ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ စာနဲ႔ပတ္သတ္လုိ႔ ပရဟိတအဖဲြ႔ေတြ ေတာ္ေတာ္နည္းေနေသးတာေတြ႔ရပါတယ္။ တစ္ႏုိင္ငံလုံးနီးပါးျပည္သူလူထုရဲ႕ က်န္းမာေရးအတြက္ လူမႈကူညီေရးအသင္းေတြလုိမ်ဴ ိး ပရဟိတအဖဲြ႔ေတြ ေပါမ်ားလာသလုိ စာေပပရဟိတအဖဲြ႕ေတြလဲေပါမ်ားရင္ ျပည္သာလူထုအတြက္သာမက ႏုိင္ငံ့အတြက္ပါ ေကာင္းမြန္လာမွာျဖစ္ပါတယ္။ အိမ္ေျခတစ္ရာေက်ာ္ေလာက္ပဲရွိတဲ့ေက်းရြာေတြမွာ လူမႈကူညီေရးအသင္းကား တစ္စီးႏႈန္းရွိႀကပါတယ္။ တခ်ဴ ိ႔ေက်းရြာကေလးေတြဟာ ရြာအမည္သာကဲြျပီး တစ္ရြာနဲ႔တစ္ရြာ လွည္းလမ္းပဲျခားတဲ့ေက်းရြာေတြရွိပါတယ္။ အဲဒီေက်းရြာႏွစ္ရြာရဲ႕ အိမ္ေျခေပါင္းဟာ ႏွစ္ရာေက်ာ္ပဲထားဦး။ လူမႈကူညီေရးအသင္းကားတစ္စီးဆုိ မေလာက္ေပးဘူးလား။ တစ္ရြာက အသင္းေထာင္တယ္။ကားေထာင္တယ္ဆုိတာနဲ႔ ေနာက္တစ္ရြာက လုိက္ေထာင္ႀကေတာ့တာပဲ။ တစ္ႏွစ္လုံးေနလုိ႔ လူနာပုိ႔ရတာ ဆယ္ေခါက္ေတာင္မျပည့္ေပ။
ေျပာခ်င္တာက ပရဟိတဆုိတာက က်န္းမာေရးတစ္ခုတည္းကုိကူညီမွ ပရဟိတမည္တာမဟုတ္ပါဘူးဆုိတာကုိပါ။ သူတုိ႔အဖြဲ႕က က်န္းမာေရးအတြက္ ပရဟိတေထာင္တယ္ဆုိရင္ ငါတုိ႔အဖဲြ႔က အနာဂတ္တုိင္းျပည္အတြက္ စာေပပရဟိတအဖဲြ႔ေထာင္မယ္ဆုိတာမ်ဴ ိးျဖစ္သင့္ပါတယ္။ စာႀကည့္တုိက္ကေလးေတြကုိ ျပန္လည္အသက္သြင္းႀကမယ္။ လုိအပ္တဲ့စာအုပ္ကေလးေတြ အလွဴ ခံျပီးထပ္ျဖည့္မယ္။ လူငယ္ေတြစာဖက္လာေအာင္ စည္းရုံးႀကမယ္ဆုိရင္ေကာ ပရဟိတမဟုတ္ေပဘူးလား။ လူသားအားလုံးစာေပဗဟုသုတႀကြယ္ဝဖုိ႔နဲ႔ မလုိလားအပ္တဲ့ က်န္းမာေရးခ်ဴ ိ႕ယြင္းမႈေတြမျဖစ္ဖုိ႔အတြက္ စာေပပရဟိတအဖြဲ႕ေတြလဲ အမွန္တကယ္ရွိသင့္ပါတယ္။ အနာျဖစ္မွ ေဆးကုတာထက္ အနာမျဖစ္ခင္က ႀကဳိတင္ကာကြယ္ထားတာက ပုိမုိထိေရာက္ ေကာင္းမြန္ပါတယ္။
က်ြန္ေတာ္ဟာ လူငယ္ေတြထဲက လူငယ္တစ္ေယာက္ပဲျဖစ္ပါတယ္။ လူႀကီးသူမေတြက စာေပအေႀကာင္းေျပာရင္ စိတ္ဝင္စားခဲ့ပါတယ္။ ႏုိင္ငံေရး စီးပြားေရး ဘာသာေရး ပညာေရး ယဥ္ေက်းမႈ စတဲ့အေႀကာင္းေတြေျပာရင္ ေတာ္ေတာ္စိတ္ဝင္တစားနားေထာင္ခဲ့ပါတယ္။ ဗဟုသုတႀကြယ္ဝတဲ့သူေတြကုိ အားက်ခဲ့ပါတယ္။ သူတုိ႔လုိပဲ ဗဟုသုတႀကြယ္ဝခ်င္လာတယ္။အဲဒီလုိ ဗဟုသုတႀကြယ္ဝမႈေတြကုိ စာဖတ္ရမယ္ဆုိတာ သိလာခဲ့ရပါတယ္။ အဲဒီအသိရွိလာလုိက္တာနဲ႔ ေတြ႔ရာစာအုပ္ကုိဆဲြျပီး စာဖတ္ျဖစ္ေတာ့တာပါပဲ။
Author by @khaylay
MSU-007