สำหรับใครที่เลี้ยงสัตว์เลี้ยงอาจจะเลี้ยงด้วยหลายเหตุผล จะเป็นด้วยความสงสาร ความน่ารัก จากการเก็บมาเลี้ยง ผลัดหลงมา ซื้อหามาเพื่อเลี้ยงดู ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใดๆ ก็ตามระหว่างสัตว์เลี้ยงและคนเลี้ยงดู ก็จะมีความผูกผันกันในระดับหนึ่ง สัตว์เลี้ยงที่คนส่วนใหญ่มักจะเอามาเลี้ยงก็คงเป็นน้องหมาและน้องแมว
เราเองเคยเลี้ยงทั้งน้องหมาและน้องแมว แต่จะเริ่มจากการเลี้ยงน้องหมาตั้งแต่ตอนเป็นเด็ก เพราะมีเพื่อนของพ่อของแม่ที่เป็นคู่สามีภรรยาไม่มีลูกหลานเลี้ยงหมาไว้ แล้วออกลูกหลายตัวจนเลี้ยงไม่ไหวเลยแบ่งมาให้เลี้ยง พ่อแม่เราค่อนข้างจะเข้มงวดเรื่องความสะอาดการเลี้ยงน้องหมามากสามารถจะคลุกคลีได้ แต่จะมีการแยกส่วนกันระหว่างพื้นที่ของคนและพื้นที่ของสัตว์เลี้ยง ประเภทแบบเอาเข้าไปเล่นด้วยจนถึงห้องนอน นอนกอด หรือปล่อยเดินเพ่นพ่านในพื้นที่ของคนอาศัยไม่ได้ ซึ่งเราเองก็เห็นด้วยมากๆ โดยการเลี้ยงน้องหมา ต้องมีการดูแลเรื่องความสะอาดเป็นพิเศษ เพราะจะมีปัญหาเรื่องของเห็บและอื่นๆ ต้องมีการอาบน้ำอยู่เป็นประจำทุกอาทิตย์ ตอนที่น้องหมาที่เลี้ยงจากไป มีความรู้สึกเศร้าเป็นอย่างมาก แต่ด้วยความเป็นเด็กจึงมีเรื่องอื่นให้สนใจเลยผ่านความรู้สึกเศร้าไปได้อย่างเร็ว
ตอนหลังที่บ้านก็มีการรับน้องหมาเข้ามาเลี้ยง ไม่ได้ซื้อหาแต่เป็นน้องหมาของลุง เนื่องจากลุงป่วยไม่สามารถดูแลได้ พ่อกับแม่ไปเยี่ยมลุงที่ป่วยก็เลยอุ้มน้องหมากลับมาบ้านด้วย เป็นน้องหมาแสนรู้พันธ์ Pug ที่น่ารักน่าหลงเพศเมีย เรียกได้ว่าเป็นสมาชิกของบ้าน เนื่องด้วยสายพันธ์ของน้องหมาที่ขี้ร้อนและวัยที่สูงขึ้น จึงต้องพาเข้าออกโรงพยาบาลสัตว์อย่างเป็นประจำจนกระทั่งวันสุดท้าย สร้างความเสียให้กับคนในบ้านเป็นอย่างมาก เราเองรู้สึกว่าเสียใจอย่างบอกไม่ถูก เศร้าอยู่นานหลายเดือน และไม่คิดจะรับสัตว์เลี้ยงเข้ามาดูแลอีกเลยเพราะทำใจกับการจากไปไม่ได้
จนออกมาอยู่บ้านของตนเองก็ไม่เคยรับสัตว์เลี้ยงมาเลี้ยงดู เพราะว่าเดินทางอยู่เป็นประจำ จนกระทั่งไม่สามารถเดินทางไปไหนมาไหนได้ตั้งแต่ช่วงก่อนจะมีการระบาดของโควิด-19 ตั้งแต่เดือนกันยายนปีที่แล้ว ก็มีแมวผลัดหลงหอบลูกมาทิ้งไว้ให้เลี้ยงจาก 4 ตัว ตอนนี้ก็หลายสิบตัว พอได้เลี้ยงได้ดูแล อุ้มไปฉีดวัคซีนแล้วมีความรู้สึกผูกพันไปอย่างมาก อาจจะเป็นด้วยนิสัยส่วนตัวของแมวที่ชอบคลอเคลีย มีหลายตัวที่ป่วยพาไปรักษาและจากไปเพราะป่วย ซึ่งแต่ละครั้งในช่วงหนึ่งปีเรามีความรู้สึกเสียใจและเศร้ามากๆ เศร้าอย่างบอกไม่ถูกเมื่อน้องแมวเหล่านี้จากไป ต้องมาตั้งสติและทำเป็นมาตรฐานเลยว่าตัวใหม่ที่เข้ามาจะต้องทำการอุ้มไปตรวจร่างกาย ฉีดวัคซีนต่างๆ ตามช่วงอายุนอกเหนือจากวัคซีนกันพิษสุนัขบ้า เพื่อจะได้ไม่มีการจากไปเพราะเจ็บป่วย ซึ่งถ้าทำดีที่สุดแล้วจะไม่ได้เสียใจมาก
แต่เมื่อวานนี้เป็นอะไรที่เราเศร้าใจมากๆ เมื่อหนึ่งในน้องแมวที่เราเลี้ยงไว้ถูกทิ้งไว้นอนตายข้างถนนหน้าบ้าน บนถนนมีรอยเลือดเต็มพื้นถนน สภาพน้องแมวที่ตายไปนอนข้างถนนคว่ำหน้าเราคาดว่าน่าจะจากไปเพราะรถชน เพราะไม่มีรอยกัดแต่มีรอยเลือดออกจากทางหู เรียกได้ว่าเมื่อเห็นน้องแมวนอนตาย เราปล่อยโหแบบไม่อายใคร เสียใจโลกหยุดหมุนอย่างบอกไม่ถูก เศร้ามากๆ กับการจากไปในลักษณะนี้ ที่ไม่ได้จากไปเพราะอาการเจ็บป่วย อุ้มน้องแมวมาฝังที่บ้าน จิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว เศร้ามากๆ เหลียวมองไปทางน้องแมวที่เหลืออยู่อีกหลายสิบตัวยิ่งเศร้าใจ เพราะหมายถึงว่าเราอาจจะต้องเสียใจอีกหลายสิบครั้ง เราเลยต้องมาตั้งสติใหม่ว่า แมวตัวเมียอาจจะต้องจับไปทำหมันเพื่อควบคุมประชากร แต่มีแม่แมว ตัวเมียรุ่นแม่ 2-3 ตัว ที่มาอาศัยกินข้าวในบ้านแต่ไม่ยอมให้จับหรือเข้าใกล้ อาจจะต้องจ้างหรือหาคนมาจับมาอุ้มไปทำหมัน
เราเองเคยแต่อ่านหนังสือบทความที่เกี่ยวกับผู้สูงอายุและสัตว์เลี้ยง เวลาสัตว์เลี้ยงที่คนแก่เลี้ยงดูจากไปคนแก่ จะเศร้ามากและบางครั้งอยากที่จะทำใจ จนบางทีลูกหลานอาจจะบ่นว่ารักหมาแมวมากกว่าลูกหลานตัวเองก็น่าจะจริง เพราะว่าสำหรับผู้สูงอายุจะมีความผูกพันกับสัตว์เลี้ยงในอีกรูปแบบ และก็ต้องบอกว่าเรื่องแบบนี้ไม่แก่หรืออายุมากจะไม่เข้าใจ