Biliyorum ki çoğu insan bu soruyu aklından bile geçirmemiştir, bugün anlamadığım bir şekilde öylece boş boş otururken aklıma geldi bu soru ve durdum, saatlerce bu soruyu düşündüm. Hiçbir şeye mantıklı bir cevap bulamadığım gibi bu soruya da tam olarak mantıklı bir cevap bulamadım, Şimdi ise yazıyorum. İnsan dediğimiz varlıklar hayat kısa mutsuz olmaya değmez der iken benim bugün hayat mutlu olmaya değer mi? Sorum çoğu insana ironik...
Hayatında ve yaşamında insan, insanlar ile mutlu olur ve yine insanlar için ağlar, üzülür. Hayat mutlu olmaya değer ise bu insanlarla değil kendinle mutlu olmaya ve yine insanlar için değil kendin için üzülmeye değer, aslında şöyle bir düşünürsek mutluluğunda mutsuzluğunda bazen bir anlamını bulamamaktayım şu hayatımızı düşünürsek neden ibaret? Mutluluk ve mutsuzluk değil mi? Herkes mutluluğu için uğraşır peki ya mutluluğu bu kadar önemli yapan ne? Bunu düşüneniniz oldu mu bilmiyorum ama ben düşünüyorum. Mutluluk herkesin gözünde muhteşem bir şey iken bugün benim için çok da önemi olmayan bir şey, aslında hislerimizi hafife almayı bilirsek ve bunu başarabilirsek hayatımızın daha basit olacağını umut etmekteyim ama maalesef bu bende dahil çok kolay bir şey olmamak ile birlikte çoğu insanımızın hiç başaramadığı bir şey. Bu hayatımızda mutlu olmak için çabalayıp çırpınıyoruz peki ya sonuç? Bunca zaman başarılı bir hayat istiyoruz ve bunun için uğraşıyoruz başarının bize para, paranın ise mutluluk getireceğini düşünüp tüm hayatımız boyunca sürekli bir şeyler için çaba sarf ediyoruz, bir bakmışız ki hayatımızın yarısından fazlası geçmiş gitmiş..
Sizce de yolunda gitmeyen bir şeyler yok mu? olması gerekenin bu olmadığını fark ediyorum. Hayatı kendi ellerimizle zorlaştırıyoruz ve yaşamayı bilmiyoruz, insanlar olarak çocuk doğuruyoruz aileler çocukların psikolojilerini bozuyor, psikolojisi bozuk çocuklar büyüyüp onlarda kendi çocuklarının psikolojilerini bozuyor kimisi daha çok, kimisi ise daha az. Sanki bir klasik döngü içerisindeyiz ve kurtulamıyoruz bir türlü yaşamayı öğrenemiyoruz. Yaşamak ne ki? yaşamak kimine göre bir insan, kimine göre para, kimine göre ise saçma sapan bir şey ama tüm bunların sonucuna bakıldığında hiçbir şeyin gerçek olmadığını düşünüyorum gerçek kelimesine bile biz insanlar tarafından anlam yüklenilen bir yaşamda yaşıyorken gerçeği nasıl bulabiliriz ki? Nasıl doğruyu yaşayabiliriz? konuyu hepten ele alırsak zaten her şey birer yanılsamadan ibaret değil mi? Bir kişi bir şeye inanıyor ve diğerleri de arkasından gidiyor peki kim sorguluyor?
GERÇEK OLAN ASIL ŞEY NE? Sorusunu, gerçek olan bir şey var ise de GERÇEK OLAN HİÇ BİR ŞEYİN OLMADIĞIDIR işte tamda bunun için mutlu veya mutsuz olmaya değer mi? Sorusu ortaya çıkıyor. Ne mutluluğa ne mutsuzluğa, hiçlik kelimesini bile var edenin biz olduğu hayatta hiç bir hissin ciddiliğine gerek duymuyorum....
Mutluluk zıddı olandır bu evren zıtlar evrenidir olması gereken sadece olmaktır.
