Ünlü borsa spekülatörü ABD'li George Soros, bir demecinde kapitalizmi manik-depresif bir yapıya benzetmişti. Yani piyasaların ve ekonomilerin çok iyi olduğu zamanlarda herkes manik bir ruh halindeyken, tam tersi kriz zamanlarında ise insanlar üzerinde depresif duyguların arttığı görülüyor.
Kapitalizm, neredeyse 1830 yıllarda başlayan sanayi devrimiyle birlikte evrile evrile günümüze kadar tüm hayatı yönetti. Aslında kapitalizm tüm çağlar boyunca hep vardı, sadece son yüzyıllarda artan bireyselliği biraz daha gözümüzün önüne çıkarmış oldu. Böylelikle herkes birer sermayedar olabilir ve başkalarını yönetebilirdi. Sanki herkese verilen bir lütuf gibiydi bu durum. Ancak son yıllarda bu sistemin kendini zorlu bir testin içine soktuğunu görüyoruz.
2009 ABD bankacılık krizinin ardından borsalar tarihi zirveleri tekardan aşmalalarına karşın, artık sistem genele hitap etmiyordu. 1990 yılı sonrası özellikle Batı ülkelerinde büyük bir ekonomik sıçramanın yaşanmasıyla daha adaletli bir dünyanın temellerini atılacağı umutları vardı. Bu umutlar bankacılık kartelinin insanların üzerine çökmesi ve ardından toplumlar tarafından farkedilmesiyle sona doğru geliyor gibi. Bu yüzden dünya üzerinde ciddi sayılabilecek kalabalıklar büyük bir krizin eşiğinde olduğumuzu söylüyor. Evet yaklaşan birşey var ama bu bir kriz mi?, yoksa bir dönüşüm mü? ya da bir fırsatlar beşiği mi? bilinmez. Aslında herkes bu konuya kendi açısından yaklaşıyor diyebiliriz.
Kapitalist sistem bir kesimi ihya ederken özellikle son yıllarda büyük bir kesimi umutsuz ve çaresiz duyguların içerisinde bıraktı. İşte bu fikirlerin ve duyguların zihinlere aşılanmasıyla birlikte bu kesimde bulunan insanlar daha karamsar bir gelecek tablosu çiziyor. Ancak şunu unutmamak lazımki başlıkta belirttiğim tüm bu kelimeler birbirini tamamlar nitelikte.
Evet bir kriz yaklaşıyor. Ama kriz geçmişte kalanlar ve yeniye adapte olamayanlar için yaklaşıyor. Çünkü yeni gelen teknolojiyle birlikte getirdiği bilinç akımı bir dönüşüme işaret ediyor. İşte bu yüzden yeni gelen bu akım aynı zamanda yeni fırsatları da peşinden getiriyor. Eğer bu fırsatları görebilir ve yakalayabilirseniz krizin içerisnde dönüşür ve eski bir tabirdeki gibi krizi fırsata çevirmiş olursunuz.
Bazen yolda girerken karanlık bir tünele girebiliriz, hayat yolu da böyledir aslında. Ama unutmamak lazım ki her karanlık tünelin sonunda bir ışık vardır. Bu yüzden gelecekten ya da gelmek olandan korkmadan kendimize güvenerek yaşamaya devam etmeliyiz.
Herkese güzel bir gün dilerim..