အခါတန္ခူး သၾကၤန္

ပ္ိေတာက္တစ္ခက္ အနားမွာ ခ်လို႔ေပါ့
အထီးက်န္ ျခင္းကေတာ့ မူးယစ္ေနေလရဲ႕ ေႏြေလပူ သက္ျပင္းခ်ခ်ိန္ တမာရနံ႔က ႏွစ္သိမ့္ျခင္းနဲ႔ ေဖးကူလို႔ အသံၾကားရာ ၾကည့္မိေတာ့ ငုဝါ တို႔လည္း ယိမ္းကေနၾကပီေလ ေနာက္နွစ္သၾကၤန္ ဒီခ်ိန္ခါမွာ မင္းရယ္ကိုယ္ရယ္ လက္အတူတြဲလို့ သၾကၤန္တြင္းမွာ ေလွ်ာက္လည္ပစ္မယ္ ပိေတာက္ေတြလည္း အားက် တမာေတြလည္းကခုန္ ငုဝါတို့လည္း ယိမ္းသမျဖစ္ၾကေစသား... ဒီႏွစ္အတြက္ ပိေတာက္တစ္ခက္နဲ့ေရတစ္ခြက္ေတာ့ steemitေပၚကေန ေလာင္းလိုက္ျပီးေနာ္
ေမာင္ေလာင္းတဲ့သၾကၤန္ေရနဲ့ ေအးျမပါသား။ ​ေဆာင္​းကုန္​လို႔ ​ေႏြကူးစ တန္​ခူးလရာသီက ႏွစ္​​ေဟာင္​းကုန္​၍ ႏွစ္​သစ္​သို႔ ကူး​ေသာကာလ အလွထူးသည္​့ ဤတန္​ခူးလ ရာသီတြင္​ ႏွစ္​က်င္​းပၿမဲျဖစ္​​ေသာ အတာသၾကၤန္​ပြဲ​ေတာ္သည္​ တန္​ခူးလ၏အလွကို အဓိကျဖည္​့စြက္​​ေပး​ေနသည္​။ အတာ ဟူ​ေသာအဓိပၸါယ္​မွာ ကူး​ေျပာင္​းျခင္​းဟူ၍​ ေကာက္​ယူၾကသည္​။ ကူး​ေျပာင္​းျခင္​း အဓိပၸါယ္​ရသျဖင္​့ အတာသၾကၤန္​ဟု သမုတ္​​ေခၚတြင္​သည္​ဟု ကြၽန္​​ေတာ္​ထင္​မိသည္​။ ကြၽန္​​ေတာ္​သည္​ ဤတန္​ခူးလရာသီသို႔​ေရာက္​​ေလတိုင္​း သၾကၤန္​ပြဲ​ေတာ္​က်မည့္ ရက္​ကို လက္​ခ်ဳိးေရတြက္​ရသည္​မွာ အ​ေမာပင္​ျဖစ္​သည္​။ ႏွစ္​စဥ္​ႏွစ္​တိုင္​း သၾကၤန္​ရက္​မ်ားအတြင္​းတြင္​ ၿမိဳ႕တြင္​း၌ ​ေရပတ္​ခံလွည္​့လည္​ကာ ႏွစ္​သစ္​ကို အ​ေပ်ာ္​သက္​သက္​ျဖင္​့ ကုန္​ဆံုး​ေစခဲ့သည္​။ ယခင္​ၿပီးခဲ့သည္​့ႏွစ္​တြင္​ တမူထူးျခားလွသည္​။ ထိုအ​ေၾကာင္​း​ေတြကို မိုးမခခ်စ္​သူ​ေတြ​ကို ေဖာက္​သည္​ျပန္​ခ်​ေပးျခင္​းျဖစ္​သည္​။ ကြၽန္​​ေတာ္​၏ စာ​ေရး​ေဖာ္​မိတ္​​ေဆြ ဆရာမ ႏြိဳင္​သဲနီ၏ဖိတ္​ၾကားမႈအရ ကြၽန္​​ေတာ္​သည္​ ဆရာမ၏ဇာတိျဖစ္​​ေသာ ​ေက်ာက္​ပန္​း​ေတာင္​းၿမိဳ႕နယ္​၊ ဘုရားႀကီးကုန္​း႐ြာ​ေလး သို႔ သၾကၤန္​မတိုင္​မွီကပင္​ ဆရာမႏွင္​့အတူ​ ေရာက္​ရွိ​ေနခဲ့သည္​။ ကြၽန္​​ေတာ္​၏စိတ္​ဘဝတြင္​ ​ေက်းလက္​သၾကၤန္​ျဖစ္​၍ ​ေပ်ာ္​မွ​ေပ်ာ္​ရပါ့မလားဆိုၿပီး စိုးရိမ္​စိတ္​တို႔ကသာ လႊမ္​းမိုး​ေန​ေပသည္​။ သို႔​ေသာ္​လည္​း ဘုရားႀကီးကုန္​းရြာ​ေလးက ကြၽန္​​ေတာ္​့အား ထူးျခားလွသည္​့ တန္​ခူးလရာသီအလွႏွင္​့ စတင္​မိတ္​ဆက္​​ေပးသည္​။ ဘုရားႀကီးကုန္​း႐ြာ​ေလး၏ အလွႏွင္​့စာဖြဲ႕မကုန္​ႏိုင္​​ေသာတန္​ခူးလရာသီအလွတို႔က တင္​့တယ္​စြာယွဥ္​တြဲ၍ လွ​ေပသည္​။

“​ေဟ့…. မိခ်ဳိေရ ၿမိဳ႕ကဧည္​့သည္​ ​ေခၚခဲ့ပါအံုးဟ”
“ထန္​းလ်က္​နဲ႔ ​ေရ​ေႏြးၾကမ္​း​ေလး တိုက္​ခ်င္​လို႔ပါ”
မိခ်ဳိဆိုတာ ​ေတာ့ ႐ြာခံ​ေဒသကလူ​ေတြက ဆရာမ ႏြိဳင္​သဲနီအား အခ်စ္​စႏိုးျဖင္​့​ေခၚ​ေသာ နာမည္​ျဖစ္​သည္​။ အဘဦးဖိုးကြန္​း ျခံ​ေထာင္​့ရွိ ပိ​ေတာက္​ပင္​ႀကီးမွာလည္​း ပင္​လံုးၫြတ္​မွ် ထိန္​ထိန္​​ေဝပြင္​့ဖူး​ေနၾကၿပီျဖစ္​သည္​။​ ကြၽန္​​ေတာ္​အ​ေနႏွင္​့ အဘဦးဖိုး ကြန္​း​ေကြၽး​ေသာ ထန္​လွ်က္​နဲ႔ ​ေရ​ေႏြးၾကမ္​း​ေသာက္​ရင္​း ​ေက်းလက္​သၾကၤန္​ပြဲကို ပါဝင္​ဆင္​ႏႊဲရန္​ ​ေပ်ာ္​ရႊင္​စျပဳလာသည္​။သၾကၤန္ ​အႀကိဳ​ေန႔တြင္​​ေရပက္​ကစားသူတို႔မွာ သ​ေျပခက္​မ်ားျဖင္​့ တဦးကို တဦး နံ႔သာ​ေရမ်ားျဖင္​့ပက္​ဖ်န္​းကာ ဘုရားႀကီး ကုန္​းရြာေလး၏ သၾကၤန္​ကိုဖြင္​့လွစ္​လိုက္​သည္​။ ႐ြာလည္​ရွိ စု​ေပါင္​း​ေရပက္​မ႑ပ္​မွာလည္​း ၿမိဳ႕​ေပၚကဲ့သို႔​ ေရပက္​ခံကားမ်ား မရွိ​ေသာ္​လည္​း ​ေရပက္​ခံလည္​းမ်ားျဖင္​့ စည္​ကားလွ​ေပသည္​။ ဗုတို၊ မိပန္​း၊ တာ​ေတ စသည္​့ သူတို႔က​ေလးတသိုက္​က လည္​း ​အတာသၾကၤန္​ကို ပါဝင္​ဆင္​ႏႊဲကာ ​ေပ်ာ္​မဆံုး တျပံဳးျပံဳးျဖစ္​​ေနၾကသည္​။ သူတို႔က​ေလး​ေတြ၏စိတ္​ထဲတြင္​ သၾကၤန္​ရက္​​ေလးမ်ားကုန္​ဆံုးသြားမည္​ကို ႏွ​ေျမာစိုးရိမ္​​ေနပံုသည္​။ အဘယ္​​ေၾကာင္​့ဆု​ိ​ေသာ္​ ဗုတိုဆို​ေသာ္​က​ေလးက ရြာဦး​ေစတီ ဘက္​သို႔လွည္​့ကာ လက္​အုပ္​က​ေလးခ်ီၿပီး “သၾကားမင္​းႀကီး​ ေဆးတံ​ေမ့လို႔ ျပန္​လာယူပါ​ေစ” ဟု ဆု​ေတာင္​း​ေနသည္​။ အၾကၤန္​ အၾကတ္​​ေန႔မွာ စတုဒီသာ​​ေတြ​ ေကြၽးၾကသည္​။ သာ​ေအးတို႔ ကာလသားတသိုက္​ကလည္​း အဘဦးဖိုးကြန္​း၏ ပိ​ေတာက္​ပင္​မွ ပိ​ေတာက္​ပန္​းမ်ားကို ခဲရာခဲဆစ္​ခူးယူကာ ကြမ္​း​ေတာင္​ကိုင္​​ေရႊမိတို႔အပ်ိဳတသိုက္​ကို ပိုး​ေၾကး ပန္​​း​ေၾကး ​ေပး​ေနၾကသည္​။ သၾကၤန္​ အႀကိဳ၊ အက်၊ အၾကတ္​၊ အတက္​၊ ႏွစ္​ဆန္​းတစ္​ရက္​သို႔ ကူး​ေျပာင္​းလာခဲ့သည္​။ ထို႔​ေန႔တြင္​ နံနက္​ပိုင္​း မွာ သက္​ႀကီးပူ​ေဇာ္​ပြဲက်င္​းပၾကၿပီး ည​ေနပိုင္​းမွာ​ေတာ့ ဘုန္​း​ေတာ္​ႀကီးမ်ားပင္​့ဖိတ္​ကာ ပရိတ္​တရားနာယူၾကသည္​။ ဤနည္​း ျဖင့္ ဘုရားႀကီးကုန္​းရြာ​ေလး၏ ႏွစ္​သစ္​ႀကိဳပြဲ​ေလး​ၿပီးဆံုးခဲ့​ေလၿပီ။ ေတာင္ေလ မျမဴး ပိေတာက္ မဖူးလည္း စိတ္ကူးေလးႏွင့္ ရူးရသည္ ျမဴးၾကြၿပီ။ ဥၾသ မတြန္က်ဴး ငုေရႊ မဖူးလည္း တန္ခူးေတးႏွင့္ ျမဴးၾကြသည္ ထူးပၿပီ။ မိုး၀ဠာ တင့္လွ်မ္း ဧၿပီဆန္းရင္ သၾကၤန္ကို မွန္း တမ္းတရသည္ လြမ္းရၿပီ။ ေနေရာင္ မထိုး တိမ္ေမွာင္ မိုးသည္း ရြာသြန္းသည့္မိုးဘသၾကၤန္မိုးဟု သတ္မွတ္ရသည္ မွတ္ရၿပီ။ ေရႊျပည္ေတာ္လည္းေ၀း အျပင္ကမၻာ ေငးလည္း ရင္မွာကြယ္ အေတြးႏွင့္ အေဆြးႏွင့္။ကၽြႏ္ုပ္ႏွင့္ ႏွစ္သစ္ကူး သိပ္မထူးလည္း စိတ္ကူးေလးႏွင့္ ျမဴးရသည္ ထူးရၿပီ။

