ခ်စ္လွစြာေသာျမန္မာစတီးမစ္မိသားစု၀င္ အေပါင္းတုိ႔ မဂၤလာပါခင္ဗ်ာ။
Mingalar par. My dear Myanmar steemians families.
ေရွးယခင္ေခတ္မ်ားဆီက ပညာရပ္တစ္ခုသင္ၾကားရန္အတြက္ ဆရာ့ဆီမွာ သုံးႏွစ္ သုံးမုိး ေ၀ယ်ာ၀စၥျဖည့္ဆည္းၿပီး က်ဳိးႏြံစြာ ပညာသင္ၾကားၾကရပါသည္။ ေငြေၾကးတစ္စုံတစ္ရာ ေပးကာ ပညာသင္ၾကား ရသည္မဟုတ္ပါ။ ေခတ္ကာလမ်ား ေျပာင္းလဲလာသည္ႏွင့္အမွ် လူတုိ႔၏ စိတ္သည္လည္း ေျပာင္းလဲ လာခဲ့ၾကေပသည္။ ယေန႔ေခတ္ကာလတြင္မူ ပညာဆုိသည္မွာ ေရာင္းကုန္ ပစၥည္းတစ္ခုကဲ့သုိ႔ျဖစ္လာေပၿပီ။ ထုိသုိ႔ေရာင္းကုန္ပစၥည္းတစ္ခုအျဖစ္ သေဘာထားလာၾကေသာအခါတြင္ ဆရာ ႏွင့္ တပည့္ တုိ႔၏ ဆက္ဆံေရး သည္လည္း ေျပာင္းလဲခဲ့ရေပသည္။ ေငြေပးျခင္းျဖင့္ ပညာတုိ႔အား အလြယ္တကူ သင္ၾကားႏုိင္ၾကသည္ျဖစ္ရာ တပည့္အမ်ားစုတုိ႔သည္ ဆရာဆုိသည္ကုိ အေရးမထား မေလးမစား ျဖစ္ကုန္ၾကေပသည္။ အျခားေသာ တုိင္းျပည္မ်ားတြင္ မည္သုိ႔ မည္ပုံ က်င့္သုံးေနထုိင္ၾကသည္ကုိ အေရးမႀကီးေသာ္လည္း ျမန္မာျပည္ကဲ့သုိ႔ ဗုဒၶဘာသာအား အဓိကထားကုိးကြယ္ေသာ ႏုိင္ငံတြင္မူ မည္သည့္တုိင္းျပည္ မည္သည့္ႏုိင္ငံတြင္မွ် မရွိႏုိင္ေတာ့ေသာ အနေႏၱာ အနႏၱ ငါးပါး တည္ရွိေနပါသည္။ ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာ၊ မိဘ၊ ဆရာ ဟူေသာ အနေႏၱာ အနႏၱငါးပါး ကုိလူတုိင္းသိၿပီးျဖစ္ပါမည္။ ဆရာဆုိသည္မွာ အနေႏၱာ အနႏၱ ငါးပါးတြင္ ပါ၀င္ေပရာ ေစာ္ကားမိပါမူ အလြန္အျပစ္ႀကီးၾကေပမည္။ အနႏၱဂုိဏ္း၀င္ ေက်းဇူးရွင္ ဆရာ ဆုိသည္မွာ ေမွးမိွန္လာ ေနၿပီျဖစ္ရာ မေပ်ာက္ကြယ္ေစလုိေသာလူအခ်ဳိ႕ ႏွင့္ ေနာင္ေရးကုိ ေမွ်ာ္ေတြးတတ္ေသာသူတုိ႔မွ အာစရိယ ပူေဇာ္ပြဲမ်ားျဖင့္ ျပန္လည္ထိန္းသိမ္းရန္ႀကိဳးစားေနၾကေပသည္။ အဓိကအားျဖင့္ လူငယ္လူရြယ္တုိ႔၏ စိတ္တြင္ ဆရာ ဆုိသည့္ ေက်းဇူးရွင္ႀကီးတုိ႔အား တေလးတစား အေလးထားတတ္လာေစရန္ ျပန္လည္ႀကိဳးပမ္း ေနၾကျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ လူငယ္မ်ားအေတြးအေခၚမွန္ကန္မွ တုိင္းျပည္တုိးတက္ ေကာင္းစားႏုိင္မည္ ျဖစ္ပါသည္။
