สวัสดีค่ะ พี่ๆเพื่อนๆ ชาว steemit ทุกคน
เชื่อว่าหลานๆคนตอนเด็กๆมีความฝัน บางคนอยากเป็นหมอ บางคนอยากเป็นครู บางคนอยากเป็นพยาบาล แน่นอนนั่นคือความฝันของเราทุกคน ฝันต่างกันไป เราเป็นอีกคนทีาช่างฝัน ตอนเด็กๆเราอยากเป็นหมอคะ เพราคิดว่เป็นคุณหมอต้องเก่งมากแน่เลย มังเจ๋งมากเลย แต่อนาคตใครจะรู้จะกลายมาเป็นช่างทำเล็บ
เริ่มต้นจากตอน มัธยมปลาย ช่วงปิดเทอม แม่ก็จะให้ไปเรียนพิเศษ ที่ต่างจังหวัด เราเป็นคนพิจิตร (แต่พิจิตรสมัยนั้นไม่มีโรงเรียนกวดวิชา) จึงไปเช่าหอพักอยู่กับเพื่อนๆ ที่จังหวัดพิษณุโลก ปกติเราชอบไว้เล็บยาวอยู่แล้ว ((ตอนเด็กเป็นคนเกเรมากคะ ดื้อมากๆติดเพื่อน และอารมณ์ร้อน)) เพื่อนๆชวนกันไปเดินไนซ์พลาซ่า ก็ไปเห็นร้านเล็บร้านนึง เลยไปนั่งทำ ปรากฏว่าชอบ มันสวยดี :) ละทีนี้ก็ไปทำปล่อยๆ จนสนิทกดพี่ช่างเล็บ ก็สงสัย เค้าใช้สีอดไรเพ้นท์นะ ปกติเราเป็นคนชิบศิลปะอยู่แล้วลึกๆพี่เค้าก็บอกมา ว่า ใชสีอะคิริคจ้า พอกลับบ้านเราไม่รอช้า ขอเงินแม่ไปซื้อสีมาชุดนึง จำได้ว่าชุดนั้นราคาราวๆ 300+ มี 24 สี เราไม่รอช้าหยิบสีมาทาให้แม่ จับแม่เพ้นท์ จับน้อง จับพ่อ จับน้า โดนหมดทุกคน 5555 ตอนขอเงิน แม่ก็ถามแบบงงๆนะคะว่าจะเอาไปทำไร เรากะตอบแบบมั่นใจ จะเพ้นท์เล็บ พอทำได้ซักพักพี่สาวมาจากต่างจังหวัด เราก็แบบ เจ้ฟนู็เพ้นท์เล็บให้ พอเพ้นท์เส็ดเจ้ควักเงินให้ 2,500 โอ้วววววว แม่เจ้า เจ้บอกว่าเก่งมาเลยน้องเจ้เก่งที่สุด เดี๋ยวเจ้ไปเรียนที่ กทม. เจ้จะซื้อสีส่งมาให้นะ หลังจากนั้นประมาณ 1 เดือน มรของมาส่งที่บ้าน สีทาเล็บ ประมาณ 4 โหล แล้วของแต่งอีกส่วนนึง ตอนนั้นเราอายุ 16 เราจำได้ เราหิ้วตะกร้าไปรับทำตามบ้าน ตามร้านเสริมสวย เพ้นท์ 10 นิ้ว 80 บาท ฮ่าๆๆ ตอนนั้นหาเงินได้เอง ได้อาทิตย์ละประมาณ 1500 รู้สึกภูมิใจมากๆ พอจบ ม.6 แม่ก็เริ่มถาม อยากเรียนอะไร อยากเข้า มหาลัยไหนไหม เราก็คิดละ เรียนไม่รุ่งไปทำอาชีพเลยดีกว่า เลยขอแม่เรียนเสริมสวยตัดผม ซอยผม ((เราโชคดีอีกอย่างคือ พ่อแม่ไม่เคยบังคับว่าต้องเรียนสายนี้นะ สายโน้นนะ)) แม่ก็ส่งให้เรียนทันที แม่รู้จักกับอาจารย์ไพบรูน ที่โรงเรียนเสริมสวยเกลศไพบรูน ที่ลพบุรี พอเรียนจบก็กลับไปอยู่บ้านซักพัก อาของเพื่อนก็ชวนมาทำร้านทำผมที่ กทม. แถวๆสะพานควาย ทำได้ซักพัก ก็มีคนชวนไปเปนช่างที่ยูเนี่ยนมอล ก็ไม่วายโดนเค้าโกงค่าจ้างนะคะ ตอนนั้นได้เงินเดือน 7500 ถือว่าเยอะมากละโชคดีไปเจอพี่คนนึงบอก ฝีมือเราเงินเดือนต้องได้มากกว่านี้ ต้องมีค่าคอมอีก 10% นะร้านอื่นน เราต้องขอบคุณพี่คนนั้นมากที่แนะนำ
ผลงานชิ้นแรกๆ
ซึ่งตอนนี้ภูมิใตมากเลยคะที่เลือกเส้นทางอาชีพนี้ ภูมิใจที่เราไม่ได้จบปริญญา ไม่ได้เรียนสูงแต่เรา เงินเดือนเยอะกว่า คนจบสูงๆ อยากให้ทุกคนหาความชอบในตัวเอง ว่าเราชอบอะไร รักอะไร การทำงานที่เรารัก มันเป็นอะไรที่ สุขสุดๆเลยคะ เราทำไปลูกค้าชอบเราภมิใจ มันไม่ทีอะไรมีความสุขเท่านี้แล้ว
PS. ขอบคุณ พ่อแม่ พี่น้อง ทุกคน รักทุกคนนะคะ ไว้จะมาแชร์เรื่องราวดีๆอีกนะคะ
