoşçakalın.