---

Hello everyone!

I hope you're doing well or are trying to be well. I'm doing alright. Today, we’re heading to a place where I can still smell the scent of the water in my mind. Halfeti.

It has such a tragic story that every time I think of those responsible, I can’t help but curse under my breath. Still, I’ll try to share everything with you as transparently as possible, including the local traditions we learned from the guides there. Despite the sadness, it was also a trip where we had quite a lot of fun.

---

Now, we continue our journey through South-eastern Türkiye. I’ve never been so close to the Euphrates River in my life. Since my family roots are mostly in the north and northwest, I never really had the opportunity to explore this region of my country. But I always wanted to.

^Source

Let me start by giving you the bad news so we can lift the mood later with some amazing photos and fondly remember Halfeti, in the province of Şanlıurfa.

Everything began in the early 2000s. I was still a child back then, but the same government that's still in power today decided to build the Birecik Dam. As a result, an ancient city, possibly even older than Göbeklitepe according to historians and archaeologists, was submerged under water. A similar situation happened with Zeugma, but thankfully, much was salvaged that time. Unfortunately, the same didn’t happen here.

Boat tours are now conducted over the sunken settlement, and we joined one of them. The visible part is what’s now called "New Halfeti." After the flood, the region was divided into "New Halfeti" and "Old Halfeti."

One of the local guides told us that his village, the same village where his father and grandfather lived their entire lives, is now under water, and it hurts deeply. All just so some people could make money…

I suppose this is as much as I can say without breaking my composure. So let’s move on to the beautiful parts.

---

---

---

Halfeti was so beautiful and serene that I had no hesitation asking for photos to be taken, or taking them myself. I’m definitely going back if I ever get the chance. The fresh air from the Euphrates completely erased the exhaustion of being on the road for weeks. And yet, my heart still felt heavy after what the guide had shared.

Look at this scenery. It gives me chills.

Right where we got off the bus, there was a sculpture spelling out "I love..." just like in many places across Turkey. I didn’t want to miss the chance. I think it turned out pretty cute 🦋

We were going to return to this spot later, but since we had to leave quickly, I wanted to record everything I could. I think videos are the best way to capture a moment—especially in places where nature remains untouched by humanity.

---

---

---

---

---

---

---

I know I’ve bombarded you with photos, but please bear with me. I’m trying to convey Halfeti’s beauty the best I can.

Today, only the minaret remains visible from this mosque that now lies completely submerged. I’ll share a closer photo below, but this is how it looks overall. While we were on the boat, our main guide told us stories and truths about Şanlıurfa and Halfeti.

For instance, did you know that Şanlıurfa is the only place in the world where naturally black roses grow? Yes, you could cultivate them elsewhere from seeds, but here, they bloom naturally.

There’s even a local legend that goes something like this:

Long ago in Halfeti, there were two young lovers who couldn’t be together. Love wasn’t as free back then. Every night, the girl would come to the banks of the Euphrates, crying and praying for a black rose to bloom. Her wish was granted… but the rose only bloomed black in the hands of those who had lost their love.

That’s also where the symbolism of the black rose comes from. Mourning love, sorrowful beauty, impossibility, or eternal love. In reality, they’re not pure black but such a deep burgundy that they appear black—thanks to the region’s pH and climate. I’d say calling them black is fair.

Sadly, I didn’t get to see one with my own eyes since I wasn’t there during blooming season. But I’m sure they’re a deep black with a red undertone.

---

---

---

Some people have even given Halfeti a nickname because of views like this “The Turkish Atlantis.” It’s such a heartbreaking idea that I constantly felt like crying quietly. Since we couldn’t go any further toward Syria, our boat tour ended here, and we turned back.

Returning the same way we came, passing by the ancient city remains and old churches, left a strange feeling in me. Even now, the photos bring back those same emotions.

