زمانی که فردی مدت زیادی را در حالت بی‌حرکتی می‌گذراند، به‌علت راکد شدن خون در داخل وریدهای پا، احتمال تشکیل لخته‌ی خون در داخل ورید پدید می‌آید. چنین وضعیتی منجر به «ترومبوز ورید عمقی» (DVT) می‌شود، که می‌تواند عوارض نگران کننده‌ای در پی داشته باشد. علاوه بر عوارض موضعی و ناراحتی‌هایی که به‌صورت تورم و قرمزی پا و درد در ناحیه‌ی پا ایجاد می‌شود، احتمال دارد که لخته‌ی خون از داخل ورید جدا شده و از طریق گردش خون به سیستم گردش خون ریوی برسد. در این حالت، به‌علت انسداد شریان‌های ریوی وضعیتی به نام «آمبولی ریه» ایجاد می‌شود، که یکی از خطرناک‌ترین عوارض ناشی از ترومبوز وریدهای عمقی پا محسوب می‌شود.
آمبولی ریه وضعیت خطرناکی است که می‌تواند حتی تهدید کننده‌ی جان بیمار باشد. در بیماران بستری و افرادی که در معرض خطر ترومبوز ورید عمقی قرار دارند، لازم است که همواره علایم و نشانه‌های آمبولی ریه در نظر گرفته شود، و در صورت بروز این‌گونه علایم، بلافاصله به پزشک مراجعه شود.
Image credit: virginiaheart.com
یکی از علایم و نشانه‌های مهم آمبولی ریه، بروز تنگی نفس ناگهانی در بیمار است. علاوه بر این، ممکن است بیمار دچار درد یا ناراحتی در قفسه‌ی سینه شود که در این حالت درد قفسه‌ی سینه با نفس کشیدن یا سرفه کردن تشدید می‌شود. ممکن است بیمار دچار گیجی و سرگیجه شود و یا حتی غش کند. هم‌چنین، در حالت بروز آمبولی ریه، ضربان قلب سریع می‌شود و بیمار ممکن است خون بالا بیاورد.
یکی دیگر از عوارضی که به‌طور شایع به دنبال ترومبوز ورید عمقی اتفاق می‌افتد، «سندروم پس از فلِبیت» نام دارد که به آن سندروم پس از ترومبوز نیز می‌گویند. آسیب‌دیدگی ورید بر اثر لخته‌ی خون موجب کاهش جریان خون در منطقه‌ی مبتلا می‌شود. در نتیجه، تورم و اِدِم در پا ایجاد می‌شود. هم‌چنین، بیمار دچار درد در ناحیه‌ی پا می‌شود. پوست پا ممکن است تغییر رنگ داده و یا در آن زخم ایجاد شود.