Hello friends. I had been staying away from cycling due to the extreme heat for a while. I really, really missed riding my bike, the freedom and peace that comes from pedaling. I finally couldn't resist yesterday and decided to break the cycle of staying in. I thought I'd take a long ride around the center of Antalya even though it was hot. For this purpose I chose my folding bike. It was really hot and if I started feeling dehydrated, I had the option of folding the bike and taking a taxi or a bus. I have an exam this weekend also and I needed to recharge my morale and motivation. The bike has always been good for me in this regard. I had a light snack and headed out with this in mind. Lately I’ve been a bit off my appetite due to the weather. But nutrition is very important for bike performance and when going on a long ride, food serves as fuel for us.
Turkish: Merhaba arkadaşlar. Bir süredir aşırı sıcaklar nedeniyle bisikletlerden uzak kalmıştım. Bisiklet sürmeyi, pedal çevirmenin verdiği özgürlüğü ve huzuru çok ama çok özlemiştim. Dün sonunda dayanamayıp şeytanın bacağını kırmaya karar verdim. Sıcak da olsa Antalya'nın merkezine uzun bir tur yapayım dedim. Bu amaç için katlanır bisikletimi tercih ettim. Çünkü gerçekten çok sıcaktı, eğer dehidrasyona yenilirsem bisikleti katlayıp bir taksiye ya da otobüse atma gibi seçeneğim vardı. Bir de bu hafta sonu bir sınavım var. Moral ve motivasyon depolamaya çok ihtiyacım vardı. Bisiklet bana her zaman olduğu gibi iyi gelecekti. Bu amaçla hafif bir şeyler atıştırıp evden çıktım. Havalardan dolayı son zamanlarda biraz iştahsızlık çekiyorum. Ama bisiklet performansında beslenme çok önemlidir ve uzun bir bisiklet turuna çıkıyorsak yiyecekler bizim için adeta yakıt görevi görecektir.
I started my tour with the stunning views of Antalya's variants. From there I visited the Antalya Museum exhibition, then moved on to Atatürk park, Cumhuriyet square, Kaleiçi (old city), the marina and finally ended at Karaalioğlu Park. I ended up cycling about 20 km in total. It was a journey that would have been very comfortable under normal conditions, but I have to say I struggled a bit due to the weather. Fortunately, since I was in central Antalya, I didn't have any issues with water. The difficulty level of the route is very low. The only drawback is that there are no bike lanes in the city center and plenty of tram tracks. You have to choose between the tram tracks and the pedestrian sidewalks. I'll get to that topic, but first let me tell you about my cycling companion.
Turuma Antalya varyantların mükemmel manzarasıyla başladım. Buradan önce Antalya müzesinin içerisinde sergiye, daha sonra Atatürk parkına, oradan Cumhuriyet meydanına, Kaleiçi ve yat limanına daha sonra Karaalioğlu parkına geçtim. Yaklaşık toplamda 20 km bisiklet sürmüş oldum. Normal koşullarda çok rahat geçebilecek bir yolculuktu. Ama hava durumundan dolayı yer yer zorlandığımı söylemeliyim. Neyse ki Antalya merkezde olduğumdan su açısından sıkıntı çekmedim. Rotanın zorluk derecesi çok düşük. Tek handikapı merkezde bisiklet yolları yok ve bolca tramvay yolu var. Tramvay yolu ile yaya kaldırımı arasında tercih yapmanız gerekiyor. O konuya geleceğim ama önce size yol arkadaşımdan bahsetmek istiyorum.
My Bike for the Tour - Tura Çıktığım Bisikletim
I currently have two bikes. One is this small folding bike and the other is my trusty MTB (mountain bike). When I bought the folding bike, many people said I wouldn't be able to use it because I’m 1.70 meters tall and they said it’s better suited for shorter people. I ignored the rumors and bought the bike and I’ve never regretted it. When I go out of town I can easily fold it and take it with me. It fits easily into a car, bus, plane or yacht, basically anywhere. It becomes very compact when folded. I think it weighs around 13-14 kg, but I don’t remember the exact numbers. If needed I can fold it up and carry it up stairs on my back. Of course, I can’t compare it to the MTB in terms of comfort, but each has its own place with its own advantages and disadvantages. This photo shows it folded in half, but the handlebars also fold making it even smaller.
