Myanmar Steemit Community မွ ညီအကိုေမာင္ႏွမ ႏွင့္ ဆရာမ်ားအားလံုးစိတ္၏ခ်မ္းသာျခင္း ကိုယ္၏ကၽၽန္းမာျခင္းမ်ားနဲ႔ ျပည့္ၾကပါေစလို႔ ေတာင္းဆုျပဳလိုက္ရပါတယ္
အရင္အပိုင္း (၄)မွာေတာ့ကၽၽြန္ေတာ့ ဘဝအေတြ႕အၾကံဳကိုအေျခခံ မိသားစုျပိဳကြဲခဲ့တဲ့အေၾကာင္း တင္ျပခဲ့ပါတယ္ ။ကၽၽန္ေတာ္ၾကံဳေတြ႕ေနရတဲ့ လက္ေတြ႕ဘဝကို အေျခခံလို႔ေရးသား ႏိုင္ခဲ့တာမို႔ တန္ဖိုးထားေပ်ာ္ ရြင္မိပါတယ္ 
ကၽြန္ေတာ္ငယ္စဥ္က သူငယ္တန္းမွ တတိယတန္းအထိ ကၽဴရွင္ဆိုတာ ဘာမွန္းမသိခဲ့ပါဘူး စာလဲအလြန္ပင္ ညံ့ခဲ့ေၾကာင္း ဝန္ခံပါရေစ စတုတၳတန္း ေရာက္ခ်ိန္မွာ အစိုးရစစ္နဲ႔တိုးပါျပီ ကၽၽြန္ေတာ္ ေနတဲ့ေကၽာင္းဟာ အသင္အျပေကာင္းတဲ့ ေနရာမွာနာမည္ႀကီး တဲ့ရန္ကင္း TTC ေကၽၽာင္းပါ ဒါေပမယ့္ စာညံ့တဲ့ကၽြန္ေတာ္ အစိုးရစစ္ကို ေအာင္ဖို႔ ကၽဴရွင္ယူဖို႔အေဒၚကအေမ့ ကိုေျပာပါတယ္ အေဖနဲ႔အေမ ကြဲေနၾကတဲ့ အခ်ိန္စီးပြားေရး မလုပ္တတ္တဲ့အခ်ိန္ ျဖစ္တာမို႔ကၽပ္တည္းမွဳ ေတြနဲ႔ရင္ဆိုင္ေနရတဲ့ အခ်ိန္ျဖစ္ပါတယ္
အေမ့ကိုသနားတာနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ကၽဴရွင္စရိတ္ကို မိမိဘာသာရွာဖို႔ဆံုးျဖတ္ခဲ့ပါတယ္ ဘာလုပ္ရမွန္းေတာ့မသိေသးပါဘူး ၁၉၈၈ အေရးအခင္းမတိုင္ခင္ကာလျဖစ္လို႔ ညစဥ္ဆိုသလို မီးျပတ္တာေတြ ရွိခဲ့ပါတယ္ အဲ့ဒါကိုအခြင့္ေကာင္း ယူ ျပီးပိုက္ဆံရွာဖို႔ နည္းလမ္းေတြ႕ခဲ့ပါတယ္ အဲ့ဒါကေတာ့ ည ၇ နာရီနဲ႔ ၉ နာရီၾကာူးထဲ မွာဖေယာင္းတိုင္ေရာင္းခဲ့ပါတယ္ လြယ္အိတ္ကေလးလြယ္ မီးပ်က္ခ်ိန္ထြက္လို႔ အနီးအနားက ရပ္ကြက္ေတြလွည့္လို႔ ဖေယာင္းတိုင္ေရာင္း ခဲ့ပါတယ္
မီးျပန္လာတဲ့အခ်ိန္ ဖေယာင္းတိုင္ထုပ္ေလး အိပ္ထဲျပန္ထည့္လို႔ ကၽဴရွင္ကျပန္လာတဲ့ပံုစံနဲ႔ အိမ္ျပန္ခဲ့ပါတယ္ အဲ့ဒီအခ်ိန္ကာလက အမွတ္ရမိတာေလးတစ္ခုတင္ျပခ်င္ပါတယ္ တစ္ရက္ ကၽြန္ေတာ္မီးပ်က္ခ်ိန္ ဖေယာင္းတိုင္ေရာင္းဖို႔ အိမ္မွထြက္ခဲ့ပါတယ္ ေရာင္းတာၾကာေတာ့ ေဖာက္သည္ေတြလဲရေနပါျၿပီ အဲ့သည့္ေန႔က ကၽၽြန္ေတာ္ မေရာက္ေသးတဲ့လမ္းကို ဖေယာင္းတိုင္လွည့္ေရာင္းပါတယ္
