Turkish
For English, please click here.
Herkese merhabaaa!!!
Umarım iyisinizdir ya da iyi olmaya çalışıyorsunuzdur. Ben iyiyim. Hava son zamanlarda sanki yaz gelmiş gibi davranıyor ve bu biraz üzücü açıkçası. Bu kışın başlangıcında ne kadar soğuksa bir kış için şimdi o kadar da sıcak. Bütün iklimleri insanlık olarak el ele verip mahvettik resmen. Neyse. Sabah sabah hiç gerilmenin anlamı yok.
Bu yüzden de sizinle birlikte yeni bir kafe keşfettiğim minik yürüyüşüme çıkmak istiyorum. Yine bir sürü deniz fotoğrafı göreceksiniz 😂😂
Geçen günlerde incelediğim bir hesapta gördüğüm ve macro çekimler kullanılarak yazılan yazılar oldukça ilgimi çekti. Bu yüzden bnen de bir denemek istedim ama benim için bir felaket oldu.
Telefonumun pro çekim ayarını sevsem de sanırım macro o kadar da iyi değil 😂 Bunu da eve geldikten sonra, bilgisayarımda fark edebilmiş olmam da ayrı bir üzücü durum benim için ama neyse ki yürüyüşümün devamında sizlerle paylaşabileceğim harika bir şey var da çok etkilemedi...
Sahile ilerlerken Silivri Belediyesi'nin aylık planlarını duyurduğu kısımdakileri gördükten sonra "Ben bunları nasıl kaçırdım?" diye sordum kendime. Şubat ayının planına bu yazıyı bitirdikten sonra baksam iyi olacak. Bir de planlarım arasında İstanbul Büyükşehir Belediyesi'nin açmış olduğu spor programlarına yazılmak var. Artık ağırlıksız evde egzersiz yapmanın bir getirisini görmüyorum çünkü.
Meşhur küçük tarihi Silivri köprüsünü de geçtikten sonra eski ilk/ortaokuluma ulaştım. Tabii bizim zamanımızda ilk ve orta okullar ayrı değildi. Hatta ayrılmasına da çok şaşırmıştık. Ne gerek vardı? Yıllarca bahçesinde ip atlayıp, top oynadığım bahçede artık demir parmaklıklar vardı. İstediğim gibi okulun köşesinde bulunan köfteciden yasak olmasına rağmen aldığım köfteleri artık yiyemiyordum. Dışarıdan birisinin getirmesi gerekiyordu.
Bir de bizden yıllarca her ay topladıkları 5'er TL ile (!) yaptırılan bu spor salonuna bir kere bile girememiş olmak üzücü. Hep bizden sonrakiler ekmeğini yediler. Devlet okulu olsa dahi zengin okuluydu orası. Aileler biraz daha üst zincirdendi. Bu yüzden çok anlamsız geliyordu bunların hepsi açıkçası. Şu anda da... Bir devlet okulunda para toplanması hoş değil bence her ne kadar "zengin okulu" olarak adlandırılsa dahi.
Bu duruma biraz üzülerek yoluma devam etmeye çalıştım. Tabi o arada da, hep benim de kaçırdığım gibi, yola top kaçırdılar yaramazlar. Bir tanesi direkt çiti tırmanmaya kalkıştı fakat durdurdum onu, arabalar yoğundu saatte zarar görmesini istemezdim, hemen karşıya geçip verdim topu onlara. Teşekkür etmelerini duymanız gerekirdi 😂 5-6 tane çocu aynı anda "Teşekkür ederiz abla!" diye bağırıyorlar 🖤 Çok tatlılardı.
Biraz ilerledikten sonra ise buraya yeni bir kafe açıldığını fark ettim. Solde. Renklerini ve dizaynını çok beğendim.
Fiyatları bana, diğer kafeler ile de karşılaştırınca, gayet normal göründü. Özellikle de burasının bir okula o kadar da uzak olmadığını, sahile yakın olduğunu ve müşteri kitlesinin öğretmenler olduğunu da düşününce mantıklı geldi.
