mandrivnyk

Kamani Tu zawiózł nas nasz gospodarz. Inaczej ciężko byłoby tu trafić bez własnego środka lokomocji, choć niedaleko tu od Suchumi. W połowie drogi łatwo też byłoby zawrócić. Okolica sprawiała dziwne wrażenie.

To było jedno z tych marzeń wędrownych, które rozpalało wyobraźnię do czerwoności, jak czerwono jeszcze niedawno płonęła tutaj ziemia. „Nasza ziemia”, jak ją określił gruziński kierowca parę lat wcześniej