Yıllar önce üniversitede fizik bölümünde öğrenciydim. O yıllarla ilgili ilginç bir anımı paylaşmak istiyorum. Yanlış hatırlamıyorsam birinci sınıftaydım. Sınav dönemi gelmişti. Tüm derslerden sınavları bir hafta gibi bir sürede oluyorduk. O gün tarih sınavımız vardı. Fizik bölümü de olsa ilk yılımızda az da olsa tarih dersimiz vardı. Diğer derslerin sınavlarına hazırlanmak çok vakit aldığı için o günkü tarih sınavına hiç çalışmamıştım. Hocamız daha önceden sınavın kitabın ilk otuz sayfasından çıkacağını söylemişti. Sınavdan önceki tenefüste herkes harıl harıl kitabı okuyup çalışıyordu. Ben de aynı durumdaydım tabi çalışmamış olsam da ne yapsak kar sonuçta. Kitabı elime alıp okumaya başladığımda her nedense kitabın önsöz kısmını da okumak istedim. Bunu o anda neden tercih ettiğimi ve diğerlerinin yaptığı gibi neden doğrudan ilk konudan başlamadığımı bilmiyorum. Sanki içimden bir ses bana bunu yapmamı söylüyordu. Şu anda size (ve ayrıca bana da) garip gelse de gerçekten kitabı çalışmaya önsöz kısmından Okulda tüm tenefüsler öğrenciye kısa gelir, hele ki sınav öncesi olanlar öğrencilere uzay yolu (star trek) filminde atılgan gemisinin son sürat uzayda ilerleme sahnesi gibi çabuk geçer. Ben de henüz kitabın önsöz kısmını bile bitirememişken birden hoca sınıfa geldi. Hızlıca bari bu kısmı bitireyim diye okuyup kitabı kapattım umutsuz bir şekilde.
Hocamız bize soruları önceden hazırlamadığını ve kağıt çıkarmamızı söyledi. Ardından bize soruları yazdırmaya başladı. Toplam 3 soru yazdırdı. Sorulardan ilki, muhtemelen sınıftaki kimsenin okumadığı ve sadece benim okuduğum kısım olan kitabın önsöz kısmından çıkmıştı. O anda nasıl şaşırdığımı anlatamam. Diğer iki soruyu da yanlış hatırlamıyorsam kitaba çok da gerek olmayacak şekilde yorum tarzı sorular olarak sormuştu. Ardından ise "bu kadar" diyerek soruların bittiğini söyledi. Sorular kağıdımda bu şekilde yazılıydı ama ben acaba uykusuzluktan rüya yada hayal mi görmeye başlamıştım? Derken arkadan bir arkadaş hocaya seslendi: "Hocam şaka mı yapıyorsunuz bize kitabın ilk 30 sayfası demiştiniz" gibi tam hatırlayamadığım bir cümle ile haklı bir itirazda bulundu. O esnada ise ben hayretler içinde rüyada olmadığımı teyit etmiş oldum ve arkadaşımın isyan niteliğindeki sözlerini duyarken içimdeki sesin oyun havasında takıldığını farkettim. Bu işte bir iş var diye düşündüm ama bu hayatta şans size güldüğünde fazla kurcalamamak lazım diye düşünüp sorulara yöneldim. Bu sınavdan aldığım notu hatırlamıyorum ancak muhtemelen makul ve geçer bir not almışımdır. Çünkü bu dersten kaldığımı hatırlamıyorum.
Şimdi tekrar düşünüyorum da acaba bu nasıl mümkün oldu? Hiç beklenmedik garip bir davranışta bulunup ardından kaderin de buna daha da garip bir şekilde eşlik etmesini izlemek.. Bu olayda aklıma gelen en makul tahminim; sınavda en ön sırada oturmam ve hocamızın da bana bir sebepten yardım etmek amacıyla hangi bölümü okuduğumu görüp soruları ona göre sorması durumu olabilir. Kitapta okuduğum kısmı görmüş olması pek muhtemel olmasa da aklıma bundan başka bir açıklama gelmedi bu olayla ilgili bu güne dek. Bu sınavın üzerinden günümüze yaklaşık 15 yıl geçtiğini de belirtmek isterim bu arada.
Nasıl olduğunu bilmiyorum ancak bildiğim bir şey var; şu kesindir ki Allah kulları üzerinde her daim izleyici ve yönetici konumdadır. Ancak insanları kendi tercihleriyle baş başa bırakıp imtihana tabi tutmaktadır ve birçok kez insanlar fark etmese de onlara yardım etmektedir. Kulları ve hatta kendisinden yüz çevirenler de dahil hiç kimseden ilgisini eksik etmemektedir. İnsanlar bunun farkında olur yada olmaz bu ayrı bir konu. Ama bugüne kadar belki bu olay kadar garip yada mistik diyebileceğimiz bir durumla karşılaşmamış olsam da (yada belki şu anda hatırlayamasam da) Allah'ın hayatıma bu şekilde müdahelelerde bulunduğuna birçok kez şahit olduğumu rahatlıkla söyleyebilirim.