Cyra's phone's unusual ringtone suddenly started ringing.
"Hello!"
"Hello! Your phone is ringing."
"You should probably be answering that."
"It may be a person with wrong number, or it may be a phone call that potentially-"
Cyra answered the call so as not to keep the caller waiting any longer.
"Hey!" Cyra said.
"Hey, how are you? I hope you remembered your promise. Nothing's changed, right?" asked Pàl.
"Oh, no. Everything is fine. Unless something goes wrong at the last minute, there doesn't seem to be a problem," Cyra assured Pàl.
Of course, anyone, who knows Cyra, could easily say that this meeting was almost impossible, considering how introverted Cyra was.
It was strange that Cyra surprised herself by going on a date with Pàl, with whom she had been in contact via social media for a while and whom she had met a few times in the university where she studied. Of course, the reason for this weirdness was definitely not her friend who thought that she was too lonely and spent too much time by herself.
1 day before
As the weekend was going to be very busy, Cyra had talked a lot with Pàl about the date of the date, asking for it to be before or after the weekend.
"Cyra, you rightfully say that you are busy and that's why we can't meet at the weekend, but please think again. The place I want to take you to has a special menu on weekends and I want you to try it." Pàl tried to convince Cyra.
"Pàl, as you said, I'll be busy and I won't have time for you, why should I take the risk of wearing myself out, which is something that will definitely happen?" Cyra protested.
Cyra was starting to get annoyed, especially lately, with people constantly pushing her to do things. Boundaries and red lines could of course be pushed, sometimes even crossed, but that wasn't something to do when Cyra was feeling angry and upset all the time lately. She didn't want to start a process that would undo those steps when she was a few steps closer to feeling self-worth and wanting to take care of herself.
Cyra, who was very careful when communicating with people because she believed in a reality called social battery, felt that she regretted the date offer she accepted at the insistence of her best friend even before she left.
Although some time had passed, the inability to set a date, caused by both Cyra's and Pàl's stubbornness, had frayed both of their nerves. Finally Cyra said to Pàl:
"Why are we trying so hard? It seems we can't find a common time, and to tell you the truth, I think we're trying too hard, Pàl. Maybe we should reschedule this date for a more distant date, or we could not go out at all. Both seem reasonable to me." she said, finally able to speak her mind on the matter.
"Cyra, you're being so unfair to me. You talk about having no time, but you write at home all the time. You find time for other interests. Can't you make time for me, even if it's just once? Would I be asking too much of you?" said Pàl.
Cyra felt herself getting angry in this response.
"What I do with my time is none of your business or anyone else's. Why do you think that you have a right to something that no one else has the right to do, to the extent that you can think that you have been wronged? This is no longer an injustice to you, but your impudence towards me. From this point on, I don't want to go on a date with you anymore." Cyra, who tried to explain all her anger to Pàl as calmly as she could, could not stand it anymore and raised her voice towards the end of her speech.
"Is that so? I find your attitude towards me unfair when I am willing and eager to spend time with you. Things happen when both sides want them to happen, and I understand that you have no desire for this date. I will no longer sacrifice my time just to accommodate you. Take care of yourself or don't, it's up to you. I'm done." Pàl said and walked away from Cyra.
Cyra's anger was further fuelled by this behaviour, which made her scream inside. And she couldn't help it, though not loud enough for Pàl to hear:
"I'm sick and tired of people thinking that I have to have them in my life, of course people will come into my life, of course people will leave my life, but if they don't respect me when I think of myself, they should leave. I don't need their time and attention that they lend and then demand with interest. Me and my books are enough for each other."
At the same time, Pàl said in a voice Cyra couldn't hear as he turned and walked away:
"I really liked you, but looks are not enough. It's a shame that the beauty of your face didn't reflect on the inside."
They both wondered as they went their separate ways. What would they do if they bumped into each other at university? Would they ignore each other or would it be a simple greeting?
Cyra, who was angry, no longer wanted to see Pàl's face or hear his voice. Disappointed, Pàl did not want to be anywhere Cyra was. The traces of a date that would never take place would pass.
