Vanilyalı sayfaları adımla lekelediğim günlerden yağıyordu yağmur
ve yağmur suyunun fışkırdığı karınca yuvalarına yuva yapmıştı köpekbalıkları.
Gülüşlerimi bırakmıştım senin memelerine
ve dirileşen memelerinde ısırıldı kalbim, en zayıf noktasından.
Ben de bilirdim ısırmasını memelerinden
ama karıncaları düşünmekten kendimi alamıyordum.
Ya ısırınca, vanilyalı yağmurlar yağdırırsa memelerin
ve adımın yazıldığı sayfalar karınca yuvalarına kanarsa ısırılan kalbimden.
Köpekbalıkları gelmezler mi kan kokusuna karınca yuvalarında?
O zaman kim verecek hesabını bunca karıncanın?
Ben vereyim desem, adalete güvenemiyorum.
Beni ödüllendirip, memelerine kelepçe takarlarsa
ve karınca yuvasının üzerine yapılan bir gökdelenin en üstünde kilitli bir odada hapsederlerse memelerini?
Rapunzelin prensi gibi tırmanırım gökdelenin tepesine tırmanmasına
ama yok ki memelerinin saçları uzatsınlar aşağılara.
Olsa bile,
Gökdelenlerin Camları Açılmazki!
Story & Image Copyright: OTahirZGN