အဲ့ဒီ့အခ်ိန္မွာ အိမ္တစ္အိမ္က ဖေယာင္းတိုင္ဝယ္ဖို႔ ေခၚပါတယ္ အိမ္ကသာမာန္သစ္သားအိမ္ပါပဲ အဲ့ဒီအခ်ိန္က ရပ္ကြက္ထဲမွာ တိုက္ဆိုတာ ရွားပါေသးတယ္
အိမ္ေပၚမေရာက္ခင္ သစ္သားကပ်ဥ္ တစ္ခုရွိတာမို႔ အိမ္ေပၚမတက္ပဲသစ္သား
ကပ်ဥ္မွာသာရပ္ေနလိုက္ပါတယ္ အိမ္ထဲကိုလွမ္ၾကည့္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ရြယ္တူေကာင္ေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ ကၽြန္ေတာ့ထက္ငယ္တဲ့ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္က ပက္လက္ကုလားထိုင္မွာထိုင္ေနတဲ့ သူ႔တို႔အေဖရဲ႕ေဘးတစ္ဖက္တစ္ခ်က္ မွာထိုင္လို႔ ကၽြန္ေတာ့္ကိုလွမ္းၾကည့္ ေနပါတယ္ သူ႔တို႔အေမျဖစ္ဟန္တူသူက ဖေယာင္းတိုင္ဝယ္ပါတယ္ အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ သူတို႔အေမက သားနဲ႔သမီး ဒီမွာၾကည့္စမ္း ကေလးေလးလိမၼာလိုက္တာ ငယ္ငယ္ေလးနဲ႔ပိုက္ဆံရွာေနတယ္ သားတို႔သမီးတို႔ကေတာ့ ပိုက္ဆံတန္ဖိုးနားမလည္ဘူး အေဖနဲ႔အေမကုန္ဖို႔ပဲအျမဲပူဆာေနတယ္ အတုယူထားေတြ႕လားတဲ့ ကၽြန္ေတာ္စိတ္ထဲ ဘယ္လိုျဖစ္သြားမွန္း မသိပါဘူး ဝမ္းနည္းတာလား အားငယ္တာလား ရွက္ရြံ႕သိမ္ငယ္တာလား လားေပါင္းမ်ားစြာနဲ႔ မ်က္ရည္ဝဲမိပါတယ္ ေသခ်ာတာကေတာ့ သူတို႔လိုအေဖစံုအေမစံု နဲ႔ေနခ်င္မိတာတစ္ခုပါပဲ ဒါ့ေၾကာင့္အဲ့ဒီ အိမ္ပံုစံ အဲ့ဒီ့အခ်ိန္ သူတို႔မိသားစုေတြကို အခုထိမွတ္မိေနခဲ့ပါတယ္
ဝဋ္ေႂကြးဆိုတာ ရွိရင္ေကၽေအာင္ဆပ္ရတယ္လို႔ ဗုဒၶဘာသာမွာ အယူရွိပါတယ္
ကၽၽြန္ေတာ္ အတိတ္ဘဝက ဘာလုပ္ခဲ့မွန္းမသိလို႔ ဒီဘဝမွာ မိစံုဖစံုနဲ႔ ေနခ်င္ပါေသာ္လည္းမေနခဲ့ရပါဘူး ကၽၽြန္ေတာ့္မိခင္ ကိုအရမ္းခ်စ္ပါတယ္ ထို႔အတူ အေဖ့ကိုလဲအရမ္းခၽစ္ပါတယ္ ကၽြန္ေတာ္အသက္ ၄၀ နားနီးလာပါျပီ အေဖနဲ႔အေမ့ရဲ႕အလယ္မွာေနလို႔ အိပ္ခ်င္ေသးလားေမးရင္ ယေန႔တိုင္ အျဖစ္ခ်င္ဆံုး ဆႏၵထဲမွာတစ္ခုအပါအဝင္ျဖစ္ပါတယ္ ဘာလို႔လဲ မေမးပါနဲ႔ မိဘေမတၱာကို အစံုလိုက္ခံစားခ်င္လို႔ပါ နားရွဳပ္သြားလားမသိဘူး ဟုတ္တယ္ မိစံုဖစံု မေနခဲ့ရတဲ့ အရိပ္မဲ