Telefonunun alışa gelmedik zil sesi çalmaya başladı bir anda Cyra’nın.
“Hello!” (“Merhaba!”)
“Hello! Your phone is ringing.” (“Merhaba! Telefonun çalıyor.”)
“You should probably be answering that.” (“Muhtemelen buna cevap vermelisin.”)
“It may be a person with wrong number, or it may be a phone call that potentially-” (“Belki yanlış numara olabilir, ya da hayatını değiştirebilecek bir arama olabilir-”)
Cyra arayan kişiyi daha fazla bekletmemek için aramayı cevapladı.
“Hey!” dedi Cyra.
“Hey, nasılsın? Umuyorum ki sözünü unutmadın. Değişen bir şey yok değil mi?” diye sordu Pàl.
“Ah, hayır. Her şey yolunda. Son dakikada bir sorun çıkmadığı sürece bir problem yok gibi görünüyor.” diyerek Cyra teminatını verdi Pàl’a.
Herhangi biri Cyra’nın aslında ne kadar içe kapanık biri olduğunu göz önünde bulundurduğunda bu buluşmanın neredeyse imkânsız olduğunu rahat bir şekilde söyleyebilirdi elbet.
Cyra’nın kendini de şaşırtarak bir süredir sosyal medya üzerinden iletişimde olduğu ve okuduğu üniversite içerisinde birkaç kere karşılaştığı Pàl ile randevuya çıkması garipti. Tabi bu garipliğin sebebi kesinlikle onun çok yalnız olduğunu ve kendi kendine gereğinden fazla zaman geçirdiğini düşünen arkadaşı değildi.
1 gün önce
Haftasonu çok yoğun olacağı için Cyra, Pàl ile randevu tarihini konuşurken haftasonundan önce veya sonra olmasını istediğinden bayağı bir dil dökmüştü.
“Cyra, haklı bir şekilde yoğun olduğunu ve bu yüzden haftasonu buluşamayacağımızı söylüyorsun fakat lütfen bir kere daha düşün. Seni götürmeyi istediğim yer haftasonlarına özel bir menü veriyor ve bunu denemeni istiyorum.” diyerek Cyra’yı ikna etmeye çalıştı Pàl.
“Pàl senin de dediğin gibi yoğun olacağım ve sana zaman ayıramayacağım. Kendimi yıpratma gibi bir riski ki bu kesinlikle olacak bir şey, neden almalıyım?” diyerek karşı çıktı Cyra.
Özellikle son zamanlarda insanların onu sürekli bir şeyler için zorlaması Cyra’yı sinirlendirmeye başlamıştı. Sınırlar, kırmızı çizgiler elbette zorlanabilir, hatta bazen geçilebilirdi fakat son zamanlarda Cyra kendini sürekli kızgın ve üzgün hissederken yapılacak bir şey değildi bu. Kendine değer verdiğini hissetmeye, özen göstermeye isteğinin olmasına birkaç adım daha yaklaşmışken bu adımları geriye saracak bir sürece başlamak istemiyordu.
Sosyal batarya diye bir gerçekliğe inandığından olsa gerek insanlarla iletişim kurarken çok dikkatli davranan Cyra, en yakın arkadaşının ısrarıyla kabul ettiği randevu teklifinden daha gitmeden pişman olduğunu hissediyordu.
Aradan biraz zaman geçmesine rağmen hem Cyra’nın hem de Pàl’ın inadının yarattığı durumdan kaynaklanan tarih belirleyememe ikisinin de sinirlerini yıpratmıştı. En sonunda Cyra, Pàl’a:
“Neden bu kadar uğraşıyoruz? Anlaşılan ortak bir zaman bulamayacağız ve doğruyu söylemem gerekirse, gereğinden fazla çaba harcadığımızı düşünüyorum Pàl. Belki de bu randevuyu daha uzak bir tarihe ayarlamalıyız ya da hiç çıkmayabiliriz. Her ikisi de bana mantıklı görünüyor.” diyerek sonunda bu konu ile ilgili fikrini açıkça söyleyebildi.
