ဆြမ္းသိမ္းပြဲမွာ စတိတ္႐ိႈး လုပ္မယ္ ဆိုကတည္းက ရပ္ကြက္ထဲက လူငယ္ေတြ ထံုးစံအတိုင္း လႈပ္လႈပ္႐ြ႐ြျဖစ္ေနၾကတာ ေတြ႕ရသည္။ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္၊ အေၾကာ္ဆိုင္ႏွင့္ ဗာဒံပင္ အရိပ္ေအာက္ ဟိုတစ္စု ဒီတစ္ဖြဲ႕အားလံုး ထိုကိစၥ တစ္ခုတည္း အေရးတႀကီး ေဆြးေႏြးၾက၊ စကား ေျပာၾကႏွင့္ ရွိသည္။ ဆြမ္းသိမ္းပြဲဆိုလွ်င္အရင္ ႏွစ္ေတြမွာ ဆိုင္းႏွင့္ ေအာင္ပြဲခံေလ့ ရွိသည္။ ဒီႏွစ္ေတာ့ စတိတ္႐ိႈးတဲ့။ ပို၍ တက္ျြက ေနၾကျခင္းက
ထိုစတိတ္႐ိႈးတြင္ နာမည္ႀကီး အဆိုေတာ္ ေလးငါးဦးအျပင္ ရပ္ကြက္ထဲက ဝါသနာရွင္ သီဆိုသူမ်ားပါ သီဆိုႏိုင္ ျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ထို႕ေၾကာင့္ ထိုစတိတ္႐ိႈးကို ရပ္ကြက္တြင္းမွ လူငယ္မ်ား ဦးေဆာင္ ၾကမည္ျဖစ္သည္။
ဆြမ္းသိမ္းပြဲ အၿပီး မဟာဒုက္ ဘုရားမဲ ေဖာက္သည့္ ကိစၥထက္ပင္ ထိုကိစၥကို လူငယ္ေတြ ပိုတက္ျြကေနၾကသည္။ ရပ္ကြက္ ဓမၼာ႐ံု ေရွ႕က မ႑ပ္တစ္ခု ေရာက္လာ၏။ တိုင္ကီေတြ ေ႐ႊ႕ၾက၊ စင္ေတြ ေဆာက္ၾက၊ ရပ္ကြက္ လူႀကီး တစ္ဦးႏွင့္ အတူ အိမ္ေတြ ေလွ်ာက္ကာ ရန္ပံုေငြေကာက္ လက္မွတ္ ေရာင္းၾကႏွင့္ေပ်ာ္စရာႀကီး ျဖစ္ေနသည္။
ထိုသို႕ တက္ျြကသည့္ လူငယ္မ်ား ထဲတြင္ ေဇာ္ေဇာ္က အတက္ျြကဆံုး၊ မ်က္စိ ေနာက္စရာ
အေကာင္းဆံုးႏွင့္ အရက္ေရာဆံုး ျဖစ္သည္။ ေဇာ္ေဇာ့္ကို စတိတ္႐ိႈး စင္ေဆာက္ရာတြင္ ေခြ်းသံ႐ႊဲ႐ႊဲႏွင့္တိုင္ကီေတြ လွိမ့္ေနတာ ျမင္ရ၏။ စတိတ္႐ိႈး ဦးေဆာင္သူ လူငယ္မ်ားကို လက္ဖက္ရည္ဆိုင္တြင္ ေန႕ညလက္ဖက္ရည္ တိုက္သူမ်ား မွာလည္း ေဇာ္ေဇာ္ ပင္ျဖစ္သည္။ စတိတ္႐ိႈး ရန္ပံုေငြကိုလည္း ေဇာ္ေဇာ့္အိမ္က ငါးေထာင္ ထည့္ထားၿပီး ျဖစ္သည္။
