ယခင္ အပိုင္း(၁၅)မွ အဆက္
မိမိအတြက္ ဒီအခ်ိန္တြင္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားက အလြန္အေရးပါေသာ တစ္စိတ္တစ္ပိုင္းတစ္ခုအျဖစ္ပါဝင္ေနခဲ့သည္။အေၾကာင္းတစ္စုံတစ္ရာဆို ႏီွးေႏွာတိုင္ပင္စရာမလိုပဲ အေျခအေန ႏွင့့္အခ်ိန္အခါေပၚမူတည္၍ အားကုိးရသည္။ယခုလည္း မိမိႏွင့္ဆိုးတူေကာင္းဘက္ လုပ္ကိုင္ေပးသည္ပဲမဟုတ္လား။
"ေဒၚေလးျပန္ေတာ့မယ္ အေဒၚ့တူမေလးကုိစိတ္ခ်ပရေစေနာ္"
"စိတ္ခ် အန္တီ ကြၽန္ေတာ္ အသက္နဲ႔ရင္းၿပီး ဂတိေပးပါတယ္ အန္တီ့တူမေလး သူဇာ ဘာမွမျဖစ္ေစရပါဘူး သူေနျပန္ေကာင္းလာတဲ့အထိ ကြၽန္ေတာ္ ေစာင့္ေ႐ွာက္ေပးမွာပါ"အိမ္ေ႐ွ႕ ပန္းျခံတစ္ေနရာတြင္ ေနေသာ္ႏွင့္ေဒၚခ်ိဴေလးတို႔ႏွစ္ေယာက္ တီးတိုးေျပာေနျခင္းပင္။တူမေလးအား စိတ္မခ်ႏိူင္ျဖစ္ေနေသာ ေဒၚခ်ိဴေလးမွာ အႀကိမ္ႀကိမ္ မွာၾကားေနျခင္းျဖစ္သည္။ကတိတစ္လုံးကုိ လြယ္လြယ္မေပးတတ္ေသာ ေနေသာ္ အခုေတာ့ ကတိ တစ္လုံးျဖင့္ ေနထိုင္ရေတာ့မည္။credit http://7-themes.com/collections/hdq-beautiful-girl-wallpapers
"ဒါဆို ေဒၚေလးျပန္လိုက္ဦးမယ္"
"ဟုတ္ကဲ့ ကြၽန္ေတာ္ ကားနဲ႔လိုက္ပို႔ေပးပါရေစ
မဟုတ္တာကြယ္ ရပါတယ္"
"ဟာ အဲ့လိုမလုပ္ပါနဲ႔ အန္တီလည္း အခုတေလာ ပင္ပန္းေနေရာေပါ့ ကြၽန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္နဲ႔ လိုက္ပို႔ခိုင္းလိုက္ပါ့မယ္"
"ဒါဆိုလည္း နည္းနည္းေတာ့ အဆင္ေျပသြားတာေပါ့ သူဇာ အက်ီ္အဝတ္အစားေတြထည့္လာေပးလို႔ရတာေပါ့"
"ဟုတ္ကဲ့ ...ရဲထက္ ေဟ့ေရာင္ ရဲထက္"ေနေသာ္အိမ္ထဲမွ ရဲထက္အားလွမ္းေအာ္လိုက္သည္။
"ဘာတုန္းဟ ဇြတ္ေအာ္ေနတာ"
"အန္တီခ်ိဴေလးကုိ လိုက္ပို႔လိုက္ပါဦးကြာ ၿပီးေတာ့ သူဇာ အဝတ္အစားေတြလည္းတစ္ခါတည္းယူလာေပးဦး please please"ေနေသာ္မွာ လက္ႏွစ္ဖက္ဆုပ္ကာ ကေပ်ာ္ကပ်က္ေျပာလိုက္သည္။ဒါကုိ ထုံးစံတစ္ခုသဖြယ္ ႐ိုးေနေသာ ရဲထက္မွ မ်က္ႏွာတစ္ဖက္မဲ့ျပကာ ကားေသာ့ယူရန္ အိမ္ထဲသို႔ ဝင္သြားလိုက္ေတာ့သည္။
"ခဏေစာင့္ေနာ္ အန္တီ"
"ေအးပါ ေအးပါ"
ခဏအၾကာမွာေတာ့ ရဲထက္ အိမ္ထဲမွေန၍ ျပန္လည္ထြက္လာကာ ေဒၚခ်ိဴေလးႏွင့္ ကားေမာင္းထြက္သြားေလသည္။
ဟူးး ေနေသာ္ ထြက္သြားေသာကားအားေငးၾကည့္ရင္း ေလပူမ်ား မႈတ္ထုတ္လိုက္သည္။ၿပီးေနာက္ အိမ္ထဲသို႔ ျပန္ဝင္မည္အျပဳ
"ကုိ"
အိမ္ထဲမွေျပးထြက္လာေသာ သူဇာ။သူဇာဟု အမည္တြင္ေနေသာ္လည္း သူမအမူအရာမွာ ႏြယ္ ဟုအမွတ္မွားစရာမရိွ။