ႀကီးက ယေန႔တိုင္ကၽၽြန္ေတာ့္ကို ဆိုဒ္ကို ျဖစ္ေစခဲ့လို႔ပါပဲ ကၽြန္ေတာ့္အေၾကာင္းေတြကို ယခုလိုရင္ဖြင့္ခြင့္ရလိမ့္မယ္လို႔ ဘယ္တုန္းကမွ မထင္ခဲ့မိပါဘူး ေတြးၾကည့္မိတိုင္းလဲ ရင္ထဲမွာ မြန္းၾကပ္စြားခံစားခဲ့ရပါတယ္ ယခု steemit Myanmar ရဲ႕ေကၽၽးဇူးေၾကာင့္ ရင္ဖြင့္ခြင့္ရခဲ့သလို စိတ္ထဲမြန္ၾကပ္တာလဲ
အထိုက္အေလၽၽာက္ ေျပခဲ့ပါျပီ steemit နဲ႔မိတ္ဆက္ေပးတဲ့ ကိုဥာဏ္လင္းတို႔ ကိုဟင္နရီတို႔ အထူးပဲေကၽၽးဇူးတင္မိပါတယ္
ဒီလိုနဲ႔ကၽၽြန္ေတာ္တို႔မိသားစုဟာ အဆင္မေျပတဲ့ဘဝကိုရုန္းကန္ ရင္းနဲ႔ကၽၽြန္ေတာ့အေမဟာ ေနာက္အိမ္ေထာင္ျပဳခဲ့ပါေတာ့တယ္ ဟုတ္ကဲ့ အေဖလားပိုျၿပီးစိန္ဆိုးျၿပီး မေထာက္ပံ့တဲ့အျပင္ သူလည္းေနာက္အိမ္ေထာင္ျပဳသြားခဲ့ပါတယ္
တစ္ခါတေလမွာ ဘဝေတြဟာ ရုပ္ရွင္ဆန္တယ္ဆိုတာ အမွန္ပါပဲဗ်ာ ကံေကာင္းလာတဲ့အခ်က္က ကၽၽြန္ေတာ္နဲ႔ ကၽၽြန္ေတာ့္ညီေလးဟာ ဖခင္ေမတၱာေပးႏိုင္တဲ့ ဒုတိယအေဖနဲ႔ထပ္ေတြ႕ခဲ့ရပါတယ္ (ကၽၽြန္ေတာ္ ပေထြးလို႔မသံုးပါရေစနဲ႔ခင္ဗ်ာ) အေဖလို႔ပဲေခၚပါရေစ အေရးအခင္းေၾကာင့္ ကၽၽြန္ေတာ္တို႔ေတြေကၽၽာင္းတစ္ႏွစ္ နားခဲ့ရပါတယ္ အေရးအခင္းႀကီးေၾကာင့္ ကၽၽြန္ေတာ္ ၄ တန္းကို ၂ခါျပန္တက္ခဲ့ရပါတယ္ ဒါေပမယ့္ ကၽၽြန္ေတာ့္မိသားစု ေခ်ာင္လည္စျပဳလာသလို နာကၽၽည္းခ်က္နဲ႔ မခံခ်င္စိတ္နဲ႔ႀကိဳးစား ခဲ့တဲ့ ကၽၽြန္ေတာ္စာေတာ္တဲ့အထဲပါလာ ခဲ့ပါတယ္ ပၪၥမတန္းမွာ ( C) ခန္းမွေန၍ အမွတ္နဲ႔ခြဲျၿပီး ( B) ခန္းသို႔ေရာက္ ထိုမွတဆင့္
သတၱမတန္းမွာ ကၽၽြန္ေတာ္အလြန္ေနခ်င္ေသာ (A) ခန္းသို႔ေရာက္လာပါေတာ့တယ္ ဟုတ္ကဲ့ (A) ခန္းရဖို႔ဆိုတာ ေတာ္ေတာ္မလြယ္ခဲ့ပါဘူး အရမ္းလည္းႀကိဳးစာယခဲ့ရပါတယ္ အေမ့ကေတာ့ ကၽၽြန္ေတာ္စာေတာ္လာလို႔ ေပ်ာ္ေနေပမယ့္ ကၽၽြန္ေတာ့္အေဖကေတာ့ သာမာန္ထက္မပိုခဲ့ပါဘူး
ကၽၽြန္ေတာ္အဌမတန္းေရာက္တဲ့ႏွစ္မွာ အစိုးရစစ္မလုပ္ျဖစ္ေတာ့ပဲ ေက်ာင္းစစ္ေတြပဲျဖစ္ခဲ့ရျပန္တယ္ ဒီေနရာမွာ ကၽၽြန္ေတာ္ေျပာခ်င္တာ ကၽၽြန္ေတာ္တို႔ဟာ