That’s it for Halfeti, a one-of-a-kind place. I’ll share more from another part of the trip later, because this place is too rich to cover in a single journey. Until we meet again, next time somewhere beyond the boat tour. Take care of yourself in advance, stay in health and love, and please remember that;

You are the only one of you.

---

Herkese merhabaaaa!!!

Umarım iyisinizdir ya da iyi olmaya çalışıyorsunuzdur. Ben iyi sayılırım. Bugün sizlerle suyunun kokusunun bile burnumda tüttüğü bir yere gidiyoruz. Halfeti. O kadar acıklı bir hikâyesi var ki ben ne zaman bunun sorumlularını düşünsem küfrüm ağzımdan eksik olmuyor. Size ise elimden geldiğince bunu en şeffaf hâli ile anlatacağım ve oradaki rehberlerden öğrendiğimiz gelenekler hakkında da bilgi vereceğim. Üzücü olduğu kadar eğlenceli vakit geçirdiğimiz bir gezi de oldu.

---

Şimdi sizinle Türkiye'nin Güneydoğu'sundaki yolculuğumuza devam ediyoruz. Fırat Nehri'ne hayatımda hiç olmadığı kadar yakındım. Genel olarak ailemin kökeni kuzey ve kuzey batıdan ayrılmadığı için Türkiye'min bu kısımlarını gezmeye çok fırsatım olmuyordu fakat hep görmek istiyordum.

^Kaynak

İlk önce size kötü haberleri vermek isterim ki sonrasında harika fotoğraflar ile modumuz düzelsin ve harika bir şekilde Şanlıurfa'daki Halfeti'yi analım.

2000'li yılların başında, daha küçük olsam da günümüzde hâlâ yönetime devam eden hükümetin kararı ile Birecik Barajı'nın yapılması ile başladı her şey. Büyük bir olaslıkla (tarihçilerin ve arkeologların görüşüne göre) Göbeklitepe'den daha da eski bir tarihe sahip olan kent yerleşimi sular altında kaldı. Buna benzer bir olay Zeugma ile de yaşanmıştı ama neyse ki o zaman alınabilecek her şey alınmıştı. Bu sefer ne yazık ki aynı şey yaşanmadı.

Sular altında kalan kent yerleşimi üzerinde şu anda gemi turları yapılıyor ve biz de bu turlardan birine katıldık. Görebildiğimiz kısım ise Yeni Halfeti idi. Suların kenti batırmasından sonra kenti Yeni Halfeti ve Eski Halfeti olarak isimlendirerek ikiye ayırmışlar.

Oradaki yerel rehberlerden bir tanesi, onun, onun babasının ve onun babasının babasının bütün hayatının geçtiği köyün sular altında kaldığı için büyük bir acı duyduğunu söylemişti. Sırf birilerine birileri para kazandıracak diye...

Sanırım nezaketimi bozmadan size bu kadar anlatabilirim bu olayı. Bu yüzden de hadi güzel kısmına geçelim.

---

---

---

Halfeti o kadar güzel ve ferahtı ki ne kendi fotoğraflarımı çekmekten ne de başkasından bu konuda yardım istemekten çekindim. Kesinlikle imkânım olduğunda tekrar gideceğim bir yer. Fırat'ın temiz havası haftalardır yollarda olmanın verdiği yorgunluğu unutturmuştu. Ayrıca kalbimde de hâlâ bir burukluk vardı yerel rehberin anlattıklarından sonra.

Alanın güzelliğine bakar mısınız? Tüylerim diken diken oluyor baktıkça.

Otobüsten indiğimiz alanda, Türkiye'nin birçok yerinde olduğu gibi "I love" ile başlayan bir yazı vardı. Ben de bu fırsatı geri tepmek istemedim. Bence oldukça şirin 🦋

Bu noktaya bir daha geri dönecektik fakat hemen ayrılacağımız için elimden geldiğince kaydetmek istedim. Bunun en iyi yöntemi de bir video bence ve insanlığın hâlâ zarar vermediği noktaları varken en iyi fırsat.

