مطالعات نشان داده است که انجام فعالیت‌های ورزشی تقریباً در مقابل تمام انواع بیماری اکتسابی قلبی عروقی محافظت می‌کند. بر عکس، سبک زندگی نشسته و غیرفعال با ریسک بیشتر فشار خون بالا، هیپرتروفی قلب، آترواسکلروز، و انفارکتوس میوکارد همراه است، که علت آن تغییرات متابولیکی است که بر اثر این سبک زندگی نشسته و بدون تحرک ایجاد می‌شود. مزایای فیزیولوژیک ورزش در رابطه با قلب شامل تقویت توانایی پمپاژ خون و بهبود اکسیژن‌رسانی است.
ورزش‌های هوازی فرآیندی است که از طریق آن قلب و ریه تقویت می‌شوند تا بتوانند خون را به صورت موثرتری پمپ کنند، به‌طوری‌که اکسیژن بیشتری به عضلات و اعضای مختلف بدن و نیز به خود قلب برسد.
Image credit: wikihow.com
ورزش به همراه رژیم غذایی سالم می‌تواند اقدام مؤثری برای پیش‌گیری از بیماری‌های قلبی عروقی اکتسابی مزمن باشد. علت این تأثیرات مفید، عوامل مختلفی است که در اینجا به برخی از آنها اشاره می‌شود.
ورزش موجب سوختن چربی‌های بدن و جلوگیری از ایجاد بافت چربی جدید می‌شود. در صورتی که سطح چربی بدن بالاتر باشد، موجب سندرم متابولیک می‌شود که در آن التهاب مزمن در عروق خونی موجب افزایش خطر آترواسکلروز و افزایش فشار خون می‌شود.
علاوه بر این، ورزش به جلوگیری از تجمع و راکد شدن خون و جلوگیری از لخته شدن خون کمک می‌کند. در نتیجه، از ایجاد لخته در داخل رگ جلوگیری می‌کند. در حالی که لخته‌ی خون عاملی است که باعث آنژین صدری و یا انفارکتوس میوکارد می‌شود.
تأثیر مفید دیگر ورزش از طریق پایین آوردن فشار خون است که علت آن بهبود دادن کارآیی و توانایی قلب برای پمپاژ خون است.
ورزش موجب آزاد شدن آندورفین‌ها و کاهش استرس می‌شود. استرس یکی از عواملی که باعث می‌شود که سیستم اعصاب سمپاتیک فعال شود. در نتیجه، ضربان قلب و قند خون افزایش پیدا می‌کند، و متعاقب آن خطر بروز دیابت و سندروم متابولیک در فرد به وجود می‌آید.