Geçtiğimiz yıl devam ederek, kripto para biriminin madencilik vergisine ihtiyaç duyma konusundaki konuşma beklenmedik bir şekilde sona ermiştir: ikinci okumadan önce, milletvekilleri madencilik kavramını “dijital finansal varlıklar üzerinde” taslak kanundan kaldırmaya karar verdiler.Vergi Yasası normlarını 2018 başından bu yana yasa koyucular arasında dolaştırılan kripto paralı normlara genişletme gereği. Bu konuyu kalemden tek vuruşla çözmemizi engelleyen tek şey, kripto para birimlerinin henüz çözülmemiş yasal statüsüdür. Mevzuat açısından ülkede neyin var olamayacağına dair vergiler nasıl verilir?Aynı zamanda, o zamanlar, uygun bir örgütlenme düzeyinde, madenciliğin, herhangi bir vergi indirimi olmaksızın tamamen yüksek bir gelir getirebileceği ve getirebileceği açıkça görülüyordu. Ülkenin emekli maaşı almaya zorlandığı ve bütçeyi desteklemek için fon bulmak için petrol sektöründeki en karmaşık vergi manevralarını gerçekleştirdiği bir durumda, bu en azından adil değil.Hukuki alanın kırılganlığı ve tartışılan konuların inceliği göz önüne alındığında, kripto-para birimi ve bir uzlaşma dışında madenciliğin vergilendirilmesi konusunda başka bir karar verilemez. Ayrıca, benimsenmesi için tüm ön şartlar mevcuttu. İlk okumaya göre, “Dijital finansal varlıklar hakkında” yasa tasarısı, bir yandan, işlemin vergilendirilmesine karşın, halen açık olan maden kriptosunun yasal statü meselesini terk etmesine izin veren bir yaklaşımı özetledi. Milletvekilleri, ayrıntılara girmeden, madenciliği bir tür kârlı işletme olarak kabul etmeyi ve böylece Vergi Kanununun normlarını genişletmeyi kabul ettiler.Bu, kripto-para birimi madenciliğine dahil olan bireylerin kişisel gelir vergisini tahsil etmeleri gerektiği ve tüzel kişilikler için vergi rejiminin işlerinin biçimine karşılık gelmesi gerektiği anlamına geliyordu, bu da ya basitleştirilmiş şema (USN) altında çalışmak ya da gelir vergisi ödemek anlamına geliyordu.Pratik olarak tüm yaz, Rus parlamentosunun alt evinde, ikinci okumada yapılan değişiklikler şeklinde, madencilik vergilendirme sürecini tüm pürüzlü kenarlardan ortadan kaldıracak ve mümkün olduğu kadar şeffaf hale getirecek olan ayrı bir çalışma grubu. Sonuç olarak, Ekim ayı sonuna kadar “Dijital finansal varlıklar” hesabı, “madencilik” kelimesinden ve buna bağlı olarak vergilendirmesinden hiç bahsetmeden ortaya çıktı ... Dağ bir kez daha bir fare doğurdu!Mevcut bilgilere göre, bir noktada, çalışma grubundaki görüşler ikiye bölünmüştür ve anlaşılamayan konuyu hukuki statüsünün açık ve kesin bir tanımı olmaksızın vermenin gerekli olmadığı gerçeği ortaya çıkmıştır. Bu arada, bu pozisyon Maliye Bakanlığı'nın bu konudaki yüzde 100'lük tutarı ile tutarlı olup, aynı zamanda Vergi Yasası üzerindeki yasal tanımların önceliğinden de gelmektedir.Sonuç olarak, kesinlikle paradoksal olmasa da, anekdotsal bir durum gelişti. Madencilikte kripto para birimini kontrol eden bir ülkede, tüm küresel hesaplama gücünün yüzde 5'ten yüzde 7'sine ve 200.000'den fazla insanın madenciliğe dahil olduğu en mütevazı tahminlerde, madencilik yasama düzeyinde göz ardı ediliyor.Bu durum kesinlikle bu madencilikle uğraşanlara hoş karşılanır, çünkü artık vergiler hakkında düşünemezler. Ancak milletvekilleri gözünde 200 bin kişinin çıkarları, farklı düzeydeki bütçelere vergi ödemekten muaf tutulmayan milyonlarca ülkenin vatandaşlarının geri kalanıyla karşılaştırıldığında neden daha ağır oldu? Öyle değil mi, 200.000 çıkarları birçok milletvekilinin kendi çıkarlarıyla örtüşüyor mu?