Şu anda iki bisikletim var. Bir tanesi bu minik katlanır bisiklet diğeri emektar MTB yani dağ bisikleti. Katlanır bisikleti aldığımda çoğu kişi kullanamazsın demişti. Çünkü boyum 1.70 ve bu bisikletin daha kısa boylular için uygun olduğunu söylüyorlardı. Söylentilere kulak asmayıp bisikletimi almıştım. Sonrasında buna hiç pişman olmadım. Şehir dışına çıktığımda katlayıp kolayca yanımda taşıyabiliyorum. Arabaya, otobüse, uçağa, yata kısaca her yere kolaylıkla sığıyor. Ve katlandığında çok küçük hale geliyor. Ağırlığı sanırım 13-14 kilo, tam hatırlamıyorum rakamları. Gerektiğinde katlayıp sırtıma alıp merdiven de çıkabiliyorum. Tabii ki konfor açısından MTB ile kıyaslayamam. Ama ikisinin yeri ayrı, kendilerine göre avantaj ve dezavantajları var. Bu fotoğraftaki sadece ortadan ikiye katlanmış hali. Bunun dışında bir de gidonu katlanınca iyice küçülüyor.
My MTB is currently hanging on the wall at home. We've had many adventures and close calls together and it holds a special place for me. Recently I’ve set my sights on gravel bikes and am really curious to try one someday. Electric bikes don't attract me at all, but they might be ideal for people looking for a bike that doesn’t make them sweat on their commute.
MTB şu anda evde duvarda asılı. Onunla çok maceralar yaşadık, çok kazalar atlattık. Benim için çok ayrı yeri var. Bir de son zamanlar gözümü gravel bisikletlere diktim. Çok merak ediyorum bir ara denemek istiyorum. Elektrikli bisikletler beni hiçbir şekilde çekmiyor. Ama işe gidip gelen terletmeyen bisiklet arayanlar için ideal olabilir.
Antalya Variants /Scenic Routes - Starting Point | Antalya Varyantlar - Rota Başlangıç Noktam
The scenic routes in Antalya offer some of the most beautiful views in the city. Below you can see the famous Konyaaltı beaches, which are ideal for those who enjoy pebbly shores. My mom often visits the beach at Su Hotel and sometimes I join her. I stopped at the viewpoint and took some time to appreciate the scenery. The sea in its most beautiful color and form, was very calming. When I first arrived in Antalya, I would often escape to the cliffs to enjoy these views. It was a time when I wrote poetry and the sea was both my inspiration and my confidant. I would write down all my troubles as if sharing them with the sea and then destroy the writings. 😊
Varyantlar Antalya'nın en güzel manzarasını sunuyorlar. Buradan aşağıda meşhur Konyaaltı plajları yer alıyor. Çakıl sevenler için güzel plajlar. Annem buradaki Su otelin plajına geliyor hep, bazen ben de ona takılıyorum. Seyir terasında durup bir süre manzaranın tadını çıkardım. Deniz en güzel rengiyle ve haliyle huzur veriyordu. Antalya'ya yeni geldiğimde sıkça falezlere kaçıp bu manzaraları izlerdim. Şiir yazdığım dönemlerdi ve deniz benim ilham kaynağımdı. Bir de sırdaşım. Tüm dertlerimi ona anlatır gibi yazıp sonra imha ederdim 😊
It’s so much fun to glide down these roads on a bike. Today I had to resist the urge to do that because I had already shared a bike ride around Konyaaltı with you before. I wanted to explore different places.
Buradan aşağıya bisikletle süzülmek çok eğlenceli. Bugünkü turumda bunu yapmamak için kendimi zor tuttum çünkü zaten Konyaaltında bir gün bisikletle dolaşıp sizinle paylaşmıştım. Bugün farklı yerleri gezmek istedim.
Visiting the Exhibition - Sergi Gezmesi
After exploring the scenic routes I wanted to visit the museum across the street and check out the exhibition. I left my bike in the museum’s parking lot and went inside. The museum was hosting an art exhibition by the Arts and Artisans Cultural Association. I walked around the exhibition, but I didn’t spend too much time in the museum since I’ve been there quite a few times and have shared a lot about it in my posts. I’d like to share a few of my favorite pieces from the exhibition with you.