ေဇာ္ေဇာ့္ မိသားစုက ရပ္ကြက္ထဲမွာ ျပည့္စံုသူမ်ား ျဖစ္ၾက၏။ သားသမီးကို အလိုလိုက္သည့္ ေနရာတြင္ နာမည္ႀကီးသည္။ ကိုယ့္ သားသမီး ထင္ေပၚေရး အတြက္ အေတာ္ ဂ႐ုစိုက္ ၾကေသာ မိဘႏွစ္ဦးကို ေဇာ္ေဇာ္ ရထားသည္။ ရပ္ကြက္ထဲမွာ စက္ဘီးေတြ ေခတ္ထတုန္းက စက္ဘီး အရင္စီးႏိုင္သူမွာ ေဇာ္ေဇာ္ႏွင့္ သူ႕ညီမ။တယ္လီေဗးရွင္း ေပၚေတာ့ ပထမဦးဆံုး ဝယ္တာ ေဇာ္ေဇာ္တို႕အိမ္။ ေအာက္စက္လည္း ထို႕ အတူပင္ ျဖစ္၏။ ဂစ္တာ၊ ေတာက္ခံု၊ ေဆာင္းေဘာက္စ္ႏွင့္ ကက္ဆက္ ေကာင္းေကာင္း ရွိေသာ သားႏွင့္သမီး၏ သူငယ္ခ်င္းမ်ား ဆိုလွ်င္ အျမဲ လိုက္ေလ်ာ သေဘာေကာင္းေသာ ေဇာ္ေဇာ့္ မိဘ မ်ားေၾကာင့္ သူ႕အိမ္မွာ လူငယ္ေတြ စည္ကားသည္။ ေဇာ္ေဇာ့္ အိမ္မွာ သူငယ္ခ်င္း ေလးငါးေယာက္ ေလာက္ေတာ့ အၿမဲရွိေနတတ္သည္။
သီခ်င္းတိုက္ၾကေတာ့လည္း ေဇာ္ေဇာ့္ အိမ္မွာပင္ ျဖစ္သည္။ မိခင္က အုန္းႏို႕ ေခါက္ဆြဲ၊ နန္းႀကီးသုပ္၊ ဒံေပါက္၊ ေ႐ႊရင္ေအး စသည့္ျဖင့္ လုပ္ေကြ်းသည္။ ေဇာ္ေဇာ္ အဆိုေကာင္းေၾကာင္း တီးဝိုင္း အဖြဲ႕မွ မွတ္ခ်က္ေပးၾက သျဖင့္ ေဇာ္ေဇာ္က သူ႕ဖခင္ကို စီးရီးထုတ္ ေပးရန္ေတာင္ ပူဆာေနၿပီဟု မိခင္က မနက္ မုန္႕ဟင္းခါးဆိုင္တြင္ စိတ္ညစ္သလို အမူအရာႏွင့္ ဂုဏ္ယူကာ ေျပာေနၿပီ ျဖစ္သည္။
ဒီစတိတ္႐ိႈးမွာ ေဇာ္ေဇာ္ ဒီေလာက္ တက္ျြက ေနသည့္ အေၾကာင္း တစ္ခု ကလည္း ရွိေသးသည္။
ေဇာ္ေဇာ္ ႀကိဳက္ေနေသာ ေကာင္မေလးက ေဇာ္ေဇာ္ သီခ်င္း ဆိုၿပီးလွ်င္ အေျဖေပးမည္ဟု ကတိ
ေပးထားျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။ ထိုေကာင္မေလးက ေဇာ္ေဇာ့္ ညီမ သူငယ္ခ်င္း အေခ်ာအလွကေလး ျဖစ္၏။
ထို႕ေၾကာင့္ ေဇာ္ေဇာ္ ဤမွ် တက္ျြကကာ စတိတ္႐ိႈးကို ဤမွ် လံုးပန္း ေနျခင္းလည္း ျဖစ္သည္။
ဆြမ္းသိမ္းပြဲ ၿပီးသည့္ ညေနမွာ စတိတ္႐ိႈး စရန္သာ ရွိေတာ့၏။ ေဇာ္ေဇာ့္ကို တက္ျြက
