ေရႊဆက္ေတာ္ ေအာက္ဆက္ေတာ္ရာ (ေျခေတာ္ရာ) ဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကိုးကြယ္ရာ ျမက္စြာဘုရား႐ွင္ ႂကြျမန္လာတဲ့အခါတုန္းက နဂါးႀကီးတေကာင္က ျမက္စြာဘုရား႐ွင္အား လက္အုပ္ခ်ီ ႐ွိခိုးၿပီး ”အ႐ွင္ဘုရား..အ႐ွင္ဘုရား ဤေရႊဆက္ေတာ္ေတာင္ ေခ်မွႂကြျမန္းသြားတဲ့အခါ တပည္ေတာ္တို႔ ႐ွိခိုးဆည္းကပ္ဖို႔အတြက္ ေျခေတာ္ရာေလး သမုတ္ေပးခဲ့ပါဆိုၿပီး ေတာင္း ဆိုတဲ့အတြက္ ျမက္စြာဘုရား႐ွင္က ဓိတ္ဒါန္ ၿပီး ေျခေတာ္ရာ ခ်ေပးခဲ့ျခင္းျဖစ္တယ္” လို႔ကြၽန္ေတာ္ ၾကားခဲ့ဖူးတယ္္ဗ်။ ေစာင္းတန္းထဲေရာက္ေတာ့ အရင္ဆံုးဘုရား႐ွင္ရဲ႕ေျခေတာ္ရာ ကိုဖူးေျမာ္ခဲ့တယ္ေပါ့ဗ်ာ။ ေျခေတာ္ရာက ေရြသကၤန္းေတြ အထပ္ထပ္ကပ္ထားေတာ့ ေျခေတာ္ရာပံုေတာ့မေပၚေတာ့ဘူးဗ်။ ေရြေရာင္ တေတာက္ေတာက္နဲ႔ ေလးေထာင့္ ပံုသ႑န္ႀကီးျဖစ္ေနတယ္ဗ်။ ေဘးမွာလဲ လံုျခံဳးေရးေတြခ်ထားၿပီး သံစကာေတြခတ္ထားတာဗ်..။ဖူးေျမာ္ျခင္ရင္ အျပင္ဘက္ကပဲ ဖူးေျမာ္ရတာေပါ့ဗ်ာ.။ကြၽန္ေတာ္တိုတဖ႔ြဲလံုး ေအာက္စက္ေတာ္ရာ ေစာင္းတန္းထဲလွည့္ပတ္ၾကည့္ၿပီး ေတာင္ကုန္းေပၚတက္ခဲ့ၾကတယ္ဗ်။ ကြၽန္ေတာ္တို႔လဲ တေခါက္မွမေရာက္ဖူးဘူးဗ်..ဒါေပမဲ့ လမ္းညြွန္ဆိုင္းဘုတ္ေတြက လမ္းေတြတိုင္းမွာ ကပ္ထားေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔အတြက္ အဆင္ေျပတာေပါ့ဗ်ာ ။ ေတာင္ကုန္းေပၚတက္လိုက္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ပထမဆံုး ”နတ္ေရကန္သို႔” ဆိုၿပီး လမ္းၫႊန္ထားတာဗ်..။ကြၽန္ေတာ္တို႔လဲ လမ္းၫႊန္ထားတဲ့တိုင္း သြားခဲ့ၾကတာေပါ့ဗ်ာ..