Varyantlarda sonra yolun karşısındaki müzeye gidip sergiye göz atmak istedim. Bisikletimi müzenin otoparkına bırakıp içeri girdim. İçeride Sanat ve Sanatkarlar Topluluğu Kültür Derneğinin resim sergisi vardı. Sergiyi dolaştım. Müzeye çok girmedim, çünkü zaten çok fazla geldiğim ve postlarımda bolca anlattığım bir yer. Sergide beğendiğim birkaç eseri sizlerle paylaşmak istiyorum.
I was really struck by the painting of the woman holding a candle in a dark place. I loved the colors of the candlelight. To me the painting conveys a sense of hope and enlightenment. I also took photos of a few other paintings I liked.
Karanlık bir yerde elinde mum tutan bu kadının resmi çok hoşuma gitti. Mumun yaydığı renkleri sevdim. Bir de bir umut, aydınlanma var bana göre bu resimde. Diğer beğendiğim birkaç resim fotoğrafını da çektim.
After the exhibition I took a quick tour of the museum's garden and gift shop before heading out.
Sergiden sonra müzenin bahçesinde ve hediyelik eşya dükkanında hızlı bir tur atıp çıktım.
Tramway Tracks and Bikes - Tramvay Yolları ve Bisikletler
After leaving the museum I crossed over and headed towards the city center. Here you have to choose between tramway tracks and sidewalks. I think the sidewalks are safer. Although the empty tramway tracks might look tempting to many cyclists, riding on them is very dangerous. I’ve seen cyclists get their wheels stuck between the tracks and fall several times. I once read that to avoid this problem, you should cross the tracks at an angle of at least 60 degrees. Even so, sudden lapses in attention can still lead to accidents. In some cities using tramway tracks is prohibited, but I'm not sure if there’s such a ban in Antalya. Even if there is, it seems no one follows it. You can see bikes, motorbikes, people and even cars on the tramway tracks.
Müzeden sonra karşıya geçip merkeze doğru yol aldım. Burada tramvay yolları veya yaya kaldırımı arasında bir tercih yapılması gerekir. kaldırımların daha güvenli olduğunu düşünüyorum. Tramvay yolları boş olduğu için çoğu bisikletçinin gözüne cazip görünse de bu yollarda bisiklet sürmek çok tehlikeli. Ben rayların arasına tekerlerini sıkıştırıp yere kapaklanan bisikletçi gördüm birkaç kere. Bir araştırma okumuştum bununla ilgili. Sanırım rayları en az 60 derece kesmek gerektiğini yazıyordu bu sorunla karşılaşmamak için. Yine de ani dikkatsizlikte kaza kaçınılmaz olabilir. Bazı şehirlerde tramvay yolu kullanmanın yasak ayrıca. Antalya'da böyle bir yasak var mı bilmiyorum. varsa bile kimse uymuyor. Tramvay yolunda bisikletler, motorlar, insanlar hatta arabalar bile görebilirsiniz.
It’s a good approach to avoid the risk and stress of dealing with tramway tracks by sticking to bike lanes whenever possible. The presence of fines for using pedestrian paths when bike lanes are available reinforces the importance of following these rules, though enforcement might vary. In a city like Antalya, where traffic can be unpredictable prioritizing safety is definitely wise.
Kalın tekerli bisikletler için belki teker sıkıştırma riski yok ama bir de her iki taraftan tramvay geldiği durumlar oluyor. O paniğe, strese, kural ihlaline bence hiç gerek yok. Varsa her zaman bisiklet yolunu kullanmayı tercih ederim. Zaten bisiklet yolu varken yaya yolu kullanmanın da cezası var. Ne kadar uygulanıyor bilmiyorum ama Antalya turistik bir şehir. Burada sürücüler bazen alkollü, bazen aşırı relaks olabiliyorlar. Trafikte kimse için kolay değil.
Speaking of trams I’ve never ridden one in Antalya before 😊 Since I was in the area I decided to ask the tram employee across from the museum if they allow bikes on board. They were very informative. It turns out bikes are allowed on trams, but it’s best to avoid peak hours when the trams are crowded. These peak hours are during the times people are commuting to and from work, like from 09:00 to 11:00 in the morning and from 15:30 to 20:00 in the evening. Outside of these hours, bikes are fully permitted and you can bring them on trams until 23:45. If I put my folding bike in a bag it wouldn’t be as noticeable during busy times, but these restrictions apply to regular bikes. However, electric bikes are not allowed.