Özellikle de bu kareyi çok sevdim. Aslında kapak fotoğrafında bir deniz manzarası koymuştum fakat bu kareyle birlikte yine fikrimi değiştirdim 😂 Sevimli ve samimi oluşu sanırım ilgimi çeken kısmı. Ellerime sağlık 😁
Buraya kadar gelmişken bir Beril klasiği olan cappuccino içmezsem olmaz diye de düşünüp nazik olan baristadan bir adet kahve rica ettim ve buna 125 TL ödedim. Bence hem boyutu hem de tadı için gayet uygun bir fiyat. Ayrıca tatlı bir art da yaptı. Oldukça şirin. Onlarla biraz sohbet edip buraya bir daha geleceğimin sözünü vererek oradan ayrıldım.
Kahvemi denizi izleyerek içmek istediğim için banklara doğru ilerledim.
Deniz yine bildiğiniz gibi. Sadece sular kış olduğu için biraz çekilmiş ve kum adacıkları görünmeye başlamış. Etrafta çokça martı da vardı ama her sabah kuşlara bayat ekmek atan teyzeyi göremedim. Umarım iyidir kendisi.
Her zamanki gibi, rüzgârlı ama çetin değil. Ağaçların iyiliği için yapılan budamadan sonra kışı daha da bir hissettik ama bugünün de yazdan tek farkı ayazı. Silivri'nin rüzgârı çoktur. Adamı felç de eder. Poyraz köylere kadar ulaşır.
Şapka-atkı ikilisine sığınsam da çokça üşüdüğüm için eve geri dönüş yoluna girdim. Elbette kahve biraz içimi ısıtmıştı fakat yetmedi. Fotoğrafta gördüğünüz kısımda zamanında renkli Silivri ile ilgili bir proje için boyanmıştı ve hâlâ da bu şekilde. Bu gördüğünüz büyük bina da Silivri merkezde bulunan en iyi otel. Tabii bu biraz kişisel görüş fakat Silivri'de otelde kalmak zorunda olsaydım kesinklikle burayı seçerdim. Güvenli, temiz ve merkezi.
Eskiden her yağmurda dolup taşan Boğulca deresinin iyi hâllerini görmek güzel. Aynı dere yüzünden 2009'da gerçekleşen selde evi dahil her şeyini kaybetmiş biri olarak başkalarının bunları yaşamıyor oluşu beni çok sevindiriyor ama buralardan geçerken de hüzünlenmemek elde değil. Yaşadığımız zor zamanları sanırım herkes tahmin edebilir.
Neyse. Duygusallaşmanın bir anlamı yok şimdilik. Güzel bir cumartesi sabahından son kez herkese merhaba ve kendinize dikkat edin, sağlık ve sevgiyle kalın ve lütfen unutmayın ki;
Bu dünyada sizden başka bir tane daha yok.
Hello everyone!!!
I hope you are well or are trying to be well. I am fine. The weather has been acting like it's summer lately and it's a bit sad to be honest. As cold as it was at the beginning of this winter, it is now so warm for a winter. We have ruined all climates as humanity with our efforts hand in hand. Anyway. There is no point in getting nervous in the morning.
That's why I want to go with you on my little walk where I discovered a new cafe. You will see a lot of sea photos again 😂😂😂
I was very interested in the blogs I saw in an account I examined in the past days and written using macro shots. So I wanted to give it a try, but it was a disaster for me.
Although I like the pro shooting setting of my phone, I guess macro is not that good 😂 It is another sad situation for me that I realised this on my computer after I came home, but fortunately, I have something wonderful to share with you in the rest of my walk, so it didn't affect me much...
As I was heading towards the beach, I saw the section where Silivri Municipality announced its monthly plans and asked myself, ‘How did I miss these?’ I'd better look at the plan for February after I finish this blog. I also plan to enrol in the sports programmes offered by the Istanbul Metropolitan Municipality because I no longer see any benefit from exercising at home without weights.