လမ္းတေလ်ာက္လံုးက အလွဴခံေတြ၊ ေဗဒင္ဆရာေတြ နဲ႔ျပည့္ေနတာဗ်။ ကြၽန္ေတာ္လဲ လ်ပ္စစ္မီး အလွဴခံဌာနဆီသြားျပီး အလွဴေငြထည့္ေတာ့ အလွဴေငြဖ်က္ပိုင္းေလးေပးတယ္ဗ်။ ”ကြၽန္ေတာ့နာမည္ေတာ့ မိုက္ႀကီးနဲ႔ မေအာ္ပါနဲ႔လို႔” အလွဴခံဌာနက ေဂါပကႀကီးကိုေျပာခဲ့တာဗ်..။ဘာလို႔လဲေတာ့မသိဘူးဗ် အဲလိုအလွဴေငြ ထည့္လို႔ မိုက္ႀကီးနဲ႔ ကြၽန္ေတာ့နာမည္ႀကီးထည့္ၿပီး ဘယ္ေလာက္လွဴပါတယ္ ဘယ္၍လွဴပါတယ္ လိုေအာ္ရင္ ကြၽန္ေတာ္တအား႐ွက္တာဗ်..။တကယ္ေတာ့ အလွဴေငြထည့္တာ ကုသိုလ္ရေအာင္လို႔ဗ် နာမည္ႀကီးတပ္ၿပီးႂကြား ဖို႔မွမဟုတ္တာဗ်..။ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ အဲလိုပဲစဥ္းစားမိတယ္..”ေညာင္ပင္ႀကီးေလာက္လွဴလဲ ေညာင္ေစ့ေလာက္ရခ်င္မွရတာ..ေညာင္ေစ့ေလာက္လွဴလဲ ေညာင္ပင္ႀကီးေလာက္ ရခ်င္ရမွာပဲေလ” တကယ္ေတာ့ အလွဴအတန္းျပဳသူရဲ႕ ေစတနာ သဒၵါတရား ထက္သန္မႈကသာအဓိကပါ။ ထားပါေတာ့ဗ်ာ။ အဲလိုနဲ႔ကြၽန္ေတာ္ တို႔သူငယ္ခ်င္းတစု သြားရင္းသြားရင္းနဲ႔ နတ္ေရကန္ကိုေရာက္လာခဲ့ၾကတယ္ဗ်..။နတ္ေရကန္ဆိုတာ တကယ္ေတာ့ ေရကန္ႀကီးေတာ့ မဟုတ္ဘူးဗ်..။နတ္႐ုပ္ေလးရဲ႕ လက္ထဲက ေရေတြထြက္က်ေနတာတာကို ကန္ေလးလုပ္ၿပီး ခံထားတာဗ်..။နတ္ေရကန္ထဲ ကေရေသာက္ရင္ က်န္မာေရးေကာင္းတယ္ ၊ေရာဂါဘယ ကင္းေဝးတယ္ လို႔ေတာ့ေျပာတာပဲဗ်..။ကြၽန္ေတာ္တို႔ သူငယ္ခ်င္းေတြကလဲ ဘယ္ရမလဲ ”ေရသန့္ဝယ္ေသာက္ရင္ေတာင္ပိုက္ဆံေပးရေသးတာ အလကားရတဲ့ေရ ေသာတာေပါ့ဗ်ာ” ဆိုၿပီ ေျပာင္ေခ်ာ္ေခ်ာ္နဲ႔ေျပာၿပီး တေယာက္တခြက္ ေသာက္ခ်လိုက္တာေပါ့ဗ်ာ..။
ကြန္ေတာ္တို႔အဖြဲ႔နတ္ေရကန္ က ျပန္လာေတာ့ ေန႔လယ္ ၁နာရီ ႐ွိေနၿပီဗ်..။ေနကပူ လူေတြကပန္းေနတာနဲ႔ ” သူငယ္ခ်င္းတို႔ေရ ငါေတာ့ ထပ္မသြားႏိုင္ေတာ့ဘူကြာ ေတာ္ေတာ္ေမာေနပီ..တည္းခိုေဆာင္ျပန္နားရေအာင္..