بعضی از افراد نسبت به غذاهایی که از گندم تهیه می‌شوند، حساسیت دارند. حتی در برخی از موارد شدت حساسیت به حدی است که استنشاق آرد نیز باعث بروز علایم حساسیت می‌شود.
Image credit: flickr
البته این نوع حساسیت با «بیماری سلیاک» متفاوت است: در آلرژی به گندم، بدن در مقابل پروتئین‌هایی که در گندم یافت می‌شوند، آنتی‌بادی تولید می‌کند، اما در بیماری سلیاک، نوع خاصی از پروتئین به نام «گلوتِن» که در گندم یافت می‌شود، نوع دیگری از واکنش حساسیت را ایجاد می‌کند.
درمان اصلی آلرژی به گندم، اجتناب از غذاهای حاوی گندم است، ولی این کار آسانی نیست. گندم در غذاهای زیادی یافت می‌شود، مثلاً ممکن است در بعضی از سُس‌ها و بستنی‌ها نیز استفاده شده باشد، یا مثلاً در سوسیس نیز از نان گندم استفاده می‌شود. در صورتی که فرد بر اثر خوردن گندم دچار حساسیت شد، باید از داروهای ضدآلرژی برای کنترل علایم استفاده شود.
علایم آلرژی به صورت خارش دهان یا گلو، کهیر، احتقان بینی، سردرد، تنگی نفس، تهوع و استفراغ، اسهال، و در موارد شدید آنافیلاکسی است.
افرادی که نسبت به گندم آلرژی دارند، ممکن است در مقابل هر یک از چهار دسته‌ی پروتئین‌های گندم شامل آلبومین، گلوبولین، گلیادین، و گلوتن حساسیت داشته باشند. همان‌گونه که گفته شد، در بیماری سلیاک فقط در مقابل گلوتن نوعی واکنش ایمنی ایجاد می‌شود.