بهطور کلی، صرف نظر از اینکه آسیب نخاعی بر اثر تروما یا عوامل دیگر ایجاد شده باشد، معمولاً این آسیب بر الیاف عصبی که از ناحیهی آسیب دیده عبور میکنند، تأثیر میگذارد، و ممکن است بخشی یا تمام عملکرد عضلات و اعصاب را در زیر ناحیهی ابتلا مختل نماید.
صدماتی که در ناحیهی قفسهی سینه و کمر به ستون فقرات وارد میشوند، ممکن است باعث فلج شدن پاها، رودهها، اختلال کنترل مثانه و عملکرد جنسی شوند. صدمات ناحیهی گردن، علاوه بر این مناطق، بر حرکت دستها و حتی توانایی تنفس نیز تأثیر میگذارند.
Image credit: visual.ly
معمولاً عللی که منجر به آسیبهای نخاعی میشوند، اکثراً ناشی از حوادث و سوانح هستند.
تصادفات ترافیکی و حوادث ناشی از وسایل نقلیه موتوری شامل اتومبیل و موتورسیکلت از علل اصلی آسیبهای نخاعی هستند، بهطوریکه در آمریکا تقریباً نیمی از آسیبهای نخاعی در هر سال بر اثر اینگونه تصادفات و حوادث ایجاد میشوند.
سقوط بلندی از علل دیگر بروز آسیب نخاعی است. در افرادی که بیشتر از ۶۵ سال سن دارند، اکثراً آسیبهای نخاعی بر اثر افتادن ایجاد میشود. رویهمرفته، سقوط مسئول بیش از ۱۵ درصد آسیبهای نخاعی است.
جرایم همراه با خشونت حدود ۱۲ درصد آسیبهای نخاعی را تشکیل میدهند. خشونت غالباً از طریق استفاده از سلاح گرم و یا چاقو میتواند باعث آسیب نخاعی شود.
و باز یکی دیگر از علل آسیبهای نخاعی، صدمات و آسیبهای ناشی از ورزش و فعالیتهای تفریحی هستند. بهعنوان مثال، ورزشهای تماسی و شیرجه در آبهای کمعمق حدود ۱۰ درصد موارد صدمات نخاعی را در کشور ایالات متحده به خود اختصاص میدهند.
در آمریکا تقریباً یک چهارم موارد آسیب نخاعی ناشی از مصرف الکل است.
بیماریهایی مانند سرطان آرتریت و پوکی استخوان و التهاب نخاع نیز از علل کمیابتر آسیب نخاعی محسوب میشوند.