ငါတို႔ ညေန ေနေအးတဲ့အခ်ိန္မွ မုဆိုးထူးေထာက္ေတာင္ ေပၚတက္ၾကရေအာင္” ဆိုၿပီး ကြၽန္ေတာ္တို႔ တည္းခိုေဆာင္ေလး႐ွိရာကို ျပန္လာခဲ့ၾကတယ္ဗ်..။ ေန႔လည္ပိုင္းဆိုေတာ့ ေနကေတာ္ေတာ္ပူလို႔ မခံႏိုင္ၾကဘူးဗ်..တည္းခိုေဆာင္လဲေရာက္ေရာ က်န္ေတာ္တို့သူငယ္ခ်င္းတစုအေ႐ွ႕ရယ္ အေနာက္ရယ္ ေတာင္ရယ္ေျမာက္ရယ္မသိဘူး လြယ္ရာေနရာေခါင္းထားၿပီး ေတာင္တျပန္ေျမာက္တျပန္ တေယာက္ေပါင္ေပၚ တေယာက္ေခါင္းအံုးၿပီး စလိုက္ေနာက္လိုက္ နဲ႔ ေျပာရင္းဆိုရင္းပဲ ညေန ၄နာရီခြဲ သာသာေလာက္ေရာက္လာတယ္ဗ်..။ကြၽန္ေတာ္ အခန္းအျပင္ ဘက္ထြက္လာခ့ဲေတာ့ ညေနပိုင္းေရခ်ိဳး ေနၾကတဲ့သူေတြမ်ားႀကီးဗ်.. ။ကြၽန္ေတာ္လဲ ေရျမင္ရင္အလိုလိုမွမေနႏိုင္ပါဘူးဆို ဘယ္ရမလဲ ေရထဲ ခုန္ခ်လိုက္တာေပါ့ဗ်ာ.. အဲလိုနဲ႔သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ညေနပိုင္းအတူတူေရထပ္ခ်ိဳးၿပီး မုဆိုးထူးေထာက္ေတာင္ ရေသ့ေတာင္ကိုတက္ဖို႔ သူငယ္ခ်င္တစု ညေနဆည္းဆာေအာက္မွာ အားႀကိဳးမာန္တက္နဲ႔ ေတာင္ေပၚတက္ဖို႔ တက္ႂကြတဲ့ေျခလွမ္းေတြနဲ႔ လွမ္းလာခဲ့ၾကတယ္ေပါ့ဗ်ာ..။
ေရႊဆက္ေတာ္ေတာင္တန္းႀကီးကို ေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္အျမင့္သားဗ်..။သစ္ပင္ႀကီးေတြ ကလဲေတာင္အျပည့္ပဲဗ် ။ေက်းငွက္သာသကာ အစံုကလည္း ညေနဆည္းဆာ ကို သီခ်င္းသံအမ်ိဳးနဲ႔ ႀကိဳဆိုေနပံုဗ်..။ေတာင္တန္းႀကီးတခုလံုးကို ညေနဆည္းဆာရဲ ေရြသကၤန္းႀကီး လြမ္းျခံဳထားသလားထင္ရတယ္ဗ်ာ..။ေတာင္ကုန္းေပၚက ေစတီအဆူေလးေတြကလဲ အေရာင္ေတာက္ေတာက္ပပနဲ႔ ေရြွဝါေရာင္ ေရာင္ျခည္ေတာ္ေတြ ကြန္႔ျမဴးေနသလို...ေကာင္းကင္ႀကီး တခုလံုးကလဲ နီနီရဲရဲ ကတၱီပါကာလကာႀကီးလြမ္းထားသလို...ဘုရားရဲ႕သာသနာေတာ္က်တ္သေရရွိရွိနဲ႔ တင့္တယ္ေစဖို႔ ေလာကႀကီးကဖန္ဆင္းေပးထားသလိုပါပဲဗ်ာ..