လႈပ္ရွားေနၾကသည့္ လူငယ္ေတြၾကားတြင္ ညေန ေလးနာရီခန္႕ ကတည္းက ရွဴးဖိနပ္ေျပာင္၊ ေဘာင္းဘီအသစ္၊ ကုတ္အက်ႌ တလက္လက္ျဖင့္ ေတြ႕ရသည္။ စတိတ္စင္ေပၚ တက္လိုက္၊ ခင္းထားသည့္ ခံုေတြၾကားထဲေျပးလိုက္၊ လက္ဖက္ရည္ဆုငိ ္ထဲ ေရာက္လာလိုက္၊ အဆိုေတာ္ ႀကိဳေသာ ကားေပၚ ပါသြားလိုက္ လူႀကီးေတြႏွင့္ ရပ္စကား ေျပာလိုက္ႏွင့္ ရွိ၏။
ညေနရီ ေနေရာင္ဝင္ သြားသည္ႏွင့္ စတိတ္႐ိႈးစင္ မီးလင္းကာ အလွ်ိဳအလွ်ိဳ ေဈးသည္ေတြ ေရာက္လာၿပီး စတိတ္႐ိႈးစင္ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ ပြဲေဈးတန္း ကေလး ျဖစ္သြားသည္။ လူလည္း ေတာ္ေတာ္ စည္၏။ မၾကာမီ တီးသူေတြ စင္ေပၚတက္လာ၊ ဂစ္တာႀကိဳးညႇိသည့္ အသံ၊ ေအာ္ဂင္ကစားသံ၊ ေဘ့စ္စမ္းသံ၊ မိုက္က႐ိုဖုန္း
စမ္းသံေတြေၾကာင့္ ပရိသတ္ ပိုမို လႈပ္႐ြ လာသည္။ ေဇာ္ေဇာ္ကေတာ့ စင္ေပၚ တက္လိုက္၊ ေအာ္ဂင္သမားကု ိ တိုးတိုး၊ လိဒ္တီးသူကို ရယ္ေမာ၊ ဒရမ္တီးသူကို စီးကရက္ေပး၊ စင္ေအာက္ ျပန္ဆင္းကာ မိသားစုႏွင့္ အတူရွိေနေသာ ေကာင္မေလးနား ဝင္ထိုင္၊ ျပန္ထြက္ ေတာ္ေတာ္ကို မ်က္စိ ေနာက္စရာေကာင္း ေန၏။
စတိတ္႐ိႈး စခါနီးမွာ ေဇာ္ေဇာ္ အဝတ္အစား တစ္ႀကိမ္ လဲသည္။ အဖြင့္ တီးလံုး တီးၿပီးေတာ့
ရပ္ကြက္ထဲမွ ေကာင္ေလး တစ္ေယာက္ ဆိုသည္။ သိပ္အဆင္မေျပလွ ေသာ္လည္း ကိုယ့္ ရပ္ကြက္သားမို႕အားေပးၾက၏။ ေဇာ္ေဇာ္က စတိတ္႐ိႈး အစမွာ မဆိုခ်င္၊ စင္မၿငိမ္ေသး သျဖင့္ အစပိုင္း ဆိုသူမ်ားသည္ ထိေရာက္မႈ မရွိတတ္ ဆိုတာကို ေဇာ္ေဇာ္ သိသည္။ စတိတ္႐ိႈး အထာက် သြားၿပီ ျဖစ္ေသာ ဆယ္ေယာက္ေျမာက္ေလာက္ က်မွ သူဆိုမည္ ျဖစ္သည္။ ထို႕ေနာက္ ဝါသနာရွင္မ်ား ဆိုၾကရင္း နာမည္အသင့္အတင့္ရၿပီး အဆိုေတာ္ တစ္ေယာက္ တက္သည္။ နာမည္မႀကီး ေသာ္လည္း အဆိုေတာ္ အစစ္ျဖစ္သျဖင့္ သပ္ရပ္စြာ ဆိုသြားႏိုင္သည္။ ထို႕ေနာက္ အဆိုရွင္မွာ ေဇာ္ေဇာ္ဟု ေၾကညာသည္။ လက္ခုပ္သံေတြ
ဆူညံကာ သြား၏။ ခုနက အဆိုေတာ္ ထက္ပင္ မဆိုေသးခင္ ကတည္းက အားေပးမႈက အားေကာင္းေနသည္။