Tramvay demişken ben Antalya'da tramvaya hiç binmedim daha önce 😊 Şimdi hazır yolum düşmüşken müzenin karşısındaki tramvay görevlisine uğradım ve bisikletle beni tramvaya alıp almayacaklarını sordum. Sağ olsun çok bilgilendirdi. Meğersem tramvaylara bisiklet alınıyormuş, sadece yoğun saatlerde içerisi sıkışık olduğu için o saatlerde gidilmemesi gerekir. Bunların da insanların işe gittikleri ve döndükleri saatler olduğunu söyledi. Yani sabah 09:00 ve 11:00 arası ile akşam 15:30-20:00 arası gibi. Daha sonra tam serbestlik var. Gece 23:45'e kadar bisiklet alınıyor. Gerçi benim katlanılabilir bisikleti çantasına koyarsam yoğun saatlerde de göze batmaz da diğer bisikletler için geçerli bu saatler. Ama elektrikli bisiklet almıyorlarmış.
Atatürk Park - Atatürk Parkı
After speaking with the tram employee I headed to my second stop, Atatürk Park. On the right there was a beautiful bridge, but there was no water underneath it at the moment. In the past water used to flow here and swans would swim. I reached the park, went through it and started cycling towards the center. It’s a lovely park with its flowers, insects, stunning Mediterranean views and charming cafés. I think it’s one of the parks worth visiting. However, it's not very suitable for cyclists because there are no bike lanes and there are constant ramps with steep inclines. In Antalya the most ideal parks for cyclists are Falez Park and of course, Dokumapark. I’ve also heard that a place called Yeşilçam Bike Path has opened, but I haven’t had the chance to visit it yet.
Tramvay görevlisiyle konuştuktan sonra ikinci durağı olan Atatürk parkına doğru yola koyuldum. Sağ tarafta bu güzel köprü vardı ama altında su yok şu anda. Eskiden burada sular akar kuğular yüzerdi. Parka ulaştım ve içinden geçip bisikletimi merkeze doğru sürmeye başladım. Güzel bir park burası. Çiçekleriyle, böcekleriyle, muhteşem Akdeniz manzaraları ve güzel kafeleriyle ziyaret edilmesi gereken parklardan biri olduğunu düşünüyorum. Ama bisikletçiler için çok uygun değil. Çünkü içinde bisiklet yolu yok ve sürekli rampalar var, yokuşların da eğimleri yüksek. Antalya'da bisikletçiler için en ideal park bence Falez parkı, bir de tabii Dokumapark. Yeşilçam bisiklet yolu diye bir yerin de açıldığını duydum ama henüz gitme fırsatım olmadı.
Yavuz Özcan Park - Yavuz Özcan Parkı
After passing through Atatürk Park I reached the nearby Yavuz Özcan Park. Here there is a statue of Gıyaseddin Keyhüsrev, the Seljuk Sultan who conquered Antalya.
Atatürk parkının içinden geçtikten sonra çok yakınındaki Yavuz Özcan parkına ulaştım. Burada Antalya'yı fetheden Selçuklu sultanı Gıyaseddin Keyhüsrev'in heykeli var.
Across the road there is the iconic Antalya sign where everyone loves to take photos. Right behind it is the famous Selekler Bazaar, one of the most visited central spots in Antalya. The fountains are working and the water is flowing. A guide friend of mine who moved to Barcelona once told me that their fountains haven't been working for a few years due to water shortages. It's unfortunate that some countries are facing such challenges.
Yolun karşısında Antalya yazısı var. Burada herkes bol bol fotoğraf çektiriyor. Hemen arkasında ünlü Selekler çarşısı yer alıyor. Burası Antalya'nın en çok ziyaret edilen merkezi yerlerinden biri. Çeşmelerimiz çalışıyor ve sularımız akıyor. Barselona'ya taşınan bir rehber arkadaşım vardı. Orada sanırım su sıkıntısından dolayı birkaç senedir çekmelerin çalışmadığını anlatmıştı. Bazı ülkelerde yaşanan sıkıntılardan maalesef.
