Bugün yazımı yazarken yine yeni bir bilgi öğrendim. Yazılarımda fotoğraflar ortalanırsa daha güzel görüneceğini öğrendim. "<>" içine center yazıp yazının başına, içine /center yazıp yazının sonuna koyuyorsun ve artık yazın ortalı oluyor. Fotoğrafı yükleyip başına ve sonuna aynı şekilde yazınca fotoğrafın ortalanıyor. Bir de yazıları maddelendirmek için yıldız işaretini koyup boşluk veriyorsun sonra yazmak istediğin yazıyı yazıyorsun ve maddelerin oluyor.
Bu aralar çok yoğun yaşıyorum. Bazı günler oluyor ki sabah 8’de kalkıp gece 2’de yatıyorum ve o gün yetmemiş oluyor. Okul, sınavlar, iş ve yeni iş görüşmeleri derken sürekli bir koşuşturma halinde geçiyor günüm. Okulumun bitmesine bir ay gibi bir süre kaldığı için iş görüşmelerim daha da arttı. Sürekli internetten yaptığım başvurulardan geri dönüşler almaya başladım. Bu beni sevindirirken iş görüşmelerinde karşılaştığım manzara hiç hoşuma gitmemeye başladı.Çok büyük, uluslarası dediğimiz firmalar asgari ücret sunuyorlar (bazıları bedava çalıştırmak bile istiyor). Bazı firmalar ise alanım dışı bölümlerde beni işe alma teklifi sunuyorlar.
Geçen pazartesi günü yine bir iş görüşmesine gittim. İki buçuk saat boyunca sınav yaptılar. Genel yetenek, ingilizce ve mesleki sınav yapıldı. Bu kadar olmaz ya! dedim. Soruların kolaylığı ya da zorluğu değil olay. Asıl olay mezun olacak hatta bazıları mezun çalışan kişileri neden bir daha sınava koyuyorsun? Bölümünden mezun olarak başarısını kanıtlamış kişiler zaten başvuruya çağırdıklarınız. İşsizlik oranının yüksek oluşunu kullanarak daha iyi, en iyi hatta mükemmel elemanı almak istiyorlar. Yanılıyorlar, iyi çalışan bu şekilde bulunmaz. İyi çalışan önüne bir kağıt parçası verilerek bu soruları çöz en iyi puanı alırsan seni alacağız diye bulunmaz.
Bende diğer 9 kişi ile birlikte sorularımı çözdüm ve 2 buçuk saatin sonunda alınmayacağımı düşünerek çıktım. Beni bu düşünceye iten neden sınavımın kötü geçmesi değil diğerlerinin daha başarılı olabileceği görüşüydü. 100 üzerinden 90 almak benim için başarılı sayılırken başka biri 91 alırsa benim puanım başarısız sayılacak. Böyle bir yarışın içinde olmak midemi bulandırdı.
İş görüşmesinden çıktıktan sonra dersime 2 saat olduğunu farkettim. Hemen hesap yaptım 1 saat yol sürse 1 saatim var. Başvuru yaptığım firmaya çok yakın oturan arkadaşım vardı. Onu aradım evdeyse görüşüp bir kahve içeriz diye düşündüm.
*Aradım... *
Açtı...
Evde olduğunu ve gelmemde sakınca olmadığını hatta çok sevindiğini söyledi.
Gittim...
Kahvemizi içerken 19 Mayıs’ta müsait olup olmadığımı sordu. Haziran ayına kadar tek müsait olduğum hafta sonu diyebilirim.
"Kamp yapalım mı?" dedi. Çok mutlu oldum, bu yoğunluğun ve kalabalığın içinde kamp yapmaya çok ihtiyacım vardı. İlk önce erkek arkadaşım ile görüştüm uygun mudur diye. O da onayladı. Sonra hemen gruptan diğer arkadaşlarımız ile görüşmeler yaptık. Herkes olumlu karşıladı. Büyük ihtimalle Şile’ye gideceğiz.
@kamuhuzuru ile ilk kampım olacak. Hatta benim ilk kampım. Kamuhuzuru’na profesyonel diyebiliriz kamp konusunda. Ondan dolayı kendimi güvende hissediyorum. Elimizde bulunan kamp malzemelerinin neler olduğuna baktık ve ihtiyaçlarımızın neler olduğunu inceledik.
Elimizde bulunan kamp malzemeleri;
- Çift kişilik şişme yatak ve pompa
- Çantalar
- 2 adet katlanabilir sandalye
- Balta (evet baltamız var)
- Soğuk tutan poşet
İhtiyacımız olan;
- Çadır
- Çadır içi lambası
19 Mayıs’a geri sayım başladı. O zamana kadar eksikliklerimizi tamamlayacağız. Çadır öneriniz varsa yoruma yazın lütfen. Sınavlarımdan sonra olacak kamp. Beni çok rahatlatacağına inanıyorum. Dün konuştuğumuz grupta arkadaşım ;
@embesilikat dedi. Ne güzel söyledi.
O zaman geri sayım son 15 gün...