ေဇာ္ေဇာ္ စင္ေပၚကို လက္ျပကာ တက္လာ၏။ ထံုးစံ အတိုင္း အတီးသမား မ်ားႏွင့္ ခပ္တိုးတိုး
ခပ္ၾကာၾကာ စကားေျပာကာ မိုက္ေရွ႕ တြင္ ရပ္သည္။ တျခားလူေတြလို မဟုတ္ဘဲ ေဇာ္ေဇာ္က စကားကိုအရင္ စေျပာ၏။
“ ကြ်န္ေတာ္ အခုသီဆိုမယ့္ သီခ်င္းက ကြ်န္ေတာ့္ ရင္ထဲက ရည္႐ြယ္သူ အတြက္ပါ။ ရည္႐ြယ္သူရဲ႕
ရင္ထဲကို ေရာက္ေအာင္ ကြ်န္ေတာ္ သီဆိုမယ့္ သီခ်င္း ကေလးရဲ႕ နာမည္ကို မေျပာဘဲ ပရိသတ္နဲ႕ရည္႐ြယ္သူတို႕ ခံစား ၾကည့္ၾကပါ ခင္ဗ်ာ”
ေဇာ္ေဇာ့္ စကားဆံုးသည္ႏွင့ ္ ေအာ္ဂင္သံ ကစ၍ ႈညအမသ ဝင္စဥ္ မီးေတြ အားလံုး ျပတ္ကာ ဖ်တ္ခနဲေမွာင္အတိ က်သြား၏။ အံ့ဩစြာ “ဟာ” “ဟင္” ေအာ္သံမ်ား၊ “ျဖဴးစ္ကိုၾကည့္” “မီးခလုတ္ေတြ အရင္ပိတ္”စေသာ စင္ေပၚမွ အသံမ်ား၊ လက္ႏွိပ္ဓာတ္မီးေတြ စင္ေပၚေရာက္ လာၾက၊ ပရိသတ္ ေအာ္သံ စသည္ျဖင့္ဆူညံကာ သြားၾက၏။ မီးက တစ္ရပ္ကြက္လံုး ပ်က္ျခင္း မဟုတ္။ မီးႀကိဳးဆြဲထားသည့္ အိမ္တစ္အိမ္သာပ်က္ျခင္း ျဖစ္၏။ ျဖဴးစ္ျပတ္သြားသည္ ဟု ဆိုသည္။
ဆယ္မိနစ္ ေလာက္ၾကာေတာ့ မီးေတြ ျပန္လင္း လာကာ လူေတြ ကေလးေတြ ေပ်ာ္႐ႊင္စြာ ေအာ္ဟစ္ျက၏။ တီးသူေတြ စင္ေပၚသို႕ တက္လာ ၾကသည္။ ေဇာ္ေဇာ္ မိုက္ေရွ႕ ျပန္ရပ္ ေသာ္လည္း feel ေအာက္ေနပံု ရ၏။ စင္ေပၚမွ မိုက္ကိုင္ကာ ရပ္ေန ေသာ္လည္း တီးသံ မလာေသး။ ဂစ္တာမွ
လွ်ပ္စစ္ႀကိဳးေတြ အခုမွ ျပန္ဆက္ ရသည္။ ေဇာ္ေဇာ္ ဆယ္မိနစ္ေလာက္ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ႏွင့္ ရပ္ေနရ၏။
Intro အသံ ဝင္လာသည္။ သီခ်င္းက ႐ိႈင္းေအာင္၏ “ေကာင္မေလး” သီခ်င္း။ လူေတြ ခပ္ၾကဲၾကဲ ခပ္ဖြဲဖြဲသာ လက္ခုပ္တီးေတာ့သည္။ မီးသာ မပ်က္လွ်င္ သီခ်င္း intro သံ ၾကားကတည္းက လက္ခုပ္သံေတြ ေဝါခနဲ စဥ္လြင့္လာမွာ ေသခ်ာ၏။
“ မင္းအနားကို ေရာက္ရင္...”