စမ္းသပ္ခံ ပညာေရးစနစ္ရဲ႕ သားေကာင္ေတြျဖစ္ခဲ့ရတာပါ သူတို႔ကကိုအပစ္မေျပာလိုေပမယ့္ ခံစားခဲ့ရတဲ့ကိုယ့္ကိုကိုယ္သာ သနားေနမိခဲ့ပါတယ္
ကၽၽြန္ေတာ္ (၈ )တန္းမွာ ၂ဘာသာ ဂုဏ္ထူးပဲ ရခဲ့ပါတယ္ ကၽၽြန္ေတာ္ကေတာ့ အစြမ္းကုန္ႀကိဳးစားခဲ့ပါတယ္ All (D) မွန္းေပမယ့္ မရခဲ့တာေတာ့ကၽၽြန္ေတာ့္ကံေပါ့ေလ ဒါေပမယ့္ကၽၽြန္ေတာ္ ေပ်ာ္ပါတယ္ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ အေမကကၽၽြန္ေတာ္လိုခ်င္တဲ့ ေကၽၽာပိုးအိပ္ေလး ဆုခ်ခဲ့ပါတယ္ အေမကေတာ့ ဆုေပးျၿပီးျၿပီ
အေဖ့ကိုေျပာဦးမွ ဆိုျၿပီးကၽၽြန္ေတာ့အေဖကို အားရဝမ္းသာဖုန္းဆက္ ခဲ့ပါတယ္
အေဖကသားဘာလိုခ်င္လဲ အေဖဝယ္ေပးမယ္တဲ့ ေပ်ာ္လိုက္တာဗ်ာ ကၽၽြန္ေတာ့အေဖကစီးပြားေရး ေကာင္းေနေတာ့ကၽၽြန္ေတာ္လဲ အရမ္းလိုခ်င္ေနတဲ့ ေနတဲ့အရာျဖစ္တဲ့ စက္ဘီးကိုေတာင္းဆိုခဲ့ပါတယ္ အေဖကေတာ့ စိတ္ခ်ရေစရမယ္တဲ့ ကၽၽြန္ေတာ္အရမ္လိုခ်င္တာ အဲ့ဒီအခ်ိန္က နာမည္အရမ္ႀကီးတဲ့ ဖီးဆင့္စက္ဘီးေနာ္လို႔ေသခ်ာ ေျပာခဲ့ပါေသးတယ္
ေနာက္တစ္ပတ္ေလာက္ၾကာေတာ့ အေဖဖုန္းဆက္လာပါတယ္ သားေရစက္ဘီးရ ျၿပီ လာယူေတာ့တဲ့ ကၽၽြန္ေတာ္အဲ့ဒီ့ညက အိပ္လို႔ေတာင္မေပ်ာ္ခဲ့ပါဘူးဗ်ာ
မနက္ျဖန္စက္ဘီးရေတာ့ မွာကိုေတြးျၿပီးေပ်ာ္ေနတာေလ ကၽၽြန္ေတာ္ေနတာ ဗဟန္း အေဖေနတာ ပုဇြန္ေတာင္ဆိုေတာ့ သိပ္မေဝးဘူးေလ မနက္ေရာက္ေတာ့ ကၽၽြန္ေတာ္ေစာေစာထ လို႔မနက္စာေတာင္မစားပဲ အေဖ့ဆီအေျပးလာခဲ့မိပါတယ္ အေဖ့အိမ္ေရာက္ေတာ့ အေဖအိပ္ေနေသးတာနဲ႔ အေဖ့ေနာက္မိန္းမက ခနေစာင့္ပါဆိုလို႔ ေစာင့္ရပါေသးတယ္ စက္ဘီးေတြ႕လိုေတြ႕ျငား ရွာေပမယ့္မေတြ႕ပါဘူး ေတာ္ေတာ္ၾကာမွ အေဖႏိုးလာျၿပီး ဟာသားေရာက္ေနတာ တယ္ေစာပါလား ၾကာျၿပီလားကြတဲ့ ဟုတ္ကဲ့တစ္ခြန္းသာက ျပန္ေျပာျဖစ္ပါတယ္
ကၽၽြန္ေတာ္အေဖ့ကိုေတြ႕ရင္ စကားအမ်ားႀကီးမေျပာရဲပါဘူး အဲ့ေလာက္ကို ေၾကာက္ပါတယ္ အေဖကမ်က္ႏွာသစ္ ျၿပီးလဘက္ရည္ဆိုင္ေခၚသြားပါတယ္