။ကြၽန္ေတာ္တို႔အဖြဲလဲ ေတာင္ေပၚတက္တဲ့ ေလွကားထစ္ေတြတိုင္းတက္သြားခဲ့တယ္ဗ်..။ေတာင္ေပါ့တက္တဲ့လမ္းတေလ်ာက္မွာ ေဘးတဖက္တခ်က္စီ ဆိုင္ခန္းေတြ စီတန္းေနတာပဲဗ်..။အဝတ္စားဆိုင္ေတြ ၊အေအးဆိုင္းေတြ၊မုန္႔ဆိုင္ေတြ၊နာရီ၊ဦးထုတ္၊ကေလးကစားစရာဆိုင္တို႔ ၊သမင္ဂ်ိဳတို႔ က်ား႐ိုးတို႔ တိရစၧာန္ ေတြနဲ႔ ပါတ္သက္တဲ့ဆိုင္တို႔၊ ေဆျမစ္ ေဆးဥ ဆိုင္တို႔က ေတာင္ေပၚတက္တဲ့လမ္းတေလ်ာက္မွာ စံုလို႔ဗ်..။ေတာင္တဝက္ေလာက္တက္ေရာက္ေတာ့ ဘုရားရင္ျပင္ေတာ္ေပၚကေနလွမ္းၾကည့္လိုက္ရင္ ေတာ္ေတာ္အျမင့္သားဗ်..။ကြၽန္ေတာ္တို႔ေရာက္ေနတဲ့ ရင္ျပင္ေတာ္ေပၚကၾကည့္ရင္ ေအာက္မလွမ္းမကမ္းမွာ ေမ်ာက္ေလးေတြ ေဆာ့ေနၾကတယ္ဗ်..။ေမ်ာက္ျမင္ဖူးတာဆိုလို႔ ဒီတခါ ပထမဆံုးပဲဗ်..။အနားမွာက ေမ်ာက္ေတြကို အစာပစ္ေကြၽးဖို႔ ငွက္ေပ်ာသီးဆိုင္ေလး႐ွိတယ္ဗ်..။ကြၽန္ေတာ္လဲ ဆိုင္က ငွက္ေျပာသီးတစ္ဖီးဝယ္ၿပီး တစ္လံုးခ်င္းပစ္ေကြၽးေနတာတာေပါ့ဗ်ာ..။တစ္လံုး ႏွစ္လံုးပစ္ေကြၽးရေသးတယ္ ငွက္ေျပာသီးကိုင္ထားတာျမင္ေတာ့ လူဆီေျပးတက္လာလို႔ဗ်ာ ေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႔ ငွက္ေျပာသီးခိုင္ႀကီး အကုန္လြတ္ခ်ခဲ့ရတယ္ဗ်ိဳ..။သူငယ္ခ်င္းေတြကလဲ ေမ်ာက္ေတြလဲ ေျပးတက္လာေရာ ေအာ္လိုက္တာဆိုေတာ့...။လူေတြကသာ က်ားကိုးစီးစားမကုန္တာ အသည္ေတာ့ငယ္တယ္ဗ်..။အဲအခ်ိန္ေလးကလဲ ကြၽန္ေတာ္တို႔အတြက္ ေရႊဆက္ေတာ္ရဲ႕ အမွတ္တရေလးတခုေပါ့ဗ်ာ..။ကြၽန္ေတာ္တို႔အဖြဲ႔လဲ ခနနားၿပီး ေတာင္ေပၚကိုဆက္တက္ၾကတာေပါ့..။