On the opposite side there is a cliff known locally as Kadınyarı. According to local lore, in ancient times women who committed crimes were put in sacks and thrown into the sea from this cliff. That's how it got its name. When I was a student we used to frequent the billiard café here and that’s when I first heard the legend of Kadınyarı. It's a bit chilling, to be honest.
Karşı tarafta bir uçurum var. Yerel halk tarafından burası Kadınyarı olarak bilinir. Anlatılanlara göre, eski zamanlarda kadınlar bir suç işlediklerinde çuvala konulup buradan denize atılırlarmış. Bu yüzden adı böyle kalmış. Öğrenciyken buradaki bilardo kafeye sık gelirdik. İlk o zamanlarda duymuştum Kadınyarı efsanesini. Tabii biraz tüyler ürpertici.
Tophane Tea Garden - Tophane Çay Bahçesi
After passing through the street lined with souvenir shops, I reached Tophane Tea Garden. I love this place. I used to come here with my dad. The view is beautiful too. Sitting here with the stunning view of the marina, enjoying tea, Turkish coffee or orange juice is very pleasant. It was the perfect time for a tea break.
Ardından hediyelikçilerin olduğu sokağı geçerek Tophane çay bahçesine ulaştım. Bu çay bahçesini seviyorum. Buraya babamla gelirdik. Bir de manzarası da çok güzel. Yat limanının muhteşem manzarası eşliğinde oturup çay, Türk kahvesi veya portakal suyu gibi içecekler içmek çok keyifli geliyor. Bir çay molası vermenin tam da zamanı gelmişti.
I parked my bike under an old tree and sat down at one of the tables. While sipping my tea I was planning my bike descent to the marina. Right next to the tea garden there’s a panoramic elevator often featured in documentaries and shows. However, it's forbidden to take bikes or motorbikes on this elevator. It looks like I’ll be navigating the old city roads instead.
Bisikletimi eski bir ağacın altına park edip masalardan birine geçip oturdum. Çayımı yudumlarken Yat limanına bisikletle inmenin planlarını yapıyordum. Çay bahçesinin hemen yan tarafında fillere, belgesellere konu olan panaromik bir asansörümüz var. Ama bu asansöre bisiklet veya motorla binmek yasak. Bana eski şehrin yolları göründü anlaşılan.
Cumhuriyet Square - Cumhuriyet Meydanı
After the tea garden I went to the central square for a little stroll. Since it was hot the square wasn’t very crowded. There was a small group of people feeding pigeons. It’s more enjoyable to walk around here in the evenings when the weather is cooler. Sometimes there are live music performances and concerts as well.
Çay bahçesinden sonra merkezi meydana çıkıp biraz tur attım. Hava sıcak diye meydan çok kalabalık değildi. Güvercinlere yem atan küçük bir grup insan vardı. Akşamları buralarda turlamak daha zevkli oluyor. Bazen canlı müzikler, konserler de yapılıyor.
In the center of the square stands the Atatürk Monument. The base is made of stone-clad concrete and the top features a bronze sculpture group. The bronze statues of Mustafa Kemal Atatürk and the youth representing the country's future were created in 1954. It's rare to see this monument empty in the evenings, as children love to climb up on it.
Meydanın ortasında Atatürk Anıtı yer alıyor. Alt kısmı taş kaplı betondan üstü bronz heykel grubundan oluşuyor. Mustafa Kemal Atatürk ve ülkenin geleceğini temsil eden gençlerin bronz heykelleri 1954 yılında yapılmış. Akşamları bu heykeli boş görmek pek mümkün değil. Çocuklar yukarıya tırmanmayı seviyorlar.
These Are My Friends - Bunlar Da Arkadaşlarım
Along the way I had the chance to chat with many cyclists. Cyclists generally enjoy conversing with each other. After leaving the square as I headed towards the clock tower, two kids came up to me. They were only 13 years old and riding 29-inch mountain bikes. Their front wheels were in the air, of course 😊 I really liked both of them. Ayaz in particular, posed with his bike.
Yol boyunca birçok bisikletçiyle muhabbet etme şansım oldu. Bisikletçiler genelde aralarında muhabbet etmeyi severler. Meydandan sonra saat kulesine doğru yol alırken iki tane çocuk yanıma geldi. Bu çocuklar henüz 13 yaşında ve 29 jant dağ bisikleti kullanıyorlar. Ön tekerler havada tabii 😊 Çok sevdim ikisini de. Ayaz özellikle bisikletiyle poz verdi.
