အစြဲလမ္းႀကီးတဲ့ကြၽန္ေနာ္ အေပါင္းအသင္းမက္တဲ့ကြၽန္ေနာ္
ခုဆိုတေယာက္ထဲေနရတာၾကာလာေတာ့ ဘာကိုတမ္းတေနမိမွန္း
မသိေတာ့ဘူး တခိ်ဳ႕ကေတာ့ ေပါင္းရင္သူတို႔လိုမွအဖက္လုပ္က်
တယ္ ၾကာလာေတာ့လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ေပါင္းသင္းရမွာ
ေၾကာက္လာတယ္ ခင္မင္မူွ့ကအတိုင္းတာေက်ာသြားရင္ ခံရဖို႔မ်ား
လာတယ္ထင္တယ္ ကိုယ့္စိတ္လို စိတ္တူကိုယ္တူမေတြ႔ဖူးေသး
ဘူး ရိွခဲ့ဖူးပါတယ္ 2ေယာက္ ေလာကႀကီးကိုအေစာႀကီးႏႈတ္
ဆက္သြားက်တယ္ ႏွစ္ေတြၾကာလဲ သတိရမိပါတယ္ တခ်ိန္က
ဆိုးခဲ့မိုက္ခဲ့တာေတြအတူတူ ရိွတူတူမရိွတူတူေပါ့ ခုေခတ္အစစ္အ
မွန္ဆိုတာမရိွသေလာက္႐ွားလာတယ္ အေရာင္မ်ိဳးစုံနဲ႔စိတ္ဓာတ္
ေတြပဲေတြ႔ေနရတယ္ ဘာပဲဖစ္ျဖစ္ပါ ကိုယ့္ဘက္ကေတာ့ အ
ေကာင္းဆုံးေနေပးလိုက္ပါတယ္ ကြၽန္ေနာ္က လူတေယာက္ကို
အေပါင္းအသင္းလုပ္ရင္ အဆိုးအေကာင္း မ်ွေဝပီးေပါင္းတတ္
တာ တတ္ႏိုင္သမ်ွကူညီတယ္ ေခတ္ႀကီးကတိုးတက္လာသ
ေလာက္တခ်ိဳ႕လူေတြရဲ႕စိတ္ဓာတ္ကဟိုးေအာက္ဆုံးမွာေရာက္ေနက်တယ္ ကြၽန္ေတာ္ သူတို႔ေတြကိုၾကည့္ပီး သင္ခန္းစာယူတယ္ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ျပင္သင့္တာျပင္တယ္ အေကာင္းဆုံးမဟုတ္ေတာင္
မွအဆိုးဆုံးမျဖစ္ေအာင္ေပါ့ အားလုံးကအတူတူပါပဲ ဘာလို႔မ်ား
တေယာက္ကိုတေယာက္အႏိုင္ယူပီးေက်ာ္တက္ခ်င္က်တာလဲမသိ
ဘူးဗ်ာ ဘယ္သူေကာင္းေကာင္းမေကာင္းေကာင္း ကြၽန္ေနာ္က
ေတာ့ တတ္ႏိုင္သေလာက္ေကာင္းေအာင္ႀကိဳးစားေနမွာပါ။
စာကတရက္ျခားတင္ရတာဆိုေတာ့ ေရးစရာက႐ွားလာတယ္
ခုလိုေရးရတာလဲသူမ်ားအတင္းေျပာသလိုျဖစ္ေနမလားလို႔ စဥ္းစား
ရေသးတယ္ဗ် မတတ္ႏိုင္ဘူးေလ ကိုယ္ရင္ထဲမွာရိွတဲ့အတိုင္းေရး
ရတာပဲ အမွားပါခဲ့ရင္ႀကိဳပီးေတာင္းပန္ပါတယ္။
လူအခ်င္းခ်င္းလွည့္ပတ္ခ်င္း ကင္း႐ွင္းက်ပါေစဗ်ာ။
HFS-35 