"Çoğumuz için en büyük tehlike, hedefimizi çok yüksek tutmak ve ona erişememek değil, hedefimizi çok alçak tutmak ve ona erişmektir" der Michelangelo. Başarıdan erken yaşta tatmin olmak büyümedi sınırlandırır. Başarı iştahını canlı tutmak önemlidir. Bunun için büyük hedefler koymak ve başarıyı ölçmek için doğru kriterler belirlemek gerekir.
Konu mutluluk, başarı ve zenginlik olduğunda kriter ikiye ayrılır: O konuda toplumda egemen olan kriterler ve kişinin kendi kendine belirlediği/seçtiği kriterler. Bazı insanlar toplumsal kriterleri baz alır, bazıları kişisel kriterleri inceler. Bazılarına kendi gözüne girmek yeter, bazıları sosyal alkış ister. Siz hangi gruptasınız? Sizin için önemli olan sadece istediklerinizi yaşamak mı, yoksa başkalarının yapamadığı bir şeyi başarmak mı?
Bir atasözümüz, "Giydiğini el beğenmeli, yediğini ise sen" der. Ben de mutluluk öz konusu olduğunda, tamamen kendi kişisel kriterlerime göre karar alırım. Başarıda ise, toplumsal kriterleri önemsiyorum. Çünkü sosyal başarıyı seviyorum.
Başarı kendi içinde ikiye ayrılır: Kişisel başarı ve sosyal başarı. Kişisel başarı, kişinin hedeflediği şeyleri, kendini başkalarıyla kıyaslamaksızın gerçekleştirilmesidir. Başkalarının ağzını açık bırakacak sonuçlarınız olmasa da, istediğiniz şeyleri gerçekleştirdiyseniz kişisel olarak "Başarılısınız" demektir. Bu başarı türü iddiasız, kişiye özgü, kıyaslanamaz ve görecelidir.
Sosyal başarı ise bir işte başkalarından daha iyi olmaktır. "Başkaları" nın ölçeği mahalle, ilçe şehir ye ada ülke olabilir. Sosyal başarı sevenler sadece kendi istediklerini elde etmekle yetinmez, başkalarının yapamadığı bazı şeyleri yapabilmek isterler. Sosyal başarılar, "en çok satan kitap", "en çok oy alan politikacı", "en çok izlenen film" gibi sosyal gösterge sistemlerine göre belirlenir. Sosyal başarı rekabetçi ve kıyaslamacı, iddialı ve büyük ölçekli, nispeten ölçülebilir ve objektiftir.
Sosyal başarının birçoğu kriterlerin beğenisine dayalıdır. Kitlelerin seçimine ve beğeni yapısına dayalı sosyal başarılar tartışmaya açıktır. Buna karşın doğa yasalarıyla mücadele edilerek kazanılan başarılar daha objektiftir. Olimpiyatlarda 100 metreyi en hızlı koşma rekoru kıran sporcunun başarısı pek "göreceli" değildir!