အၿမဲသာယာၿပီးျပည့္စံုေနျခင္းဆိုတာ မရွိသလို ...
အၿမဲေသာကေရာက္ မျပည့္စံုေနျခင္းဆိုတာလည္း မရွိဘူးတဲ့.
ဘယ္လိုဘဲျဖစ္ျဖစ္ ...
ၾကံဳေနရတဲ့ ေလာကဓံ ...
ျဖစ္ပ်က္မႈေတြတိုင္းမွာ ...
စိတ္ဓါတ္ဆိုတာ ခိုင္မာေအာင္ေလ့က်င့္တည္ေဆာက္လို႔ရတာေပါ့ ...
မၿငိတြယ္သင့္တာ ...
မၿငိတြယ္ခ်င္ေတာ့တာမွန္သမွ် ...
ျဖတ္ေတာက္ဖို႔ ...
မၿငိတြယ္ (မၿငိတြယ္ရင္ ေမ့ပစ္ဖို႔ႀကိဳးစားစရာမလို ခံစားမႈအားလံုးေအးၿငိမ္းသြားပါတယ္ ) ဖို႔ ...
၂၄ နာရီအတြင္း တိကနဲျဖတ္ေတာက္ပစ္ဖို႔လား ...
' စိတ္ႏွလံုးသား ' တည္ၿငိမ္ခိုင္မာရင့္က်က္ရတာေပါ့ ...
အဲ့အေျခအေနေရာက္ဖို႔ ...
အခ်ိန္ေတြလိုမယ္ ...
မ်က္ရည္ေတြ လိုေကာင္းလိုမယ္ ...
မခံႏိုင္ေလာက္ေအာင္ နာက်င္ခ်င္နာက်င္ရမယ္ ...
ဒါေပမယ့္ ...
အရာအားလံုးေက်ာ္ျဖတ္ၿပီးခ်ိန္ ...
စိတ္ႏွလံုးသားကို မၿငိမ္းေစတာမွန္သမွ်မွာ ...
မေမြ႕ေလ်ာ္တတ္ေတာ့ဘူး ...
မေမြ႕ေလ်ာ္ခ်င္ေတာ့ဘူး ...
ကိုယ္ ... ၿငိမ္းခ်မ္းခ်င္တယ္ ...
သူလည္း ... ၿငိမ္းခ်မ္းပါေစ ...
မယ္