သားေရစက္ဘီးကေတာ့ ဝယ္ျၿပီးျၿပီအေဖမအားတာနဲ႔ မင္းအေမကိုပဲဝယ္ခိုင္း လိုက္တယ္ကြာတဲ့ အခုဂိုေထာင္ထဲမွာ အေဖ့ကားေဘးမွာရွိတယ္ သားဘယ္လိုယူသြားမလဲတဲ့ စီးသြားမွာေပါ့လို႔ေျပာေတာ့ ေအာ္ေအးတဲ့ အဲ့တစ္ခြန္းသာေျပာလို႔ စိုးရိမ္စကားတစ္ခြန္း မွမေျပာခဲ့ပါဘူး
လဘက္ရည္ေသာက္တာအရမ္ၾကာသလိုပဲ ကၽၽြန္ေတာ္ကစက္ဘီးၾကည့္ခ်င္ေနျၿပီေလ ေသာက္ျၿပီးျပန္လာၾကေတာ့ အေျပးတစ္ပိုင္းျဖစ္ေနတဲ့ ကၽၽြန္ေတာ့္ကိုအေဖက ေျဖးေျဖးသြားပါကြာ စက္ဘီးမရခင္ခလုတ္တိုက္ျၿပီး သြားကၽိဳးေနပါဦးမယ္တဲ့ အိမ္ျပန္ေရာက္တာနဲ႔ အေဖကားထားတဲ့ဂိုေထာင္ထဲ ကၽၽြန္ေတာ္အေျပးဝင္သြားမိပါတယ္ ကၽၽြန္ေတာ္ျမင္လိုက္ရတာကေတာ့ ကၽၽြန္ေတာ္ထင္သလို ဖီးဆင့္စက္ဘီးအသစ္ မဟုတ္ပဲ China made စက္ဘီးေဟာင္း တစ္စီးသာျဖစ္ပါတယ္ ေဆးေရာင္လဲေတာ္ေတာ္လြင့္ေနတဲ့ အျပင္အေရာင္ကလဲ ခရမ္းေရာင္ဆိုေတာ့္ ကၽၽြန္ေတာ္ငိုခ်င္မိသြားပါတယ္ ရပ္ကြက္ထဲက ကၽၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းေတြကို စက္ဘီးအသစ္ရေတာ့မယ္လို႔ ႂကြားခဲ့တာကို ငိုခ်င္တဲ့စိန္ကိုထိန္းကာ
မထူးပါဘူး ရတာယူျၿပီးျပန္မယ္ဆိုေတာ့ အေဖက သားေျဖးေျဖးစီးေနာ္ ဘရိတ္သိပ္မမိဘူးတဲ့ ကၽၽြန္ေတာ္စိတ္ေလစြာနဲ႔ပဲ ဘရိတ္မမိတဲ့စက္ဘီးကို ပုဇြန္ေတာင္ကေန ဗဟန္းဂြတၱလစ္ထိျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္ စီးလာခဲ့ပါေတာ့တယ္
ကၽၽြန္ေတာ္ ယေန႔အခ်ိန္မွာကေလး ၃ေယာက္ရခဲ့ပါျၿပီ သမီးႀကီး ၆တန္းကိုခုထိ
အျပင္တစ္ေယာက္ထဲ လြတ္ဖို႔လံုးဝစိတ္မခ်ပါဘူး သားလတ္ ၄တန္းကိုလဲ အျပင္တစ္ေယာက္ထဲ လံုးဝ မလြတ္ပါဘူး တစ္ခုခုျဖစ္ရင္ ကၽၽြန္ေတာ္ရင္ကၽၽိုးရမွာေလ....ကၽၽြန္ေတာ္ဆက္ေရးဖို႔အင္အား မရွိေတာ့လို႔ဒီေလာက္နဲ႔ပဲ ရပ္ပါရေစခင္ဗ်ာ....
Steemit Myanmar မွ ညီအကိုေမာင္ႏွမမ်ားအားလံုး ခ်မ္းသာထီေပါက္လို႔ နိဗၺာန္ေရာက္ႏိုင္ၾကပါေစခင္ဗ်ား Myanmar Steemit Community မွ adminမ်ားလဲ ပင္ပန္းရကၽၽိုးနပ္ၾကပါေစ ဗ်ာ
တကယ့္ ဘဝ အေတြ႕အၾကံဳျဖစ္ျပီး ကိုယ္တိုင္ေရးသား ျခင္းျဖစ္လို႔ အမွားပါရင္ခြင့္လြတ္ၾကဖို႔ေတာင္းပန္ပါတယ္
Written by @Nandaminkhant
Myanmar Steemit