မီးပ်က္သြားျပန္သည္။
လူေတြ ေအာ္သံေတြ စံုေန၏။ မီးက အကုန္ပ်က္ျခင္း မဟုတ္။ ဟိုဘက္လိုင္း လာသည္။ ဟိုတစ္ဖက္လိုင္းသို႕ ေ႐ႊ႕ၾက ေျပာင္းၾကသည္။ မီးျပန္လာသည္။ ေဇာ္ေဇာ္ ျပန္တက္၏။ စင္ေပၚမွာ ဆယ္မိနစ္ခန္႕ရပ္ေစာင့္သည္။ intro တီးသည္။
“ မင္းအနားကို ေရာက္ရင္ မျမင္သလိုနဲ႕ လွမ္းခိုးၾကည့္တယ္ မင္းမ်က္ႏွာေလးရယ္”
ေမွာင္က် သြားျပန္သည္။
လူေတြ ေအာ္ၾကျပန္၏။ ပထမျပတ္သြားေသာ လိုင္းက ျပန္လာကာ ခုနက ခ်ိတ္ထားေသာ လိုင္းက
ျပန္ျပတ္ သြားျခင္း ျဖစ္သည္။ ေအာ္ၾက ဟစ္ၾက ေျပးၾကလႊားၾက။ ေနာက္ဆံုး ႏွစ္ဖက္စလံုး ျပတ္သြား၏။ ခဏၾကာေတာ့ ေအာ္သံဟစ္သံမ်ား ငယ္သံပါေအာင္ ေအာ္ၾကသည္။ ဆြဲၾကလြဲၾက ေအာ္ၾကဟစ္ၾက။ မီးေတြအားလံုး ျပန္လင္း လာသည္။ ေဇာ္ေဇာ့္ မ်က္ႏွာမွာ ေသြးေတြ ႐ႊဲေန၏။ တာဝန္ရွိ လံုျခံဳေရးရဲမ်ားလည္းေရာက္လာသည္။ ေဇာ္ေဇာ္ႏွင့္ စင္ေအာက္မွ ပရိသတ္ ရန္ျဖစ္ျခင္း ျဖစ္သည္။ ပြဲပ်က္ေတာ့မလိုအထိ ျဖစ္သြား၏။ ေဇာ္ေဇာ္ ျဖစ္ပံုကို စင္ေအာက္က ၾကည့္သူက စရင္း ရန္ျဖစ္ၾကျခင္း ျဖစ္သည္။
ေဇာ္ေဇာ္ ေဆး႐ံုေရာက္ကာ ေဇာ္ေဇာ္ကို ႐ိုက္သူမ်ား စခန္းေရာက္သြား ၾက၏။ စတိတ္႐ိႈး ဆက္လက္က်င္းပ ပါသည္။ မီးလံုးဝ ထပ္ မပ်က္ေတာ့။ လူေတြ အားလံုး ဆိုၾက၊ ေပ်ာ္ၾက၊ ေအာ္ၾက ရပါသည္။ ပြဲအစအဆံုး ဆိုခ်င္လြန္း အားႀကီးေသာ ေဇာ္ေဇာ္ေတာ့ မဆိုလိုက္ရ။ ရခ်င္လြန္းအားႀကီးလွ်င္ ပ်က္တတ္ေသာ ဥပမာေလး တစ္ခုအျဖစ္ ကြ်န္ေတာ္ အမွတ္ ရေနခဲ့ ပါသည္ ခင္ဗ်ား။ ။