Nazmul, Ridam, Pinky, Naushin eta Niloy Das. Guztiek Merumar High School-en seihilekoan zoragarria da. Gainerakoa Rifat-en etxera iritsi zen ia beste guztiek, Niloya lehen aldiz etorri zen gaur.
Haurtzaroan, Niloy etxeko ordenagailuetatik entzun da, Thakumadas, musulmanek ez dute etxean sartzeko, ez dute jan behar, ez dute inolako ukitu behar. Baina azken egunetan Niloyren aitaren trazua, hurrengo etxea Rahman osaba eta bere anaiak, bere eskolako irakaslea
Musulman askok, Imam Saheb auzoko Madarabidera alde batera, Nilayad etxera iritsi ziren, tea gosatu zutenean, aitamena egin eta sendatu egin zuten.
Egun horretatik aurrera, Niulay familiaren haurtxoa bizkorra zen. Orain munduko eder, aberats eta landuagoak konturatzen da.
Nazmul, Ridam eta Pinky oheetara heldu ziren eta Rifaat aldeko eserlekua eserita, Nowsin Rifat mahaian eseri zen. Mahaian eserita, istorio liburua Naushin-ek ikusi zuen, eta horren erdian hosto-hausturaren marka zen. Ikusi nuen bezain laster, Rifat begiratu eta esan zuen: "Ziur al zaude adimendun izatea?"
Rifat: - Erreklamazioa oker dago?
Nausin: - Medikuak eserita eta etzan eta lo egin du. Aulkian eseri eta guztiz debekatuta dago liburua irakurtzen. Jarraitu sendagilearen aholkua semearengandik bere onerako.
Rifat-ek kontuak bezalako zerbait esan nahi zuen, Naushinek gelditu egin zuen eta esan zuen: - Diametro diametroa, orain ez zait gidatzen. Eztabaidatzeko gai garrantzitsu bat dago. (Nazmul-en dago), zergatik zaude eserita? Bal
Nazmul: - Gure klasea Mansoor da. Bere aita ran rickshaw, badakizu. Denbora pixka bat bere aitaren hanka istripu batean moztu zen. Tratamenduaren kostua oso handia da, oso egoera txarra desagertu da. Inguruko jendeak bere aita janari-denda bihurtu zuen. Aitak negozio bat zuen etxean eserita eta dendan eserita. Ezin zuen lekukoa joan, aitak bere aitarengana lagunduz. Mansur ez da eskolara joango.