After crossing the famous small historical Silivri bridge, I reached my old primary/secondary school. Of course, primary and secondary schools were not separate in our time. We were even surprised that they were separated. What was the need? There were now iron bars in the garden where I used to jump rope and play ball for years. I could no longer eat the meatballs I bought from the meatball shop at the corner of the school, even though it was forbidden. Someone had to bring them from outside.
It is also sad that I have not been able to enter this gymnasium even once, which was built with the 5 TL (0.14 USD) (!) they collected from us every month for years. It was always the ones after us who ate its bread. Even if it was a state school, it was a rich school. Families were a little higher up the chain. That's why it all seemed so meaningless, to be honest. And now... I don't think it's nice to collect money in a public school, even if it's called a ‘rich school’.
I felt a little sad about this situation and tried to continue my way. Of course, in the meantime, the rascals missed the ball on the road, as I always miss it. One of them tried to climb the fence directly, but I stopped him, I didn't want him to get hurt at rush hour, I crossed the road and gave him the ball. You should have heard them saying thank you 😂 5-6 children shouting ‘Thank you, big sister!’ at the same time 🖤 They were very sweet.
A little further on, I realised there was a new cafe here. Solde. I like the colours and the design.
When I compared the prices with other cafes, they seemed quite normal to me. Especially considering that this place is not that far from a school, it is close to the beach and the clientele is teachers, it made sense.
Actually, I had put a seascape in the cover photo, but I changed my mind again with this shot 😂 I think the fact that it is cute and sincere is the part that attracts me. Health to my hands 😁
While I was here, I thought it would be impossible not to have a cappuccino, a Beril classic, so I asked the kind barista for a coffee and paid 125 TL (3.50 USD) for it. I think it is a very reasonable price for both its size and taste. He also made a sweet art. It's quite cute. I chatted with them for a while and left with the promise that I would come here again.
Since I wanted to drink my coffee by watching the sea, I went towards the benches.
The sea is as you know again. Only the waters have receded a little because it is winter and sand islets have started to appear. There were a lot of seagulls around but I didn't see the aunty who throws stale bread to the birds every morning. I hope she is fine.
As usual, windy but not harsh. After the pruning for the sake of the trees, we felt the winter even more, but the only difference between today and summer is the frost. Silivri has a lot of wind. It can also paralyse a man. The wind reaches to the villages.
Even though I took shelter in a hat and scarf duo, I was so cold that I started my way back home. Of course, the coffee warmed me up a bit, but it wasn't enough. The part you see in the photo was once painted for a colourful Silivri project and it is still like this. The big building you see here is the best hotel in the centre of Silivri. Of course this is a personal opinion but if I had to stay in a hotel in Silivri I would definitely choose this one. Safe, clean and central.
It's nice to see the good state of the Boğulca stream, which used to overflow every time it rained. As someone who lost everything, including his house, in the flood in 2009 because of the same stream, I am very happy that others do not have to go through this, but it is hard not to feel sad when passing through here. I think everyone can imagine the difficult times we are going through.
Anyway. There's no point in getting emotional now. Hello to everyone for the last time on a beautiful Saturday morning and take care of yourself, stay with health and love and please remember that;
You are the only one of you.
All of my content is written in Turkish first and then with the help of translators and dictionaries below translated in English.
https://www.seslisozluk.net P.S. If you know English AND Turkish, I do that too... If you see a translation discrepancy that was on purpose. I did think this is as proper as I could do. Because there are many differences between these languages.
Not: Hem Türkçe hem de İngilizce biliyorsanız, ben de biliyorum... Eğer çeviri farklılığı görürseniz bunun bilinçli olduğunu bilin lütfen. Bunu yapabileceğim en uygun şekilde yaptığımı düşünüyorum. Çünkü bu iki dil arasında çok fazla fark var.
https://www.deepl.com/translator