I get along well with teenagers and elderly people. My problem seems to be with my peers 😊
Ergenlerle iyi anlaşıyorum. Yaşlılarla da öyle. Benim sorunum galiba yaşıtlarımla 😊
Kaleiçi (old city), the Marina and Following in the Footsteps of Evliya Çelebi - Kaleiçi, Yat Limanı ve Evliya Çelebi'nin izinde
Navigating through the narrow streets of the old town on a bike wasn't easy. Since it was very crowded I had to descend cautiously. When I finally reached the marina, I took a deep breath and said "oh finally". There were no other cyclists around.
Eski şehrin dar sokaklarından bisikletle inmek çok kolay olmadı. Ortam çok kalabalık olduğundan kontrollü inmek gerekiyor. Yat limanına indiğimde derin bir nefes aldım ve "oh be" dedim. Orada benden başka bisikletçi yoktu.
I took a break in front of these stairs. You’ve probably heard of the famous traveler Evliya Çelebi. I really enjoy reading his Seyahatname (Book of Travels) and sometimes check what he wrote about a place before I visit. Kaleiçi was one of the places he explored. When he visited Antalya 353 years ago, he also stopped by this marina and provided some information about what he saw. He wrote that there were 40 steps leading up to the castle. Indeed when counted, there are 40 steps here.
Bu merdivenlerin önünde mola verdim. Ünlü seyyah Evliya Çelebi'yi muhtemelen duymuşsunuzdur. Ben kendisinin Seyahatname'sini okumayı çok severim ve bir yere gitmeden önce acaba burası için ne yazmış diye baktığım oluyor. Kaleiçi de gezdiği yerlerden biri. Bundan 353 yıl önce Antalya'yı ziyaret ettiğinde bu yat limanına da uğramış ve gördükleriyle ilgili bazı bilgiler vermiş. Bu merdivenler için 40 tane merdivenden kaleye çıkıldığını yazmış. Gerçekten de sayıldığında burada 40 merdiven var.
He described the marina as a large port capable of accommodating 200 ships. Currently there is a small marina here that can hold up to a hundred yachts at most. From what I understand, the large port he described has since been relocated to the area where the major port is now situated, outside the city. This place is now just a small marina for tourist yachts.
Yat limanı içinse 200 geminin sığdığı büyük bir liman demiş. Şu anda burada küçük bir marina var. En fazla yüz yat kadar alıyor. Anladığım kadarıyla onun anlattığı liman şimdilerde şehir dışında olan büyük limanın olduğu yere taşınmış. Burası sadece turistik yatların yer aldığı küçük bir marina.
He also meticulously measured everything: walls, roofs and even counted the tile-roofed houses. I would have loved to be with him and explore the city alongside him. It's so enjoyable to take his Seyahatname book and visit the places he described.
Bir de her tarafı adım adım ölçmüş, surları falan, kiremit çatılı evleri saymış... O sırada yanında olup onunla gezmek isterdim. Seyahatname'yi alıp gittiği yerleri incelemek de çok zevkli.
There are two lanterns and a statue of a woman next to them here. This is the statue of Fatma Doman, known locally as "The Lantern Lady". After her husband passed away, Fatma Teyze took up lantern-keeping here. She didn’t let the notion that it was a man's job deter her. She would come every day, rain or shine, with a gas lamp to light the lanterns here.
Burada iki tane fener ve fenerin yanında bir kadın heykeli var. Bu Fenerci teyze lakaplı Fatma Doman'ın heykeli. Fatma teyze eşi öldükten sonra burada fenercilik yapmış. Erkek işi diyenlere aldırmamış, yağmurda çamurda her gün gaz lambasıyla gelip buradaki fenerleri yakmış.
I didn't want to return the same way I came, so I carried my bike up the stairs. I turned into a cyclo-cross enthusiast, so to speak.
Geldiğim yoldan dönmek istemedim ve merdivenlerden yukarıya bisikleti taşıdım. Cyclo-cross'çulara döndüm anlayacağınız.
I passed by the Ethnography Museum up top. I had visited it before and shared that experience with you, so I didn’t go inside this time.