---

---

---

---

---

---

---

Sizi biraz fotoğraf bombardımanına tuttuğumun farkındayım ama kusuruma bakmayın lütfen. Halfeti'nin güzelliğini elimden geldiğince size aktarmaya çalışıyorum.

Artık tamamıyla sular altında kalan bu caminin sadece bir minaresini görebiliyoruz. Aşağıda biraz daha detaylı ve yakından fotoğrafını sizlerle paylaşacağım ama genel olarak görüntüsü bu şekilde. Tabii biz bottayken başrehberimiz bize Şanlıurfa ve burası ile ilgili hikâyeler ve bazı gerçekleri anlatıyordu.

Mesela biliyor muydunuz ki Şanlıurfa dünyadaki doğal olarak siyah gül bulunan tek yer. Yani elbette başka yerlerde de yetiştirebilirsiniz tohumu ile birlikte ama burada doğal olarak yetişiyor. Hatta bunun bir hikâyesi de var ve ben kısaca bu şekilde özetleyebilirim;

Bir zamanlar Halfeti’de birbirine âşık ama kavuşamayan iki genç varmış. O zamanlarda şimdiki kadar rahat değilmiş aşıklar. Kız her gece Fırat’ın kenarına gelir, gözyaşlarıyla siyah bir gülün açmasını diler, dileği kabul olur… Ama o gül ancak aşkı yitirenlerin elinde siyah açarmış.

Ki siyah gülün anlamı da bununla bağlantılıdır. Aşkın matem hali, yaslı güzellik, imkânsızlık ya da ölümsüz aşk anlamına gelen bu güller aslında tam anlamıyla siyah değil de siyaha çok yakın bordo rengindedir ve bu da PH değeri ve iklim ile bu rengi alır. Bence siyah demek de mümkün. Gittiğim mevsimden dolayı kendi gözlerimle ne yazık ki göremedim fakat eminim kırmızı alt tonlu bir siyahtır.

---

---

---

Bu gördüğünüz görüntü ile ortaya çıkmış bazı isimler var çünkü eminim burası türünün tek örneğidir. "Türk Atlantisi". Aslında o kadar hüzünlü bir durum ki usulca ağlamak istedim sürekli. Fırat'tan Suriye'ye bağlanamayacağımız için gemi turumuz burada sonra erdi ve geri dönüş yoluna geçtik.

Geldiğimiz yoldan dönmek, o antik kentlerden, eski kiliselerinden kalanları görmek içimi bir tuhaf etmişti ki şu anda bile fotoğrafta gördüklerimle benzer duyguları hissediyorum.

Türünün tek örneği olan Halfeti'den bu kadar. Sonra sizlerle başka bir ayağını da paylaşacağım çünkü burası tek bir gezi ile bitmeyecek kadar büyük. Gemi turu yerine başka bir noktada görüşmek üzere. Kendinize dikkat edin, sağlık ve sevgiyle kalın ve lütfen unutmayın ki;

Bu dünyada sizden başka bir tane daha yok.

---

^{From All Over Türkiye 40: Panorama 25 December: The Heroism Panorama and Museum of the Defence of Gaziantep}

^{From All Over Türkiye 39: Zeugma Mosaics Museum, Gaziantep}

^{From All Over Türkiye 38: The First Grand National Assembly of Türkiye}

^{From All Over Türkiye 37: Roman Baths and Open Air Museum}

^{From All Over Türkiye 36: The Museum of Anatolian Civilizations}

^{From All Over Türkiye 35: Anıtkabir, Atatürk's Mausoleum}

^{From All Over Türkiye 34: Duatepe, last stand of Ankara}

^{From All Over Türkiye 33: Gordion, Tomb of King Midas with Donkey Ears}

^{From All Over Türkiye 32: Eldem, The labour of your hand, the apple of your eye}

^{From All Over Türkiye 31: Eskişehir Hamam Museum}