လတန္ခူးေပမုိ့ အလွထူးပါဘိ ျမျမဖူးရယ္တဲ့ခုိင္ေရႊဝါ တကယ္တမ္းသာျဖင့္ ဘယ္ပန္းေနာ္ စံမတူူး နႏၵမူလုိဏ္ဂူမွာလ ပစၥကာေခ်ြးေတာ္ သိပ္ရတယ္ ေအးရိပ္ဆာယာ တႏွစ္တြင္ သည္ တလေပပ တလတြင္ တရက္ထဲ ခက္ခဲတဲ့ ရက္ဗုဒါၶ ပြင့္ႀကရွာ စုံျမိုင္တြင္း ျမဴမင္းလြင္ထန္ ျကဴသင္းဟန္ ဂိႏၼာန္မုိ႔ ဆန္းသေလာက္မလင္းနုိင္ဘူး အုိကြယ္ ပိေတာက္မင္း တႏွစ္တခါ ပစ္မခြာ ခ်စ္သဒၶါလွ်မ္း ေမတၱာဖ်န္းတဲ့ ေက်းလက္ သႀကၤန္။ မ်ဳိးျမန္မာ ႀကိဳးရွာ ရိုးရာမပ်က္ တိုးကာဖက္တဲ့ ေက်းလက္ သႀကၤန္။ ဆန္းသေလာက္အခင္းနဲ႔ ေအးကြက္အမွန္ ပန္းပိေတာက္သင္းတဲ့ ေက်းလက္ သႀကၤန္။ ေငြဖလားနဲ ့ ဆံေတာက္ ကညာေဆြ ေရကစားမယ္ကြယ့္ အေရာက္လာသေလ ေမအမ်ားရဲ့ ပိေတာက္၀ါေရႊေဟ့။ အတာေရပက္ၾက ေအးျမသကို နံ႔သာေရစက္က ေမႊးလွသဗ်ဳိ။ ဆံေတာက္တရစ္တို ့ ေရကစားေပ်ာ္ ပိေတာက္ခ်စ္လို ့ ျပည္တလႊားေမာ္ရွင့္။ အစဥ္ေရွးရႈကုန္ ေတြးဆသေလ ယဥ္ေက်းမႈဂုဏ္ ေရွးကအေမြရွင့္။ တႏွစ္ခြာေပါ့ အညစ္အေၾကးဖယ္ တႏွစ္လာေတာ့ အသစ္ေဆးကြယ္။ အလႉဒါန ျပဳၾကသူငါ
လူလာသမွ် ယုယျပဴငွာေလ့။ မိုဃ္းနဘံ တက္ၾကြ က်ဳပ္ႏွလံုး အေျဖေပၚ ဒိုးသံစြက္ပါ့ မုန္႔လံုးေရေပၚေတာ့။ ငါးလႊတ္ဆဲမို ့ သူႏႊဲငါေပ်ာ္
ႏြားလႊတ္ပဲြမို ့ သူလည္းပါသေတာ့္။ သေျပႏုနဲ ့ ေတာင္းဆုေႁခြခ်င္ ေငြခရုနဲ ့ ေကာင္းမႈ ေ၀သရွင္။ ေအးကြက္အမွန္ ေက်းလက္ သႀကၤန္ အလွထူးေစဖို ့ ျမဖူးေ၀ ေရႊပိေတာက္ပန္းရယ္က
ေ၀ေမာက္လန္းျဖာ တႏွစ္ဆန္းၿပီေကာ ျပည္တေလွ်ာက္ စခန္းမွာ အသစ္လွ်မ္းပါေရာ
ႏွစ္ဆန္းခါေတာ္ တရက္ေန႔မွာ သက္ႀကီးဆို ပူေဇာ္ပဲြေတြနဲ ့ဆင္ႏႊဲေပ်ာ္ ရိုးရာဓေလ့ကို
ၾကည္ေမြ႔တယ္ေလး။