"ကုိ...ႏြယ္ကုိ ႐ုပ္႐ွင္လိုက္ျပပါလား ကုိန႔ဲ႐ုပ္႐ွင္မၾကည့္ရတာ ၾကာၿပီေလ ႏြယ့္ကုိလိုက္ျပေနာ္ ေနာ္လို႔ ေနာ္"ကေလးတစ္ေယာက္လို ခြၽဲႏဲြ႔ေနေသာ အမူအရာမွာ တစ္ခ်ိန္က ႏြယ္မွႏြယ္။သူကုိယ္သူလည္း ႏြယ္တဲ့။https://www.ebay.com/itm/Handsome-Boy-Quiff-Full-Wig-Korean-Short-Black-Mens-Male-Hair-Cosplay-Wig-/162866171814
"အင္းပါ ကုိလိုက္ျပပါ့မယ္ ဒီေန႔ေတာ့မဟုတ္ဘူးေပါ့ မနက္ျဖန္မွ အခုက အခ်ိန္မမီေတာ့ဘူးေလ"
"ဟုတ္ ဒါ့ေၾကာင့္ ကုိ႔ကုိ ႏြယ္ခ်စ္ေနရတာ"ေနေသာ့္လက္အား တယုတယႏွင့္ဆုပ္ကိုင္ရင္း ရင္ခြင္ထဲသ္ို႔ ႏြယ္ တိုးမီွလိုက္သည္။အလိုက္သင့့္စြာပင္ ေနေသာ္လည္း ႏြယ့္အား ၾကင္ၾကင္နာနာဖက္ထားလိုက္သည္။ပန္းျခံထဲဝယ္ လွပေသာပန္းမ်ား ပြင့္လန္းေနၾကသည္။ထိုပန္းမ်ားသည္ ဥယ်ာဥ္ျခံေလးအား လွပေစသည္။ထို႔ထက္ လွပေစသည္က ခ်စ္သူႏွစ္ဦး၏ ၾကည္ႏူးဖြယ္ပင္ျဖစ္ေနေတာ့သည္။သို႔ေသာ္လည္း ၾကင္နာေသာ ဟန္ပန္ျဖင့္ ႏြယ့္အား ဖက္တြယ္ထားေပမဲ့ မ်က္ႏွာအမူအရာတြင္ေတာ့ ေပ်ာ္ရြင္ေသာ အရိပ္မ်ား ေပၚထြက္မေနပါ။စိတ္ထဲတြင္ ေခါင္းေပါက္ထြက္မတက္ ေျဖ႐ွင္းရခက္ေနေသာ ေမးခြန္းေပါင္းမ်ားစြာ ေနေသာ္ထံ ကိန္းဝပ္ေနသည္ေတာ့ မည္သူမွသိမည္မဟုတ္ပါ။
(၁)ႏွစ္ခန္႔ၾကာၿပီးေနာက္...
ရာသီေတြေတာင္ အလီလီေျပာင္းခဲ့ၿပီ။တိတ္ဆိတ္ေနေသာ ျခံဝင္းအတြင္း ကားတစ္စီးထိုးဝင္လာသည္။ေနေသာ္၏ ျခံဝင္းအတြင္း အျဖဴေရာင္ကားတစ္စီထိုးဝင္လာသည္။ကားေပၚတြင္ စမတ္က်က် လူရြယ္တစ္ေယာက္ဆင္းလာသည္။ထိုသူမွ လက္ထဲမွ လက္ေဆာင္ပစၥည္းမ်ားစြာျဖင့့္အိမ္ထဲဝင္လာသည္။ထိုစဥ္ အိမ္ထဲမွ
"ကုိ ျပန္လာၿပီ ေပ်ာ္လိုက္တာ ဦးေလးေရ အရီးေလး ကုိျပန္လာၿပီ"အိမ္ခန္းထဲမွ ေျပးထြက္လာေသာႏြယ္ တစ္ေယာက္ပဲျဖစ္ပါသည္။ရန္ကုန္မွျပန္လာေသာ ေနေသာ္ အတြက္ အေမာေျပရမလိုပင္။ႏြယ္ႏွင့္တစ္အိမ္ထဲ အတူေနရသည္မွာ တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ေက်ာ္ခန္႔ ရိွလာေသာ္လည္း အခုထိ ႏြယ္၏ အေျခအေနမွာ မထူးျခားလာေသးပါ။
"လာ ကုိ အထဲ ဝင္"
"အင္းပါ ႏြယ့္ရဲ႕ ကုိ ေရေအးေအးတစ္ခြက္ေသာက္ခ်င္တယ္ ခပ္ေပးဦး"
"ဟုတ္ကဲ့ပါ႐ွင့္"ေပ်ာ္ရြင္ေနေသာ ႏြယ္ပုံအားၾကည့္ရင္း ေနေသာ္ မခ်ိျပံဳး ျပံဳးလိုက္သည္။ထို႔ေနာက္ ဦးသကၠဘက္ လွည့္လာကာ
"ဦးေလး ဦးေလးကြၽန္ေတာ္ တိုင္ပင္စရာတစ္ခုရိွတယ္ ႏြယ္နဲ႔ပတ္သတ္ၿပီးေတာ့ေပါ့"
"ဦးေလးလည္း ငါ့တူေလးကုိ ေျပာျပစရာတစ္ခုရိွတယ္ ႏြယ္နဲ႔ပတ္သတ္ၿပီးေတာ့ေပါ့ ဒါေပမဲ့ အေကာင္းဘက္က ေမ်ွာ္လင့္မထားပါနဲ႔"ဦးေလးသကၠ၏စကားမ်ားေၾကာင့္ ေနေသာ္ သိခ်င္စိတ္ အံ့ျသစိတ္မ်ားျပင္းျပသြားေတာ့သည္။
Author by @nandasai(MSC.076)
ဆက္လက္ေရးသားပါဦးမည္။