“Cyra, bana haksızlık yapıyorsun. Hiç zamanının olmadığından bahsediyorsun fakat sürekli evde yazıyorsun. Başka uğraşlarına zaman buluyorsun. Tek seferliğine bile olsa bana zaman ayırsan olmaz mı? Senden çok fazla bir şey mi istemiş olurum?” dedi Pàl.
Cyra ise bu yanıta karşılık olarak sinirlendiğini hissetti.
“Benim zamanımda ne yaptığım ne seni ne de başkasını ilgilendirir. Yazı yazıyorum veya yazmıyorum. Kimsenin hakkı olmayan bir şeyi neden kendine, sana haksızlık yapıldığını düşünebilecek kadar verilmiş bir hak olarak görüyorsun? Bu durum artık sana yapılan haksızlıktan ziyade, senin bana karşı yaptığın yüzsüzlüktür. Bu noktadan sonra seninle artık bir randevuya çıkmak istemiyorum.” bütün sinirini elinden geldiğince sakin bir şekilde Pàl’a anlatmaya çalışan Cyra artık dayanamayarak konuşmasının sonlarına doğru sesini yükseltmişti.
“Öyle mi diyorsun? Ben sana zaman ayırmaya gönüllüyken ve bunu istiyorken, senin bana karşı bu tavrın benim haksızlık olarak görüyorum. Bir şeyler iki taraf da isterse olur ve anladığım kadarıyla senin bu randevuya isteğin yok. Artık sırf sana uyum sağlayabilmek için kendi zamanımdan feragat etmeyeceğim. Kendine dikkat et ya da etme, sen bilirsin. Benden bu kadar.” diyerek Cyra’nın yanından uzaklaştı Pàl.
Cyra’nın sinirini daha da körükleyen bu davranış ona içinden çığlık attırmıştı. Ve dayanamayıp, Pàl’ın duyabileceği kadar yüksek olmasa da:
“Ben insanların hayatımda onlara zorunlu olarak yer vermem gerektiğini düşünmelerinden bıktım, usandım. Elbette hayatıma birileri girecek, birileri çıkacak ama her gelen hak iddia edip ben kendimi düşündüğümde saygı duymayacaklarsa gitsinler. Onların borç verip daha sonrasında da faizi ile istedikleri ilgilerine ve zamanlarına ihtiyacım yok. Ben ve kitaplarım birbirimize yeteriz.” dedi.
Aynı zamanda da Pàl, arkasını dönüp gittikten sonra uzaklaşırken Cyra’nın duyamayacağı bir sesle:
“Senden gerçekten hoşlanmıştım fakat dış görünüş her şeye yetmiyor. Yüzünün güzelliği içine yansımamış, yazık olmuş.” dedi.
Her ikisi de kendi yollarına bakarken merak ediyorlardı. Eğer üniversitede birbirlerine denk gelirlerse ne yapacaklardı? Görmezden mi geleceklerdi yoksa basit bir selamlaşma mı olacaktı?
Kızgın olan Cyra artık Pàl’ın yüzünü görmek, sesini duymak istemiyordu. Hayal kırıklığı yaşayan Pàl ise Cyra’nın bulunduğu hiçbir yerde bulunmak istemiyordu. Hiç gerçekleşmeyecek bir randevunun izleri geçecekti.
All of my content is written in Turkish first and then with the help of translators and dictionaries below translated in English.
https://www.seslisozluk.net
https://www.deepl.com/translator
P.S. If you know English AND Turkish, I do that too... If you see a translation discrepancy that was on purpose. I did think this is as proper as I could do. Because there are many differences between these languages.
Not: Hem Türkçe hem de İngilizce biliyorsanız, ben de biliyorum... Eğer çeviri farklılığı görürseniz bunun bilinçli olduğunu bilin lütfen. Bunu yapabileceğim en uygun şekilde yaptığımı düşünüyorum. Çünkü bu iki dil arasında çok fazla fark var.