ေစ်းတန္းေတြၾကည့္လိုက္ ေစတီေတြေတြ႔ရင္ သြားဖူးလိုက္ မျမင္ဘူးတာေတြေတြ႕ရင္ ေလ်ာက္ၾကည့္လိုက္နဲ႔ ေတာင္ထိပ္ေပၚေတာင္ ေရာက္မွန္းမသိေရာက္သြား ခဲ့တယ္ဗ်..။ေတာင္ထိပ္ေပၚမွာ ေစတီတစ္ဆူရယ္ ေစတီေလးအေ႐ွ႕ဘက္မွာ မုဆိုးႀကီးထူးေထာက္ေနတဲ့ ႐ုပ္ထုႀကီးရယ္ ႐ွိတယ္ဗ်...။ကြၽန္ေတာ္တို႔တစ္ေတြလဲ အမွတ္တရဓာတ္ပံုေတြ႐ိုက္လိုက္ ႐ွဴ႕ခင္းပံုေတြ႐ိုက္လိုက္ နဲ႔မေမာႏိုင္ခဲ့ဘူးဗ်ာ..။ကြၽန္ေတာ္တို႔ေရာက္ေနတဲ့အေပၚကေန လွမ္းၾကည့္လိုက္ရင္ ကြၽန္ေတာ္တို႔တည္းခဲ့တဲ့ တည္းခိုေဆာင္ေလးေတြက မုန္းေခ်ာင္းႀကီးရဲ႕ တစ္ဖက္တစ္ခ်က္မွာ စီတန္းလို႔ဗ်...။ဟိုးအေဝးကိုေမ်ာ္ၾကည့္လိုက္ရင္လည္း ျပာလဲ့လဲ့ေတာင္တန္းျကီးေတြနဲ႔သိပ္ကို သာယာတာဗ်..။အာ႐ုဏ္ဦးကတည္းက အ႐ႈန္အဟုန္ေတြနဲ႔ ထိုးထြက္လာတဲ့ သူရိန္ေနမင္းႀကီးေတာင္ အားေပ်ာ့စြာနဲ႔ ေတာင္တန္းႀကီးေတြၾကား ကြယ္လုနီးနီးေရာက္ေနၿပီးဗ်..။ 
ကြၽန္ေတာ္တို႔တစ္ေတြလဲ ခနလည္ပတ္ၿပီး ၈နာရီေလာက္႐ွိေတာ့ ေတာင္ေပၚမွဆင္းကာ ေတာင္ေျခက ေစ်းတန္းေတြထဲေလ်ာက္လည္ရင္း ”မန္းေရြွဆက္ေတာ္” လို႔ေရးထားတဲ့အက်ႌေလးေတြ ကိုကြၽန္ေတာ္တို႔သူငယ္ခ်င္းတစု အမွတ္တရအျဖစ္ ဆင္တူေလးေတြဝယ္ခဲ့ၾကတယ္ဗ်..။က်ြန္ေတာ္တို႔ သူငယ္ခ်င္းတစု လည္ပတ္စားေသာက္ၿပီး ၁၁နာရီေလာက္႐ွိေရာ တည္းခိုရာ အေဆာင္ေလး႐ွိရာကိုျပန္လာခဲ့ၾကတယ္ေပါ့ဗ်ာ..။ကြၽန္ေတာ္တို႔သူငယ္ခ်င္းတစု ညအိပ္ၿပီး မနက္ေစာေစာေရာက္ေတာ့ ျပန္ဖို႔အတြက္ ပစၥည္းေတြထည့္သိုကာ အာရုဏ္ဦးအခ်ိန္ ရဲ႕ေအာက္မွာ မားမားမက္မက္နဲ႔ ဝင့္ထည္စြာရပ္တည္ေနတဲ့ ေရႊဆက္ေတာ္ေတာင္တန္းႀကီးကို ႏႈတ္ဆက္ကာ ျပန္လာခဲ့ၾကတယ္ေပါ့ဗ်ာ..။ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔အတူ သိပ္ကိုေပ်ာ္ရြင္ခဲ့ရတဲ့ ေရႊဆက္ေတာ္ခရီးစဥ္ေလးဟာ ကြၽန္ေတာ့ဘဝမွာ ဘယ္ေသာအခါမွ ေမ့ေဖ်ာက္လို႔မရတဲ့ အရာေလးတခုအျဖစ္ တည္႐ွိေနဆဲပါ....။
Written by htetlinaungg