---

Hello everyone!!!

I hope you are well or are trying to be well. I'm fine. I'm still not over my anger from yesterday, but I'm trying to keep going. Today I want to talk to you about Ori and The Blind Forest, as you can see from the title and cover photo.

---

I saw this game when Pravesh and I used it as a reference in a video we watched about Hollow Knight and I wanted to try it right away. You know I like sweet and beautiful looking games. That's why it didn't take me much time to play.

---

---

---

---

---

I think there are very few people left who haven't heard of this game, at least except for those who are asocial like me and have never been interested in the game. I found myself at the beginning of a sad story after I decided to play the game. Honestly, I was not expecting this kind of beginning.

I can say that the colours and style of the game drew me in. As you can see in the photos, it has a great colour palette. The colours and the fineness of the details reminded me of Hollow Knight. This was one of the reasons why it was already referenced in the video we watched. Basically similar games.

Afterwards, I understood better what the term 2.5D is. It was a day for me to learn more about both games and their terms.

---

---

---

---

---

I can say that the process of learning the game's dynamic was a bit painful for me because I cannot say that I have played many Metroidvania games other than Hollow Knight. I generally like it more when there are more puzzles to explore, and Hue was a great example of that. When I finally learnt about the game's dynamics and admired the visuals, things changed because the game became harder.

The puzzles became more complex and the tasks required more skill. This is something I don't have. I had a lot of difficulty, especially with the jumps I made in the game using momentum. I like to go a little slower and be cautious. I like to play the game slowly.

When the cut-scenes were over, I had a sad story, a few difficult puzzles and an impatient Beril. In this situation, I had no choice but to move forward.

There is another thing I like about this game besides its visuals; Fireball... Don't mind me saying Fireball, but this is a white light and a weapon. It is one of the 3 elements that you can develop with your points after a certain amount of HP you gain from each enemy you kill, and as you develop this element, its existence becomes more beautiful. (At least for me)

---

---

---

---

I liked the dynamics of the game very much in short. It would be impossible to like Hollow Knight and not like this game. If there is only one thing I can complain about, it is the saving of the game due to my forgetfulness. There is of course a return to the last saved location, but the problem for me is that you lose every progress you make while returning to that area. In addition, the fact that the energy to save the game is often used for other things makes these intervals even longer, and as a result, you lose more.

I closed the game because I was tired and wanted to share it with you immediately, but one of my first things tomorrow will be to continue this game. The details and animation of our main character attracted my attention. I felt as if I was playing with the white dragon who was Toothless's girlfriend in ‘How to Train Your Dragon’.

At least for now, since I've told you my opinion, I'm done for today. See you later. Take care of yourself, stay in health and love, and please remember that;

You are the only one of you.

Herkese merhabaaaa!!!

Umarım iyisinizdir ya da iyi olmaya çalışıyorsunuzdur. Ben iyi sayılırım. Dünkü sinirim hâlâ geçmemiş olsa da devam etmeye çalışıyorum. Bugün sizlerle başlık ve kapak fotoğrafından da anlayabileceğiniz gibi Ori and The Blind Forest hakkında konuşmak istiyorum.

---

Bu oyunu Pravesh ile birlikte Hollow Knight hakkında izlediğimiz bir videoda referans olarak kullanıldığında gördüm ve hemen denemek istedim. Bilirsiniz tatlı ve güzel görünen oyunları pek bir severim. Bu yüzden de oynamam pek bir zamanımı almadı.

---

---

---

---

---

Bu oyunu duymayan çok az kişi kalmıştır diye düşünüyorum. Yani en azından benim gibi asosyal olup zamanında oyun ile ilgilenmemiş olanlar dışında. Üzücü bir hikâyenin başlangıcında buldum kendimi bir anda oyunu oynama kararı verdikten sonra. Açıkçası bu tarz bir başlangıç beklemiyordum.

Oyunun renkleri ve tarzı beni içine çekti diyebilirim. Sizin de fotoğraflar görebileceğiniz gibi harika bir renk paletine sahip. Renkler ve detayların inceliği bana Hollow Knight'ı hatırlattı. Zaten izlediğimiz videoda referans edilmesinin sebeplerinden biri de buydu zaten. Temelde benzer oyunlar.

Sonrasında ise 2,5D teriminin ne olduğunu daha iyi anladım. Hem oyunlar hem de terimleri hakkında daha fazla bilgi edindiğim bir gündü benim için.

---

---

---

---

---

Oyunun dinamiğini öğrenme süreci benim için biraz sancılı geçti diyebilirim çünkü Hollow Knight dışında Metroidvania tarzında pek oyun oynadığımı söyleyemem. Genelde keşfetme işinde daha fazla bulmaca olduğunda daha çok seviyorum ve Hue bunun için harika bir örnekti. En sonunda oyunun dinamiği hakkında bilgi edinip, görselliğine hayranlığımı dile getirdiğimde bir anda işler değişti çünkü oyun zorlaştı.

Bulmacalar daha karmaşık ve yapılması gerekenler de daha fazla yetenek gereksinimi oldu. Bu da bende olmayan bir şey. Özellikle de oyunda momentumu kullanarak yaptığım zıplamalarda çok zorlandım. Ben biraz daha yavaş gidip temkinli olma taraftarıyım. Oyunu yavaş oynamayı severim.

Cut-scene'ler bittiğinde elimde üzgün bir hikâye, zor denebilecek birkaç bulmaca ve sabırsız bir Beril vardı. Bu durumda ilerlemekten başka bir çarem yoktu.

Bir de bu oyunda görselliği dışında beğendiğim bir şey daha var; Fireball... Fireball dediğime bakmayın da, bu bir beyaz ışık ve bir silah. Öldürdüğünüz her düşmandan kazandığınız belli bir HP miktarından sonraki puanınızla geliştirebileceğiniz 3 elementten biri ve bu elementi geliştirdikçe varlığı daha da güzelleşiyor. (En azından benim için)

---

---

---

---

Oyunun dinamiğini kısaca çok beğendim. Zaten Hollow Knight'ı sevip de bu oyunu sevmemek olmazdı. Sadece şikâyet edebileceğim tek bir şey varsa benim unutkanlığım kaynaklı oyunu kaydetme durumu. Son kaydedilen yere dönüş elbette var fakat benim için sorun o alana geri dönerken gösterdiğiniz her gelişmeyi kaybetmeniz. Ayrıca oyunu kaydetmenize yarayacak enerjininde sık sık başka şeyler için de kullanılıyor olması bu aralıkları daha da uzatıyor ve hâliyle de kaybettikleriniz daha fazla oluyor.

Şu anlık yorulduğum için oyunu kapattım ve hemen sizlerle paylaşmak istedim ama yarın ilk işlerimden biri bu oyuna devam etmek olacak. Ana karakterimizin detayları ve animasyonu oldukça ilgimi çekti. Sanki kendimi "Ejderhanı Nasıl Eğitirsin?"'deki Toothless'ın sevgilisi olan beyaz ejderha ile oynuyormuş gibi hissettim. Bu durumdan oldukça memnunum.

En azından şimdilik size görüşümü bahsettiğime göre bugünlük benden bu kadar. Sonra görüşmek üzere. Kendinize dikkat edin, sağlık ve sevgiyle kalın ve lütfen unutmayın ki;

Bu dünyada sizden başka bir tane daha yok.