Yukarıdaki etnografya müzesinin önünden geçtim. Buraya daha önce gelip sizlerle paylaşmıştım o yüzden içeriye girmedim.
I had really liked the tree goat sculptures here, but one of them had fallen. I hope it gets repaired soon. It’s quite meaningful that these goats are here, considering Antalya used to be part of the Teke Sanjak. I once watched a documentary about the artist who created these sculptures. He makes them from wood that has completed its role in nature. According to the artist, nature washes these woods into the sea and after storms, he collects them along the shore and transforms them into art pieces. I think it’s a wonderful hobby.
Buradaki ağaç keçileri çok sevmiştim ama bir tanesi yere düşmüş. Umarım tekrardan onarılır. Antalya vakti zamanında Teke sancağı olduğundan bu keçilerin burada yer alması çok manidardı. Bu heykelleri yapan bir sanatçının belgeselini izlemiştim. Bu heykelleri lodos odunundan yapıyor. Bunlar doğada görevini tamamlamış odunlar. Sanatçının anlattığına göre, doğa bu odunları denize atıyor. O da fırtına sonrasında deniz kenarında dolaşıp bu odunları topluyor ve sanat eserlerine dönüştürüyor. Güzel bir hobi bence.
Karaalioğlu Park - Karaalioğlu Parkı
After enjoying the view of the beautiful Mermerli Beach for a while, I reached the park. This is the park where I enjoy watching the yachts. I used to come here for walks with my dog. I have many fond memories associated with this park.
Güzel Mermerli plajı manzarasını bir süre seyrettikten sonra parka ulaştım. Burası yatları izlemeyi sevdiğim park. Buraya köpeğimle dolaşmaya gelirdim. Çok fazla güzel anım var bu parkla ilgili.
Snack Break at the Street Meat Vendor - Seyyar Köftecide Yemek Molası
When I started to get hungry, I began thinking about where to eat. I first passed by Çıtır Fish, but it was packed, so I quickly changed my route to the meatball place mentioned recently by my friend Passenger777. I parked my bike in the area next to the restaurant and went inside. I liked the garden area, but the air-conditioned indoor space was more comfortable in that heat.
Acıkınca nerede yemek yerim diye düşünmeye başladım. Önce Çıtır balıkçının önünden geçtim ama orası tıklım tıklımdı. O yüzden hiç oyalanmadan rotamı geçenlerde Passenger777 arkadaşımın bir yazısında bahsettiği köfteciye çevirdim. Bisikletimi restoranın yanındaki alana bırakıp içeriye girdim. Bahçesini de beğendim ama klimalı kapalı ortam daha iyi geldi o sıcakta.
I ordered kokoreç. The salad was free of charge. I liked the buffet. There were many varieties. I was especially happy to see my favorite items, such as fresh basil and grilled peppers. I ended up paying 160 lira for the kokoreç, a drink and the salad. I think the prices are quite reasonable for a tourist spot.
Kokoreç sipariş verdim. Salata ücretsizdi. Büfeyi beğendim, çeşit çok fazlaydı. Özellikle favori yiyeceklerim olan reyhan ve köz biberi gördüğüme sevindim. Toplamda kokoreç,içecek ve salata için 160 lira hesap ödedim. Bence turistik bir yer için gayet makul fiyatları.
After the meal I rode my bike around Kapalı Yol and in front of Mark Antalya Mall, which are some of the busiest streets in Antalya, before heading home. It was a wonderful day. It turned out to be one of those days when I thought, "I'm glad I did this" and didn't want to go home at all. I hope I'll have more opportunities for bike tours after my exam. If you visit Antalya, I definitely recommend exploring these beautiful places in the city center, especially Kaleiçi (old city) and the Yacht Harbor.
Yemekten sonra Antalya'nın en kalabalık sokaklarından biri olan Kapalı Yol ve Mark Antalya AVM önünde biraz tur atıp eve döndüm. Güzel bir gündü. İyi ki yapmışım diyeceğim ve hiç eve dönmek istemediğim günlerden biri oldu. Umarım sınavdan sonra bisikletli turları sık yapma fırsatım olur. Antalya'yı ziyaret edecek olursanız merkezdeki bu güzel yerleri, özellikle Kaleiçi ve Yat limanını gezmenizi kesinlikle tavsiye ederim.