ပညာဆုိေသာအရာအား ေရာင္းကုန္ပစၥည္းတစ္ခုကဲ့သုိ႔ ေငြရွိလွ်င္အလြယ္တကူ၀ယ္ရေနေသာေခတ္တြင္ ဆရာဆုိေသာ အရာသည္လည္း ပညာ၏ တန္ဖုိးႏွင့္အတူ က်ဆင္းသြားမည္သာျဖစ္ပါသည္။ ပညာကုိ အခ်ိန္မေရြး၀ယ္ယူရရွိႏုိင္သည္ဟုေသာ အေတြးမ်ား၀င္ေရာက္လာခဲ့ၿပီျဖစ္ရာ ဆရာဆုိသည္မွာလည္း ေစ်းေရာင္းေနေသာ ေစ်းသည္တစ္ေယာက္ကဲ့သုိ႔ပင္ျဖစ္သြားရေပသည္။ ပညာ၏တန္ဖုိးက်ဆင္းသည္ဟု ထင္မွတ္ရျခင္းသာျဖစ္ပါသည္။ ပညာဆုိသည္မွာ အျမဲတန္ဖုိးရွိေၾကာင္းကုိ လူတုိင္းလက္ခံၾကမည္သာျဖစ္ပါ သည္။ တန္ဖုိးက်ဆင္းလာသည္ဟု ထင္ရျခင္းမွာ အုိင္တီေခတ္ျဖစ္ရာ ကမၻာသည္ ရြာတစ္ရြာကဲ့သုိ႔ျဖစ္လာေန ေပၿပီ။ ထုိ႔အတူ လိမ္လည္ ေကာက္က်စ္မႈမ်ားလည္း မ်ားျပားလာခဲ့ေပသည္။ မ်ားျပားလွေသာ လိမ္လည္မႈတုိ႔အား သိရွိႏုိင္ေစျခင္းသည္ ပညာသာျဖစ္ပါသည္။ အျခားေသာ အႏၱရာယ္မ်ားကုိ သိေစႏုိင္ေသာ အရာမွာ ပညာသာျဖစ္ပါသည္။ သုိ႔ေသာ္ ပညာအား ကြန္ပ်ဴတာမ်ား၊ မုိဘုိင္းဖုန္းမ်ားေလာက္ပင္ တန္ဖုိးမထား ျဖစ္လာေသာအခါ လူတုိ႔၏ ဦးေႏွာက္သည္ သံေခ်းကုိက္သြားေလေတာ့သည္။ သံေခ်းကုိက္လာေသာအခါတြင္ လူတုိ႔၏ ပညာမဲ့ေသာလုပ္ရပ္မ်ား ေပၚေပါက္လာၾကသည္။ အတတ္ပညာ တစ္ခုကုိ အားကုိးေနျခင္းက အမွားအယြင္းျဖစ္ႏုိင္ပါသည္။ အသိပညာမပါေသာ အတတ္ပညာသည္ သတၱေလာကႀကီးကုိ ဒုကၡျဖစ္ေစႏုိင္၊ ပ်က္စီးေစႏုိင္ပါသည္။ လူတုိ႔၏ တန္ဖုိးသည္လည္း စက္ပစၥည္းမ်ားေလာက္ ပင္တန္ဖုိးမရွိျဖစ္လာပါသည္။ ေနာက္ေနာင္တြင္ လူသားတုိ႔သည္တန္ဖုိးမရွိထပ္မံျဖစ္လာဦးမည့္အရာသည္ Robot ေခၚ စက္ရုပ္မ်ားပင္ျဖစ္ပါသည္။ ဦးေႏွာက္ သံေခ်းကုိက္ေနေသာ လူတုိ႔၏ေနရာတြင္ လူသားစက္ရုပ္မ်ား ေနရာယူၾကကုန္မည္ျဖစ္ပါသည္။ လူ၏ဦးေႏွာက္ကုိ အသုံးျပဳ၊ ပညာရပ္ကုိ အသုံးျပဳျခင္းတုိ႔ျဖင့္ ျဖစ္ေပၚလာ ေသာ ထုိလူသားစက္ရုပ္မ်ားကပင္ လူတုိ႔အား တြန္းဖယ္ေနရာယူသြားၾကေပေတာ့မည္။ စက္ပစၥည္းတုိ႔ အေပၚတြင္ အလုံးစုံအားကုိးေလေလ လူသားတုိ႔၏ ဦးေႏွာက္သည္ သံေခ်းကုိက္ေလေလျဖစ္ေပမည္။
လူသားမ်ား၏ ဦးေႏွာက္သည္ သံေခ်းကုိက္ကာ ဥာဏ္ပညာအရည္အေသြး က်ဆင္းလာသည္ႏွင့္အမွ် ကမၻာႀကီးသည္ ျမတ္ဘုရားေဟာၾကားခဲ့သည့္ ဆုတ္ကပ္ျဖစ္ကာ အႏုတ္လကၡဏာျပလာသည္ကုိ ယေန႔ အထင္အရွားျမင္ႏုိင္ေနပါသည္။ ေန႔စဥ္ႏွင့္အမွ် လူ ႏွင့္ လူခ်င္း သတ္ၾက ျဖတ္ၾကျခင္း၊ အယူအဆအမ်ဳိးမ်ဳိး တုိ႔ျဖင့္ သူမွန္သည္ ငါမွန္သည္ မိမိလုိရာဆြဲေတြး ျငင္းခုန္ၾကကာ စကားႏုိင္လုေနၾကျခင္း၊ ႏုိင္ငံတကာတြင္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအား ေၾကြးေၾကာ္ေနၾကေသာ္လည္း လူသားမ်ဳိးစုတုိ႔အား ပ်က္သုန္းေစႏုိင္ေသာ ဖ်က္အားျပင္း လက္နက္မ်ားျပဳလုပ္ေနၾကျခင္း တုိ႔သည္ လူသားတုိ႔၏ ဦးေႏွာက္ေၾကးေညွာ္တက္ကာ အမွန္မျမင္ၾကျခင္းပင္ ျဖစ္ေပမည္။ ဘြဲ႕ရေနၾကၿပီျဖစ္ေသာ္လည္း ပညာမတတ္ေသာသူမ်ား ပုိမုိေပါမ်ားလာပါသည္။ ဘြဲ႕တစ္ခုရရန္ အေသအလဲႀကိဳးစားပမ္းစားလုပ္ေနၾကေပသည္။ ဘြဲ႕ရျခင္း မရျခင္းျဖင့္ လူတုိ႔၏ဘ၀ကုိ ဆုံးျဖတ္တတ္ၾကပါ သည္။ ဘြဲ႕ရတုိင္း ပညာမတတ္ပါ။ ပညာတတ္ဆုိတုိင္းလည္း ဘြဲ႕မရၾကပါ။ ဦးေႏွာက္သံေခ်းကုိက္ေနျခင္းတြင္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ႏုိင္ငံတြင္ ပုိမုိမ်ားျပားမည္ထင္ပါသည္။ ကုိယ္ပုိင္ဆုိင္သည့္ အဖုိးတန္ေရႊမ်ားအား လႊင့္ပစ္ကာ ေျပာင္ေျပာင္လက္လက္ႏွင့္ တန္ဖုိးနည္းေသာ ေၾကးမ်ားအား ရယူရန္ႀကိဳးစားေနေသာ သံေခ်းကုိက္ဦးေႏွာက္ ႏွင့္ လူသားမ်ား လူတန္းစားမ်ဳိးစုံတြင္ ျမင္ေတြ႕ေနရပါသည္။ အဘယ့္ေၾကာင့္ သံေခ်းကုိက္ေနၾကပါသနည္း။ ဦးေႏွာက္ ႏွင့္ ပညာကုိ အသုံးျပဳျခင္း မျပဳပဲ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ပစ္ထားေသာေၾကာင့္ သံေခ်းကုိက္လာျခင္းပင္ျဖစ္ပါသည္။ ပညာကုိအသုံးျပဳကာ ဦးေႏွာက္ကုိ အလုပ္ေပးသည္ရွိေသာ္ လူတုိ႔၏ဦးေႏွာက္သည္ သံေခ်းမတက္ပဲ ေျပာင္လက္ေနမည္မွာ ေသခ်ာပါသည္။ ယခင္က ကၽြန္ေတာ္ေရးသားခဲ့ဘူးပါသည္။ Facebook တြင္ Post တင္ေနေသာအခ်ိန္က ယခုကဲ့သုိ႔ စာေရးရန္ မစဥ္းစား ခဲ့ပါ။ မစဥ္းစားေသာ ဦးေႏွာက္သည္ သံေခ်းတက္လာခဲ့ေပသည္။ Steemit Platform သုိ႔ ၀င္ေရာက္မိပါမွ Cheetah ဖမ္းခံရမည္ကုိ ေၾကာက္ေသာေၾကာင့္တစ္ေၾကာင္း၊ ကုိယ္တုိင္ဖန္တီး ေရးသားခ်က္တုိ႔ကို လုိခ်င္မိေသာေၾကာင့္ ဦးေႏွာက္ကုိအလုပ္ေပးရပါေတာ့သည္။ ဦးေႏွာက္ အလုပ္ေပးလာေသာအခါ ဦးေႏွာက္သည္လည္း အလုပ္လုပ္လာခဲ့ရပါသည္။ ကုိယ္တုိင္ေတြး၊ ကုိယ္တုိင္ေရး ျခင္းျဖင့္ ရပ္တည္လာႏုိင္ခဲ့ျခင္းသာျဖစ္ပါသည္။ အားလုံးေသာ အေတြးတုိ႔သည္ ကုိယ့္အေရး ကုိယ့္အေတြး ျဖစ္လုိေသာ ဆႏၵျဖင့္ ဦးေႏွာက္ကုိ တရစပ္ အလုပ္ေပးခဲ့ေသာေၾကာင့္ ယခုကဲ့သုိ႔ ေရးသားႏုိင္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ေပသည္။ ပညာ(အသိပညာ+အတတ္ပညာ)၊ ဆရာ၊ ဦးေႏွာက္တုိ႔အား တန္ဖုိးထားကာ သတၱေလာက၏ ေကာင္းက်ဳိးကုိ သယ္ပုိးရြက္ေဆာင္ႏုိင္ၾကပါေစေၾကာင္း ေရးသားရင္း ရပ္နားလုိက္ပါသည္။
ေရးသားသူ(Author) ___
@ansoe (MSC 012)
Soe Naing
Myanmar Steemit Community 
16-Aug-2018 ၾကာသပေတးေန႔(Thursday)